Është mbushë Kosova me analistë, të cilët kalërojnë prej një televizioni në tjetrin, prej një portali në tjetrin. Nuk e posedojnë asnjë informatë relevante dhe flasin për “korrigjim kufijsh”, “ndërrim të territoreve” e që ka për pasojë lëvizjen e popullsisë, metodë kjo fashite për shekullin XXI. Ta marrim shembull një X. Halimi më 20 VII/19, në ora 19 në KTV flet se si “Ramush Haradinaj ka dhënë dorëheqje vetëm për interesa personale, për të shkuar në zgjedhje”. I njejti “analist” kujdestaron sheshit kryesor të Prishtinës dhe gazetarit pa përvojë që dridhet para kamerës në ora 19, 30 ora në RTK thekson teksualisht:” Çdo gjë ka marrë fund. Ramushi po shkon në Hagë, do të ketë këmbim të territoreve të Kosovës”. E ÇMENDËM popullin me këto sjellje infektive, sepse askush nuk po ndihet i sigurt, as populli, as investitorët e interesuar, as turistët që I qet rruga kryqzuese. I njejti (të njejtit) “analistë” paguhen nga dikush, ose merren me tregti dhe dalin e shesin mend para kamerave pa u informuar prej askujt. Ky soj idiotëve sigurisht se I paguan gazatarët se I njejti me dale në dy televizone në të njejtën natë, korrupsioni nuk do kallauz. E mu për këtë soj mediokritetesh, Kosova ka dalë në “pazar” dhe deri me tash afro 60 luftearë të UÇK-ës janë ftuar nga Gjykata Speciale. Po thuhet se janë në pyetje 700 persona që duhet të intervistohen. Kush po e luan këtë lojë dihet. Vet e kemi votuar Specialen, vet tash do të I “korrim” pasojat e saj.
E duhet dikush të dalë e të thotë se kjo tokë, kjo shtëpi multietnuke ka zot shtëpie, prandaj qytetarë të Republikës Kosovës jeni të sigurt në jetën tuaj, në shtetin tuaj. Mos u besoni matrapazëve dhe mediokritetetve që rrejnë ditën dhe sipunojnë natën. Krejt kjo fushatë antikosovë po ushtrohet me qëllim që së pakut të mednohet se: “Kosova është shtet i deshtuar”, se”çdo investim këtu është i pasigurtë”, se Populli nuk ka viza sepse pushteti është i korrptuar, prandaj është fajtor për çdo gjë, që populli e pushteti të konfrontohen në baza armiqësore, që “do të ketë këmbim territoresh”, ndryshim të kufijve” e si pasojë e kësaj edhe “LËVIZJE të POPULLSISË”. Me këto sjellje prej ZEZONE, popullin e kemi sjellë buzë frikës dhe dyshimit në çdo gjë. E këtë e do Serbia fashiste, sepse ndryshe lufta sepciale e saj do të mbetej e zhveshur. Ku ka argument ma të fuqishëm për këtë kur nga Gjykata Speciale që quhet e Kosovës, me seli në Hagë për çdo ditë ftohen ata që BËRËN LUFTË TË DREJTË. Qëllim është evident: ata që ishin me hamendje ndaj bombardimeve të NATO-s, tash I kan kristalizuar metodat e luftës ndryshe, por qëllimi mbetet I njejtë, fashiste dhe jo ndryshe.
