Prej ditës kur raportuesi i Këshillit të Evropës, antishqiptari i dëshmuar dhe i përbetuar, Dik Marti publikoi raportin e tij me shpifje e trillime kundër UÇK-së, por edhe kundër shqiptarëve në përgjithësi, me shpejtësi janë përhapur zëra se ky veprim ka dëmtuar rëndë imazhin e Kosovës. Ky konstatim fillimisht i artikuluar nga LDK-ja e Isa Mustafës dhe disa drejtues të OJQ-ve, të Kohës Ditore etj, i përket përmbajtjes së vetë-skllavërimit pacifist, me qëllim për të përhapur defetizëm, i cili nënkupton “dëmet” e pariparueshme që ia paska shkaktuar UÇK-ja vendit, pavarësisht mungesës së fakteve.
Pranimi i konstatimit se raporti i Dik Martit e ka prishur imazhin e Kosovës, dashur pa dashur bën që ta pranojmë një pjesë të “fajit” edhe pse ai realisht nuk ekziston, të paktën “faji si i tillë” tash për tash nuk është dëshmuar, dhe përderisa nuk është dëshmuar, përderisa dominon qëndrimi i përgjithshëm i shumicës së shteteve, që e kanë pranuar pavarësinë e Kosovës se raportit i mungon esenca, i mungojnë të dhënat faktike, përse atëherë qenka prishur aq keq imazhi i Kosovës, sa qenka shumë vështirë të përmirësohet në të ardhmen?>>>
Nëse imazhi i një shteti prishet nga konstruksionet e qarqeve, që nuk e kanë pranuar pavarësinë e Kosovës, që kanë kundërshtuar intervenimin e NATO-s, kundër makinerisë së krimit të regjimit të Beogradit, dhe që vazhdojnë të veprojnë me ngulmë për ta diskredituar këtë pavarësi e për ta kthyer edhe njëherë Kosovën nën Serbi, atëherë nuk mund të flitet më për imazh, por flitet për destrukcion, parapërgatitje për agresion dhe destabilitet të vendit. Prishja e imazhit të Kosovës, a nuk do të thotë se nuk po bëhen përpjekje për ndërtimin e imazhit të Serbisë, apo ndoshta këtë nuk duam ta pranojmë?
Nuk është kjo akuza e parë që kanë lansuar kundër Kosovës qarqet e dëshmuara antishqiptare të Evropës. Akuza të tilla ka pasur e do të ketë, meqë qëllimi i këtyre akuzave nuk është dëmtimi i imazhit, po prapa kësaj fshihen pretendimet për ta “rindrequr” historinë e kohës së luftës së UÇK-së, për ta rivlerësuar atë sipas pretendimeve, të atyre që nuk e kanë njohur pavarësinë e vendit tonë.
Shpallja e UÇK-së si organizatë terroriste nga raportuesi i Këshillit të Evropës, Dik Marti dhe mundësia që shumica dërrmuese e deputetëve të Asamblesë Parlamentare ta përkrahin qoftë edhe në parim këtë raport, dëmton bazën themelore të pavarësisë së Kosovës, inkriminon luftën e UÇK-së dhe tërë faktorin politik aktual që rrjedh nga UÇK-ja. Me këto veprime kërkohet të korrigjohet mbështetja e Shteteve të Bashkuara të Amerikës për çlirimin dhe pavarësimin e vendit dhe hapja për diskutim e statusit, veprim ky i cili edhe është në agjendë të bisedimeve të detyrueshme të autoriteteve të Prishtinës me autoritetet e Beogradit, të cilët kanë kërkuar me çdo kusht rifillim të bisedimeve dhe këtë kërkesë e ka mbështetur BE-ja, OKB-ja, madje edhe shtetet që e kanë pranuar pavarësinë e Kosovës.
Fakti se fillimisht, gjatë bisedimeve nuk do të përmendet statusi i Kosovës, është vetëm një hipokrizi e lansuar për efekt ditor, politik, të autoriteteve të BE-së, e shprehur shumë qartë për naivët e politikanët e padinjitet dhe të papërgjegjshëm, sepse dihet mirëfilli se bisedimet kanë të bëjnë pikërisht me statusin e Kosovës.
Imazhin, Kosova mund ta prish vetë. Në mos e ka prishur ajo e ka dëmtuar me procesin e ngutshëm dhe krejtësisht të papërgatitur të zgjedhjeve të parakohshme. Imazhin Kosova mund ta ketë prishur në shumë mënyra të tjera, ndërsa konstruksionet, që janë orientuar kundër luftës së UÇK-së, kanë për qëllim barazimin e viktimës me xhelatin, duke paraqitur fajtor kryesor luftën e UÇK-së dhe duke e barazuar atë me regjimin fashist të Beogradit, kur dihet mirëfilli se ai regjim ka nxitur luftën në Slloveni, në Kroaci dhe në Bosnje e Hercegovinë, ku ka kryer masakra ndër më të çnjerëzoret, madje krejt haptas edhe në prani të forcave “paqeruajtëse” evropiane, të cilat krejt gjakftohtë kanë përcjellë krimet e shëmtuara antinjerëzore, të kryera nga armata e Serbisë, në Srebernicë e gjithandej kundër boshnjakëve myslimanë.
