Shefqete Gosalci: Njerëz të zi me origjinë ferri

Shefqete GOSALCI: GJERGJ KASTRIOTI-SKENDERBEU, PARZMORE ÇELIKU NË GJOKS TË EVROPËS

(Këtë poezi timen, (e cila është vlerësuar me III Çmime të para, (Maqedoninë e Veriut, Shqipëri dhe Kosovë, në Vitin e Gjergj Kastriotit-Skenderbeut (2018), po e postoj me kërkesën e shumë miqve të mi në rrjetet sociale, të cilët më lutën ta botoj, për çka i falënderoj secilin veç e veç dhe të gjithë së bashku)).

 

 

Shefqete GOSALCI

Gjergj,

TI ke le si ni burim drite,

Si ujë i bekuem mbi një shkamb të çam,

Mbëltove paqe me shpatë e ullinjë,

Nëpër Evropën e përdalë,

Kur t’morën Gjergj, zemrën e le n’prehër t’lokës,

T’ma ruash Nanë, kur t’i kthehna tokës,

Asker n’Anadoll u bane ma i miri ushtar, djalë shqiptar,

Gjergji i Nanës që s’ta pa rritën,

Princat e Arbërit të patën betim,

Edhe Marica që ta mbajti besën,

Arbërisë Gjergj ju ba flijim,

Edhe Nora e Kelmendit, q’i shkoj Pashës me thikë n’shokë,

T’a nxuer hakun e krejt qikave,

që bajlozat t’i çnderuen agimeve t’nxime,

Tuj na mungue për pësë shekuj Gjergj,

Ilirikun na e banë Ballkan,

E ram nër turq, nër shkije, nër grekë e bugar,

-E se di bre Gjergj, a mbetëm shqiptarë?

Se t’kanë dal do djem të ligj,

Hileqarë, lakmitarë, qyqarë e tregtarë,

Që mexhat t’i kanë ba pikë e pesë, e tokat t’i kanë qit n’pazarë,

Që nuk kanë as marre, as m’shirë

Tenderin e fitoj Gjergj, kush pagoj ma lirë,

-As te vorri Gjergj s’po muj me t’ardh, se s’kom çka t’thom,

– Erdha në qiell o vlla me fol me Ty,

Mos më ngofsh mos m’le me u kthy, nalum t’rri me Ty,

Se ata zemrat na i kanë thy,

Se kërkush Gjergj ma s’po ngon,

Kerkush-kerkanin ma s’po e don,

E ma e keqja,

Kush-kujna Gjergj, ma s’po i beson,

Ilirikun, Ballkan ta kanë ba,

Me que dorë vllau m’i vlla,

Ata që me sy t’shqiptarëve skulptura kanë ba,

E me krye t’tyne Çanakala,

Specialistë errësirash, që me dritë Gjergj i pate vra,

-Erdha n’qiell o Gjergj me t’u rrëfy,

Me ti thanë krejt çka kom

n’zemër, tuj t’pa n’sy,

– Veç do rrugë Gjergj i kena shtrue,

E kah t’dojna mujna me shkue,

Veç,

– jo atje ku Ti ke dëshirue,

Në Evropën, që parzmore n’gjoks Ju pate ba, e, e pate pshtue,

– Ah, bre Gjergj, folma ni fjalë,

Me vetëtima jepe ni urdhër,

Andrrat- Zhgandrra me n’a u ba,

Bijtë me tu bashkue,

E Shqipnisë Zot me i dalë,

Se edhe vet jeta Gjergj, t’ka pas lakmi,

Me jetu e me vdek si Ti,

Edhe diçka Gjergj?

– Amanetin ta kam krye,

Me duar t’mia qëndisë flamurin ta kom,

E n’duar t’djemve u’a kam dhanë,

E ata…

s’po dinë ku e kan lanë!

Aq shumë shekuj Gjergj na ke mungue,

Plot flamuj m’i Arbëri, kan value,

Veç i Yti Gjergj, ka mungue.

 

 

(e shkruar në dialektin Gegë)

17.01.2021

Kontrolloni gjithashtu

Hapet pika shkollore në Rorschach të Zvicrës!

Hapet pika shkollore në Rorschach të Zvicrës!

Shkollave shqipe në Zvicër në kuadër të Lidhjes së Arsimtarëve dhe Prindërve Shqiptarë “Naim Frashëri” …