Mbi shtetin e Kosovës janë kah paralajmërohen re të zeza. Një skenar është në çrakullim që Veriu I Kosovës t` I takoi Serbisë. Skenari i dytë është se ndarja duhet të thellohet sepse komunat “banana” serbe dhe kisha fashiste duhet të kanë eksteritorialitet. Kjo politikë antinjerëzore e kohës Kongresit Berlinit (1878), e kohës së Londrës(1913), e kohës së Vesajit (1919), e kohës Parisit (1946), po përpiqet ta kthej historinë rikverc. Prandaj, Makron në Beograd do të nxjerr pazare prapa të cilave fshihen Mogerini, Hanni, Bolltoni, Thaçi, Vuçiqi, e mbi të gjithë Putini. Për t` I realizuar këto pazare Kosovës me kohë ia kanë varë në çafë një thikë, dhe sa herë Kosova të shënojë suksese, ta frikësojnë me te. Në këtë kartë luajnë edhe shumë poltronë dhe hipokritë shqiptarë. Përfumdim I këtyre “ymydeve” postfashiste është se Kosovën ta konsiderojnë në mos “shtet të deshtuar”, atëherë në shtet invalid, që sa herë I teket Brukselit, Repubika e Kosovës të kthehet në pikën e dyshimit me moton: kah tutje. E në këtë rrafsh Populli I Kosovës duhet të qëndrojë gjakftoftë, I drejtuar fuqishën në rreshtimin ADEM JASHARIAN-UÇK, që bërli luftë të drejtë dhe atij modeli po I frigohen të gjithë ata që kanë Kosova brenda. Le të frigohen, por Kosova nuk bën asnjë hap prapa në shtetëndërtim.
Ramush Haradini nuk ka paur zgjedhje tjetër për ta larguar nga pazari katasrofal i Hashim Thaçit për “korigjim të kufijve” (ndarje të Kosovës), përpos që t` ia vëjë Serbisë dhe Bosnjës taksën 100% dhe marrëdhëniet Kosovë-Serbi të zbresin në shkallën nam të ulët. Me këtë taksë Serbia I ndërpret bisedimet dhe Hashimi e Vuçiqi mbetën në aut.
Mu për këtë dhe jo vetëm për këtë organizohet Samiti I Berlinit I cili mbaroi me fiakso të pazarit Rama-Vuçiq, Thaçi, Mogerini, Hahne dhe Aleksandër Soros-Baton Haxhiu, për ndarje të Kosovës. Mu për ta amortizuar pozicionin e Angela Merkelit masoneria hebreje e “Ukarainës” oragnizoi Parisin NJË, që mbaroi me fiasko. Dhe për të çitur ndonjë asht në gojë të Parisit shumë shpejtë u oragnizua Vizita e E. Makronit në Beograd më 15-16 korrik 2019.
Kulmi I vizitës Makronit ishte kur Beogradit I tha, për ta provuar pulsin serbian se: “Serbia dhe Kosova janë shtete Evropiane”. Përnjëherë Vuçiqi do të ngritë kërkesën: “A mundeni ju ta tërhiqni njohjen e Kosovës”. Me këtë mysafiri e vërejti se në çfar gremine vetëvrasëse ka rënë BE duke e LËMUAR Serbinë; në çfarë humnere është Serbia e rrethuar nga të katër anën prej NATO-s. Në këtë nivel të “kënaqësisë dyanshme”, vizita mbaroi dhe shumë mirë u mbulua me 22 marrëveshje bilaterale. Por këtu nuk pushoi “treni diplomatik” francez. Duke u frigësuar se Kosova po përfiton pozicion të ri, dikush nxitoi që të përzihet Bolltoni i Vashigtonit, dhe më 19 Korrik 2019 Ramush Haradini u ftua në Hagë, në cilsinë e të “dyshuarit”. Ramush Haradini në të njejtën kohë nuk deshti ta vejë Kosovën dhe Qeverinë në Hagë, por dha dorëheqje të parevokueshme dhe premtoi se do të shkoi në Specialen raciste si person-si Ramush Haradinaj, pa asnjë peshë pozicioni të shtetësisë Kosovës.
Politika që është zhvilluar prapa perdeve për tri vite në mes Presidentit Hashim Thaçi dhe Aleksandër Vuççiq, dihet se për një kohë e ka vënë politikën ballkanike të BE-s në kënetë, por të njetit nuk do të munden për ta nxierrë prej knete si po planifikohet, kurrë.
Kjo politikë erdhi si peshqesh i një diktati të ngushtë nga i njëjti aktor sepse u trimërua se ishte ai si: “markë që është”, se ka të drejtë të lidhë paqe, të shpallë luftë, të ndryshojë rrjedha të lumejve, të ndryshojë fate të njerëzve dhe popujve,të lëvizë një komunitet që është pakicë në komunitet që nuk është, të ndryshojë kufijë ashtu si I thonë patronët, sepse duhet të dihet se i diktojnë patronët ,që dikush do të zbulohet, kur çdo gjë është e vonë.
