Unë ish-pionieri partizan i Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare, lexova me dhimbje e zemëratë një palo-listë të Institutit që drejton Agron Tufa dhe ku shpallen kriminelë udhëheqësit e lavdishëm të asaj lufte, si dhe heronjtë e dëshmorët e saj. Dhe nuk mund të qëndroja sehirxhi ndaj kësaj që po ndodh, kur jemi gjallë në ish-pjesëmarrësit e asaj lufte.
Ti vrave veten, o zoti Agron Tufa, se shigjetën blu e bëre të zezë! Një çast psikik, se mendja është “një kokërr gruri”. Në stanin e institutit tënd bëre një listë të zezë me njerëz të bardhë, që ti i quan “kriminelë”! Çfarë ke me çlirimtarët e “Manushaqes“ së Naimit, që janë heronj të vërtetë?! Kriminelin e gjen në rreshtat e “çlirimtarëve” të kotecit. Nuk është kurrë kriminel ai që ishte katër dimra maleve me armë në sy dhe kishte për “dyshek” tokën, për “jastëk” gurin, për “jorgan” qiellin, për “parfum” barutin. Dhe me barkun bosh. Me kokën në torbë për lirinë e mëmëdheut!
Nuk është “kriminel” ai që lufton për çlirimin e Atdheut, por ai që vihet në shërbim të pushtuesit. Nuk është kriminel dëshmori, që derdh gjak me okë për këtë tokë, gjak që s’ka lumë ta lajë, s’ka diell ta thajë. Kriminel është fashisti që e mohon këtë gjak. Kriminel është oficeri fashist që vret patriotë shqiptarë dhe jo komandanti e komisari partizan që luftuan si atdhetarë dhe mbetën në këngë! Sipas jush nuk është tradhtar diversanti që hidhet me parashutë, por ai që e vret në ajër apo e kap “si miun në çark”! Sipas jush, pesë vajzat heroina shqiptare (nga 6 në Europë) të cilat nazisto-fashisto-ballistët i varën në litar, na qenkan “kriminele” se atdheun nuk e tradhtuan e litarin e pranuan! E të tjera. Ti këto i di, por lista që lexuam në “Dita” tregon se je shpirtzi dhe i molepsur nga kolera fashiste…
Si i gjetët këta 265 “kriminelë”, në ç’vepra “kriminale” të tyre u bazuat? Mos donit më shumë kohë se 75 vjet për ta siguruar atë listën tënde të zezë, apo synoni të na i bënit “dhuratë” me rastin e 75-vjetorit të Çlirimit! Kini të tjerë për të shtuar?! E them këtë se shoh që kini lënë dhe të tjerë pa vënë në majë të lapsit që di vetëm të njollosë. Shënuat kriminel për shembull edhe komandantin e batalionit tim, si dhe komisarin që është “Hero i Populli”!
Si ua nxë goja fjalën kriminel për atdhetarë trima e kryetrima, luftëtarë e kryelufëtarë, lule e kryelule, duke filluar që nga Komandanti i Përgjithshëm i UNÇSH, legjendari i pavdekshëm, Enver Hoxha, për 10 nga të clët , që i kam njohur në llogoren e në zjarrin e luftës antifashiste unë jam i nderuar që kam botuar portretet e tyre në mjaft libra. Tani, sipas jush, zoti Tufa dhe të ndonjë “tufe” tjetër fashistësh më duhet të shkruaj portrete të tjerë, të kundërt, që t’i nxij, t’u mohoj meritat, gjakun, sakrificat, t’i quaj kriminelë. Jo, këtë kurrë nuk do ta bëj as unë dhe as ndonjë tjetër normal! Nuk dola partizan 15 vjeçar dhe djalë i vetëm për t’i thënë të bardhës të zezë e të zezës të bardhë, siç bëni ju, se të bardhë kam zemrën, në thelbin e së cilës është Shqipëria jonë e dashur!
Na kini përbuzur të gjithëve, o fashist. Por dije që balta që po hedh po të përplaset ty në fytyrë. Përbuzja është si shigjetë, po doli nga buza të vret! Po gjithnjë njeriu në jetë e ka një kohë dhe moshë për t’u turpëruar, si puna juaj. Shekspiri i madh ka thënë: “O turp! Ku e ke skuqjen?!”
Urrejtje e thellë sa deti nga fashistë, kundër LANÇ!
Pika-pika bëhet vija. Kështu ndodh dhe me kundërshtarët tanë politikë. Shenjat fashiste të tyre janë dukur me kohë. Kam shkruar disa herë, ne fund shkrimin “Fashizmi e ka zemrën të zezë”. Tani u shfaq hapët një fashist me emrin “Agron Tufa”. E lexova në “Dita”, në “Kushtrim Brezash” etj. Dhe si të gjithë partizanët veteranë, protestoj që një fashist na bën kriminelë, në vazhdën e qëllimit për ta nënvlerësuar LANÇ! Por aq sa mind të rrëzohet një mal nga bubullimat, aq mud të hidhet poshtë edhe kjo luftë, me karakter kombëtar e ndërkombëtar…
E pyes këtë kalemxhi së prapthi: Kush është kriminel, ai që lufton për çlirimin e Atdheut, apo ai që vihet në shërbim të pushtuesit? Kush është dëshmor, ai që derdh gjak me okë për këtë tokë, të cilin s’ka lumë që e lan, s’ka diell që e than, apo ai e shkel, e baltos dhe e mohon këtë gjak? Ti di këto, por në praktikë i rreshtonj në të kundërtat e tyre: ballistin e bën “çlirimtar të Atdheut”, kur në fakt ai është “çlirimtar i koteceve”, partizanin e bën “kriminel” Oficerin fashist që komandon dhe vret deri dhe të pafajshëm e quah “njerëzor”, komandantin e komisarin partizan që lufton në këmbë dhe mbetet në këngë, e quan tradhtar! Diversantin që hidhet me parashutë e quan atdhetar, ndërsa patriotin që e lë në vend ose e zë si miun në çark, e quan tradhtar! Pesë vajzat partizane që nazisto-fashistët i varën në litar, kurse këto heroina që nuk u perkulën, atdheun s’e tradhtuan!
Nga këto mendime e qëndrime lindin edhe pyetje të tjera: si i gjete këta 265 “Kriminelë”, nga ç’vepra “kriminale” të tyre u nise? Mos donit më shumë kohë se 75 vjet për t’i gjetur këta që kini në atë listë të zezë? Kini të tjerë për të shtuar? E bëj këtë pyetje të fundit se shoh që kini lënë dhe të tjerë pa vënë në majë të lapsit: kini shënuar “kriminel” komandantin e batalionit tim, po kini lënë komisarin që është Hero i Popullit! Etj.
Dhe pyetja e fundit personale: duke lexuar listën tuaj për këta “kriminelë”, që janë trima e kryetrima, luftëtarë e kryeluftetarë, lule e kryelule, për 10 nga ata, që i kam njohur në llogoren e në zjarrin e luftës antifashiste, kam botuar portret e tyre. Tani, sipas jush, zoti Tufa dhe të një “tufe” të tjerë fashistësh, duhet të shkruaj portrete të tjerë, të kundërt, që “t’i nxij”, t’u mohoj meritat, gjakun. Jo, këtë kurrë nuk do ta bëj! Nuk dola partizan 16 vjeçar dhe djalë i vetëm për t’i thënë të bardhës të zezë e të zezës të bardhë, se të bardhë kam dhe zemër, në thelbin e së cilës është “Manushaqja” e Naimit, Shqipëria e dashur, jo të zezë si zemrat e fashistëve