Një ditë, Ramush Haradinaj me siguri se do të kujtohet për të arriturat apo dështimet e tij, por kurrë nuk do të harrohet për luftën pa kompromis kundër regjimit të Milosheviqit si komandant i Dukagjinit, gjatë kohës së luftës së UÇK-së në vitet 1998-1999 dhe kundërshtimit që i ka bërë dhe po i bën Bashkimit Evropian, por në një segment edhe politikës aktuale amerikane lidhur me Kosovën.
Është hera e parë në historinë 20-vjeçare të Kosovës që një zyrtar i lartë i Qeverisë, nuk i nënshtrohet një urdhri, për të mos thënë ultimativ për tërheqjen e taksës 100% për mallrat e Serbisë dhe të Bosnjës, Se sa do të mund ta shtyjë kundërshtimin, nuk është shumë me rëndësi por kundërshtimi i tij, në radhët të parë në interes të Kosovës, është i pari i këtij lloji dhe i këtij niveli, që ka ndodhur në 20 vitet e fundit të Kosovë dhe 30 vitet e fundit në Shqipëri.
Qëndrimi i prerë i Haradinajt, është tregues se politika që mbron interesin e kombit, gjen mbështetje në popull dhe kjo është garancia e çdo politikani të vendosur, pavarësisht pasojave, sepse në këtë rast, pasojat mund t’ i bartë vetë Haradinaj por Kosova megjithatë ka fituar tre muaj kundër Serbisë, edhe pse do të duhej të kishte fituar përgjithmonë kundër saj, qysh prej 11 qershorit të vitit 1999 e sidomos prej 17 shkurtit të vitit 2008.
Dështimet e qeverisjes së tij nuk do t i shënojmë kësaj radhe, edhe pse ato janë evidente.
Pavarësisht dallimeve politike dhe mospajtimeve, qëndrimin e Ramush Haradinajt në raport me BE-në, OKB-në dhe me Amerikën (vetëm në një segment), duhet përkrahur unanimisht edhe me qëllim për t’ i treguar faktorit ndërkombëtar se nëse Kosova është shtet i pavarur, sovran dhe i pranuar ndërkombëtarisht nga më shumë se 110 shtete të botës, ka detyrë ta marrë në mbrojtje interesin e vet kombëtar dhe në këtë segment këtë po e bën si duhet. (RKL)