E vërteta, edhe zogjët e malit gati q dy shekuj e dinë se ku ishte kufiri Kosovë-Mali I Zi. E ai që admnistrativisht e pati caktuar se çka është Kosova politikisht, pati treguar më 1931 (Moma Markoviqi) se: “Kosova nuk mundet ma të ekzistojë e ndarë në mes Serbisë dhe Malit Zi, por duhet të jetë në të ardhmën njësi e posaçme teritoriale administrative, mu për shkak të shqiptarëve që nuk janë sllavë”. E ka fjalën se një pjesë e Kosovës atëherë i takonte Banovinës Vardarit, me qendër në Shkup, një pjesë Banovinës Moravës me qendër në Nish, kurse një pjesë jo e vogël i takonte Banovinës Zetës me qendër në Cetinë. Nga ajo kohë, duke lërë prapa të gjitha hartat si njësi e veçantë, Kosova është në agjendë te të gjitha pushteteve se nuk është pjesë e Serbisë në asnjë variantë faktografike argumentuese shkencore. Po, politika edhe asfalltin të detyron ta quajsh lum-panterej!
Presidenti Hashim Thaçi, sërish është aktivizuar në heshtje të lehtë edhe pse për nja dy muaj u vërejt se është i thyer në çdo tentativë për “korigjim kufijsh”. Lidhur me këtë, për ta kuptuar filozofinë e kësaj politike disa parti opozitare në Kosovën e pasur dhe të varfur, të izoluar dhe të nepërkëmbur, nuk kanë deshirë që bisedimet me Serbinë t` i drejtojë Ramush Haradinaj, për faktin se deshirojnë që Hashimit t` i vihet patatja e përvluar në duar, për faktin se e konsiedrojnë ma të rrezikshëm për “prosepritetin dhe profesionin” e tyre në korrupsion të nivelit “Megali ide” (Në Ballkan: Greqia jeton me luksin: hynë në borxhe sa të duash se i lanë BE, e të tjerët vidhë e korrupto sa të duash se I lajmë vet, sepse vet I kemi votuar).
E Serbisë sikur nuk po ka kush t` I thot seriozisht se çdo gjë për negocim të kufijve ka përfunduar më 17 II 2008, se është VULOSUR nga GJND më 2010, e për t` I mbrojtur këto dy argumente Kosova ka themeluar ushtri, ka bërë ligje për pasuritë nëntokësore dhe mbitokësore, ka dëshmuar se është një projekt kombëtar I pranuar nga 116 shtete, nivel ky që do të përmirësohet për çdo vit. E në këtë fushë shumë delikate politke, ku duhet poseduar njohuri politike dhe guxim, e deri dikue dhe përvojë, disa oponetë të Thaçit nuk po dinë të argumentojnë se sa kub peshë HIPOKRIZIE është hudhë mbi shtetësinë e Kosovës, do të thoja në të shumetën e rasteve pa e nxierr adresën, por është sulmjuar Kosova, vetëm me lojë falësh nga disa papagaj analistësh që kanë “kryer : gazetari por kur të mësohet se prej kujtë e kanë mësuar gazetarinë, atëherë puna e tyre dihet se mbetet gjallë deri sa të thahet ngjyra e shkrimeve të tyre prej tuxharësh që punojnë për rrogë, e që rroga I hanë ata se janë gjithnjë të varur nga punëdhënsi cilidoçoftë. Pra në të gjitha shtetet Ballkanike nuk ka politikë doktrinare, por ka vetëm lajme dhe karikatura të ngjyrosura me një fjalor që ëndrron se iks politikani gogol, do ta japi golë nga korrneri, e jo ta kënaçë publikun për të cilin është organizuar loja. Për kaq ka jetë, fjala publike dhe politike sot e që dergjet nga vetëcenzura. Parndaj, edhe më kuptueshëm: Në Republikën e Kosovës nuk ka pra kush t`I thot askujtë mjaftë, kuptohet që ka kredit politik (elektorat), sepse një mjaftë e një puntori shekncor, askujtë që është kryetar “mëhalle”, nuk po i bënë përshtypje, mësa unë ma dale e me u thenë kalimtarëve në Prishtinë: “Ruanu se po ju bartë lumi në asfaltin e zdralosur nga dioksidi”.