Konstatimi, lidhur me imazhin e prishur i Kosovës, është një shpikje e ligë e forcave, që kanë qenë dhe kanë mbetur kundërshtare të dëshmuar të luftës së UÇK-së, i atyre politikanëve me prejardhje nga ish regjimet okupatore, të cilët mendojnë të përfitojnë në këtë situatë, për t’i bindur disa shqiptarë syleshë, se paska qenë UÇK-ja, ajo, e cila paska kryer krime dhe pasojat po i mbartim të gjithë ne së bashku.
Nuk është i rastësishëm sulmi i shumicës së partive politike kundër PDK-së, kundër veteranëve të luftës, kundër invalidëve dhe familjeve të dëshmorëve, kundër SHIK-ut, kundër Thaçit dhe kreut të luftës me përpjekje hipokrite, që këto segmente të diferencohen nga UÇK-ja. Nuk është i rastësishëm as sulmi vulgar, i mjerë dhe antikombëtar kundër Drenicës, ku, sipas këtyre imazhistëve, po jetuakan dhe po vepruakan hajnat, mafiozët e kriminelët më të mëdhenj të Kosovës. (!)
Mendoj se kjo luftë speciale e fabrikuar nga qarqet e dëshmuara kundër UÇK-së, po e helmon atmosferën e jetës në liri, me qëllime që vetëkuptohen. Këto, t’ i quajmë forca politike, të cilat po bëjnë përpjekje për t’ ia punuar UÇK-së nën rrogoz, duke kërkuar diferencime në mesin e saj, sikur ndodhi në vitet 80 të shekullit të kaluar, janë po ato ish-forca politike, të cilat, asokohe kishin pranuar platformën panjugosllave kundër “Nacionalizmit dhe irredentizmit shqiptar”, i cili fajësohej për prishjen e imazhit të bashkim vëllazërimit dhe përbashkësisë së shqiptarëve me popujt sllavë, imazh i prishur, i cili çoi deri te devalvimi edhe i asaj autonomie, që mbahej me paterica, dhe të mirat e së cilës i shfrytëzonin partiakët titistë e rankoviqistë të të gjitha ngjyrave, por jo edhe populli liridashës i Kosovës.
Nëse edhe për një çast mendojmë se imazhi i një shteti prishet nga sulmet verbale dhe akuzat e pabazuara, atëherë për se ne të mos provojmë e t’ i përkujtojmë BE-së dhe Evropës të ligat, shëmtitë dhe krimet, që ajo ka kryer gjatë shekujve, apo ndoshta ato krime tashmë janë harruar. Përse duket të heshtim Kryqëzatat e Evropës së krishterë në të kaluarën, që morën miliona jetë të pafajshme, përse u dashka të heshtim Inkuizicionin e bekuar nga Kisha katolike, që po ashtu mori milionë jetë të pafajshme në mesin e tyre edhe të shkencëtarëve më të mëdhenj të kohës, përse të mos ia përkujtojmë Evropës, Luftërat Ballkanike që morën miliona jetë shqiptarësh turqish e hebrenjsh, Londrën e vitit 1913, Versajen e vitit 1918, fushatën pan-evropiane kundër hebrenjve sidomos të kohës së Hitlerit e Musolinit gjatë Luftës së Dytë Botërore, kur në mënyrën më çnjerëzore të mundshme u vranë u zhduken dhe u masakruan rreth 6 milionë hebrenj, jo vetëm në Gjermani dhe jo vetëm nga fashizmi gjerman, por edhe nga shumë qeveri kukulla të Evropës. Lista e gjatë dhe e pambarim e krimeve, që kanë kryer shtetet e Evropës, çuditërisht as e ka prishur, as e prish sot imazhin, madje as të kaluarën morbide të këtyre shteteve, ndërkohë që imazhi i Kosovës qenka fundosur, qoftë edhe vetëm me akuza të pabazuara në fakte, nga një ekzemplar pro serb dhe antishqiptar i vetëdeklaruar i Zvicrës dhe i Këshillit të Evropës.
Shqiptarët liridashës të Kosovës e më gjerë e dinë dhe e besojnë fort, sesa për shtetet e Evropës, me përjashtim të Britanisë së Madhe, Kosova kurrë nuk do të ishte liruar nga kthetrat kolonialiste të Serbisë. Ata e dinë dhe besojnë fuqishëm, se po të mos ishte Amerika dhe Anglia, çështje e Kosovës do të kishte mbetur në ”mëshirën” e Serbisë, ashtu sikur që ka mbetur çështja e Çeçenisë në “mëshirën” e Kremlinit. Shqiptarët liridashës të Kosovës kurrë nuk do të lejojnë t’ iu përsëritet historia, meqë më në fund e kanë përvetësuar mësimin e bërjes dhe ruajtjes së lirisë, me çdo kusht dhe me çdo çmim.