Në këtë rrafsh deri sa të ketë një forcë e t` I thot Serbisë në anën tjetër, këtu e ke vendin, Serbia do ta ngritë çmimin e vet në piedesatl, që fqinjët, sipas tyre nuk e kanë, sepse Serbia jo që e ka ballkanizuar Ballkanin, por ajo do të provojë ta Ballkanikozojë edhe Evropën, sepse për ambicjet e saj pati filluar Lufta e Parë Botërore, e e njejta sot po shpreson se do të inkorporohet për çdo ambicje të saj Rusia dhe Turqia, siç ishte inkorporuar Franca më 1914-1918. Ja ku të shpje megalomania historike dhe rrena oridinere.Në këto rrethana filozofiko politike dhe diplomatiko gjeostrategjike po dominojnë si në kohën e Luftës së Ftoftë, dy çështje: Çëshjtja ushtarke dhe çështja politike, që janë serish në modë karshi çështjes arsimorro-ekonomike. E për faktirin e parë Fuqitë angazhohen me shitë armë, për faktiin e dytë angazhohen për të agazhaur rreshtim sistemi si është fuqia e të parit në diktat. Në këtë thyerëje muskujsh, Serbia “homogjene e Naçertanisë”, po përpiqet sërish t` i tregojë popullit Serbian se: “Rusia dhe Turqia hapur, ndërsa Franca dhe Gjermania tinzisht janë kundër SHBA-ve”. E në këtë polarizim politika që e ka përfshi infalcioni kaceroz në Beograd po përpieqet t` i servojë veti një fotogarfi konkve se si rezerve për “mbështetëje”, nëse nuk është ashtu, e ka Kinën, gjithnjë në rrafshin e krijimit të “Republikës Serbiane të gejnocidit në Bosnje”, dhe shpalljes së Kosovës shtet sovran si projekt jo shqiptar, sepse “shqiptarët e Sejdo Bajramoviqit dhe Hajrie Spikericës” këtë “mëkatë” nuk e pranuekanë në asnjë variantë, sepse Serbia e mban të varur në gozhdë të ndryshkur Kosovën, që vizatohet në Peambulë të kushtetutës së kohës fashiste. E pra, tërë këtë harangë mizore Beogardi po e lidhë me “Lobin Hebrej nga Ukraina”, që në disa vende të BEës, dirigjon. E bota e civilizuar, e ngritur politikisht dhe e edukauar me dituyri demokratike moti e ka kuptuar se: “Serbia I ka miqë vetëm ata për të cilët ka nevojë momentale; se Serbia nuk ka miqë të përherëshëm; se Serbia vetëm politikën fashiste mesjetare të Shën Savës e ka të përjeshtëshme (fjalë e Nikollaj Velimiroviqit-pop fashist Serbian I cili tha hapur: “Këtë që po e bën Hitleri sot (1942), e ka bërë Shën Sava në Mesjetë). Madje Serbia ka miqësia me Iraninin, talibanët e të cilëve, sipas tyre gjithnjë, paskan vrarë fëmijë Serbian në Bosnje”, pra jo në Kosovë.
Sa I takon vizitës dhe fjalimit të Emanuel Makronit në Klamegdan të Beogradit, jamë I obliguar të them se aty nuk ishte populli Serbian (këtë fakt Makron e di shumë mirë), por aty ishin; Gjystë për gjystë sigjurimsa serbianë dhe francezë, e ata u aplaudonin patronve të tyre, veç e veç e të dy palët së bashku, si në Frontin e Selanikut, ku firma ishte franceze, por vriteshin somalezë dhe vietnamezë, pra vriteshin të rinjë nga kolonitë. E vërteta, fjalimi I Makronit ishte realist dhe ai si burr I një shteti SERIOZ u detyrua të thot: “Serbia dhe Kosova janë shtete Evropiane”. Për atë që tha se do të bëjmë metro, do t` u shesim raaketa, është fjala për tregti. E këtë Franca e Viktor Ygos dhe Emil Zollës , Degollit dhe Makronit, dinë shumë mire ta bëjë. Lidhur me këtë, Makron e kuptoi nga grimasat që vreheshin se Persidenti Serbian po flet emocionalishtë me gjuhën e Kralit për kohën e kralit, në kohën e despotiti neofashist që çdo gjë në Serbi e ka përdhosë deri në ivaliditet neoçetnik. E politika serbiane gjithëmonë e ka “përkthyer” luftën që ka bërë Franca 1914-1918 se e ka bërë për ta shpëtuar Serbinë, përkatësishtë për ta bërë Serbi të madhe: Kralevinë Serbo Kroato Sllovene. E në vitet shtatëdhejt të shekullit XX-të në Novi Sad ua kam pas thenë këtë fajli e ku ishin të dy palët (Francezërt dhe Serbianë-jugosllavët) se: Franca ka luftiar në anën e Antantës kunder Gjeramnsië dhe Austro Hungarisë, por jo për miqësi me Serbinë, sepse as nuk ka pasë, as nuk ka, as nuk do të ketë Sertbia ma ndonjë vlerë gjeostrategjike speciale për ekonominë franceze, duke okupuar Serbia n` emër të saj treva të hueja, në rend të parë shqiptare, bullgare, malazeze, boshnjake, kroate madje edhe sllovene; duke ëndrruar një Serbi integarle në Jugosllavinë homogjen;, duke I denacionalizuar të tjerët, përmes akronimit “jugosllavë”.
Teoriticentët Serbianë, jo gjenralët e kompromituar të cilët dridhen për çdo ditë nga Haga, çfarë kanë bërë në Bosnje e Kosovë, e çfarë kanë planifikuar të bëjnë në Maqedoni, po e spejgojnë se tani është “momenti të deshmohemi sërish”, sepse në konflikt të hapur janë Fuqitë: Rusi+Tutrqi kundër ShBA-ve; po luftojnë natë e ditë të deshmohen me nxitëje nga Kremlini i cili me “SRBIA GAS”-in e futi në 1 200 000 000 humbje shtetin e Serbisë, por që në të njëjtën kohë të spejgojnë se: Kina po I lufton suksesësheëm interesat e SHBA në Azi e kudo, ndërsa Gjeramia dhe Franca po i luftojnë sueksesëshem intersat e SHBA-ve në Evropë, e sidomos në Ballkan. Prandaj, “Serbia e Madhe shumë afër është peshqesh rus ”, si thot populli, trashtë e surlës . Në këtë trigonometri, naiviteti emocional dhe altrusit I Alekasner Vuçiqit në Kalemgadan shkoi shumë largë në llogari të sehireve sa që i propozon Emanuel Makronit që: “Parisi ta tërhjek pranimin e Kosovës shtet!”. Kjo fjali kur të peshohet dhe përkthehet frengjist në Pallatin e Elisesë, do të kuptohet se Serbia për intereas të saj megaromantike dhe shovinste të Kishës po pati fuqi të Shën Savës që I vllai ia qorroi të dy sytë, do ta detyron Francën të bëjë vetëvarsëje, vetëm pse duhet të ëndrrojë Perandorinë NËNTË VJEÇARE të Car Dushanit (1346-1355), edhe pse e dinë se ajo perandori nuk ka qenë puro e saj,por e “Serbëve, Arbanasëve dhe Bullgarëve”. Më duekt se në Serbi, Kosovë, Shqipëri, Bosnje, madje dhe në një pjesë të Greqisë ma tepër ka të drejtë SAMUILI Bullgaro- Maqedon, sepse ai sundoi si car nja 37 vejt, e Mbreti Gjergj Kastrioti-Skendebeu sundoi nja 26 vjet; e po ku jemi .
E, prap Franca I ka fajet sepse paska luftuar kundër Gjermansië 1914-1918, “për hater” të Serbisë dhe për ta instaluar mbretin Serbian në Sarajevë edhe pse me Vjenën Beogradi kishte Marrëveshje sekrete nga 28 VI 1881;se sferat e interesit janë të definuara. Me fjalë të tejra, Serbianët po mundohen tani të deshmohen në histori serish përmes ëndrrave të Naçertanisë, duke mësuar histori bizarre dhe shoviniste, e jo duke krijuar histori pedagogjike civilizuese. Në këtë yrysh Serbian pas 30 vietësh do ta kemi shumë lehtë që kufirin shqiptar ta vizatojmë deri te Molla e Kuqe, sepe nuk do ta ndrrojmë mikun e sigurt SHBA-n, plus dy të tretat e politikës gjemane dhe 50,49% të politikës franzeze, janë porshqiptare. E kur ta mësojnë Serbianët se SHBA+GJeramnia+Franca+Anglia, ma nuk janë në knetën e intrigave ruso-serbiane, sepse nuk janë “shtete banana”, të krahinave të Paqësorit, që nuk dijnë çka është pranimi diplomatikë shtetëror, por dijnë çka është korrupsioni, që të rreshtohen kah rraf kambana e Partikanës Stambollit, atëherë do ta kuptojnë se Pashallëku I Beogradit me kryeqytet Kalemegdanin, janë mjaftë për Serbinë neofashiste.
Ka perenduar ai diell diku në gjithësi moti, (madje qysh më 10 VI 1999; ose qysh më 28 qershor, kur Hitleri I Ballkanit shkoi në Hagë. Kjo histori është origjianle, nuk harrohet me asgjë, qoftë edhe nga një fajlim EMOCIONAL që u mbajtë në Kalemegdan për “inat” të SHBA-ve për të treguar se ka aardhur në Beograd për ta vërtetuar se deri në që masë : “Serbia është me Rusinë e carëve dhe Turqinë e sulltanëve”. Këtë emrues të përbashkët Perendimor ka pasë për detyrë Shkelqësia e TIJ Emanuel Makron ta vërtetojë, dhe punën e ka kryer përfekt. Mirë është për Serbinë të mësojnë diçka nga historia,por nuk është mire musafirit me I treguar prralla shoviniste; por ajo epokë e prralave ka kaluar në muze, për fatin emocianal të Vuçiqit madh dhe Daçiqit vogël. Po, kishte miqësi në mes Farncës dhe një Serbie që po shndërrohej në germadha 1914-1918, kryesisht me fajin e saj, sepse aspironte një Bosnje, pasi që e kishte okupuar një Kosovë më 1912 dhe këtë e kishte kthyer në gërmadha. Madje Kosovën e vizantonte pa shqiptarë, e shumë më tepër. Këtë realitet Makron e dinë fare mirë, por fjalimi tij ishte me shumë se diplomatik, e më pak se miqësor. E 22 marrëveshje të nënshkruara janë efektive dhe sistemet e raketave kanë vlerë, deri aty, për t` ia mate pulisn Serbisë, a është çliruar definitivisht nga politika fashiste apo jo. Këtë “teatër” fashist Serbian vizita e Shkelqësisë Emanuel Makron e deshmoi se Serbia është me tërë qenjen e vet në grëminën e fashizmit. Kaq vlen vizita në Beograd, e për finasta që do të pagujen nga biznesi për 22 marrëveshje, kamatën e paguan, jo finansuesi, por blerësi, në këtë rast sui generisë, që e xhveshi fashzimin Serbian për zyret e Vashigtonit, Berlinit dhe Londërs. Çdo gjë tejtër nuk u takon marrëveshjeve me vlerë të shtuar për Angela Merkelin e cila I dirigjoi adresat se kah duhet shkohet pas deshtimit të Parisit një. Parisi DY do të ndodhë, por çmimet për Serbinë janë: Adio BE dhe adio Kosovë përgjithëmonë, sepse për Makronin: “Kosova dhe Serbia janë shtete Evropiane”, sado që e tha me një gjuhë serbishte, sepse ndryshe “mikpritësi” në Beograd, nuk kupton.
Më 17-20 korrik 2019