Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Fragment poeme
13.
Sulm i papritur – në mbrojtje të vetes,
Banditi u tmerrua, gati vdiq nga frika!
U tërhoq ngadalë, u zhduk tatëpjetës,
Te udha e ngushtë s’ i ndihmoi thika!
Babai rrugën e vazhdoi shpatit përpjetë,
Mal shumë i madh, në qiell Trimori!*
Pas punës gjithnjë udhëtonte vetë
Dhe ndalej të pinte ujë te kroi!
14.
Pasi kaloi çasti kritik dhe u fut në mal,
Qeshi me banditin që i doli papritur!
Në vendin larg vendbanimit ta ndal,
Tërë pagën mujore për t’ ia plaçkitur!
Paga në kuletë, e kish fshehur mirë,
Në xhepin e brendshëm, në setër!
Se gjithë rruga bëhej në errësirë!
priste sulm vetëm nga shtaza e egër!
15.
Menjëherë babai e kujtoi malatin*,
Qe ishte pasuri e trashëguar nga i ati!
Një drejtor zullumqar, e trazoi fshatin,
Disa fshatarë gati vdiqën nga infarkti!
Malin tonë kur deshën të na grabisin,
S’ ju nënshtrua një shefi nga pushteti!
Fshatarët vesh me vesh pëshpëritnin,
Alltinë me fishekë e kishte me veti!
16.
Shefi shoven posa e mori detyrën e re,
Të udhëhiqte më rreptë si drejtor!
Tha: ligjin e mbroj, assesi nuk lëshoj pe!
Do të ngjitem lart te fshatrat malorë!
Me shoqen bisedoi gjatë në shtëpi!
Drejtori duhet të jetë më i rreptë!
Nesër, zonja ime, do të ngjitem në malësi!
Ajo e luti të mos shkonte atje vetë!
17.
Ditën e tregut, mëngjesin e qetë,
Nga shtëpia e tij doli drejtori i ri!
Zonja e pispillosur e brengosur mbet,
E shikoi gjatë në rrugë me një sy!
Shefi t’ i njoh mirë të gjithë fshatrat tanë,
Në vatrat shqiptare të mos ndizen zjarre!
Le ta dinë nën mbikëqyrjen e kujt janë!
Prona private më nuk do të ketë fare!
18.
Malet private do jenë pronë e shtetit,
Do t’ i shoh me sytë e mi kudo që janë!
Assesi nuk udhëhiqen malet prej qytetit,
Frikacakët tanë kurrë sukses nuk kanë!
19.
Kuadër i ri, u ngjit shpejt në karrierë,
Në fillim u caktua në sektorin e pylltarisë!
Mjekroshi i ndyrë kudo villte vrer,
Kundër shqiptarëve të pabindur të malësisë!
Ditëve të pushimit me miq e shokë,
Trimërohej fort duke pirë raki!
Dihet kush është Zot në këtë tokë!
Shqiptarët e kanë shtetin në Shqipëri!
20.
Ata nuk janë trima kur zbatohet ligji,
Policia e armatosur pse është në detyrë!?
Nga sot do të shtrohet i forti dhe i ligi,
Për egërsirën do bëhet dy herë egërsirë!
Drejtori mburrej se ishte një trim,
Çdo gjë do ta bëjë për vendin e tij!
Njerëzit e lirë s’ pranojnë torturim!
Edhe jashtë shtetit kërkojnë drejtësi!
21.
Shoqja u shqetësua: Lubo qetë merre punën!
I tha kur doli nga shtëpia në mëngjes!
Asgjë nuk arrihet me anë të dhunës,
Shqiptarët zbuten dhe të japin besë!
Ai: Kush po të flet mbrapsht ditën,
Apo ti, moj zonjë, sheh ëndrra natën!
Unë bëra luftë të gjatë për karrigen,
Drejtorin para meje e frikësuan të ngratin!
22.
I trimëruari me egërsimin e pushtetit,
Të ndiqen shqiptarët nga kjo komunë!
Jo, afër në Kosovë, po diku përtej detit,
Si përpara kur kishte shumë dhunë!
Shoqja: Ishte ajo kohë dhe shpejt u harrua,
Ata hapën në Prishtinë Universitet e Akademi!
Vajzat me djem janë duke u shkolluar,
Gruaja shqiptare kujdeset për fëmijë!
23.
Rojën e pyllit e ftoi shpejt në zyrë,
Unë jam i pari drejtor që dalë në malësi!
Dhe e shikonte shqiptarin në fytyrë,
Do të punohet vetëm sipas ligjit të ri!
Rojtari e kryente punën me nder,
Po te drejtori i ri nuk kishte fare besim!
Në çdo vend kishte vjellë vrer,
fjalimin e përfundonte me kërcënim!…
25.
Shefi e punëtori u enden fshatrave fushorë,
Dhe fshatrave më të largët të malësisë!
Në botën shqiptare ky ishte i pari drejtor
Që i shihte me regjistër zabelet e fshatarësisë!
26.
Disa fshatra pozitën e mirë në fushë,
U tregoi se shteti s’ lejon më zabele!
Më nuk guxon të kundërshtojë askush!
U trondit një fshatar që ish me dele!
Kulloti, i tha delet në bregore e mal,
Po tani e tutje të gjitha janë të shtetit!
Bariu e shikonte, mbeti pa fjalë!
Ky na kthyeka prapë në kohën e mbretit!
28
Babi: Ku e merr drejtor, atë të drejtë?!
Ta fshish me një fjalë pasurin time!
Derën e zyrës ia përplasi shumë rreptë
Dhe nuk deshi me të kuvendime!
29.
Nga karrige e butë ai u ngrit në këmbë,
Dhe shpejt doli pas tij në korridor!
Përnjëherë u krijua gjendje e rëndë,
babai kishte punë me një drejtor!
Shefi i vendosur: Zabelin ta merr shteti,
Mos më fol si fshatarët tjerë se ke tapi!
Gjaku i vloi shpejt babait dhe s’ heshti:
Mali i gjyshit është imi! dora i shkoi në allti!
31
Drejtori e kapi për krahu, e ktheu në zyrë!
Ulu e qetësohupak, o fshatar!
Babai ishte skuqur fort në fytyrë
E kërcënoi fort me fjalën e parë!
Haptas më kërcënon këtu në zyrë,
Gjashtë muaj burg do të dënohesh ti!
Babai e shikon më rreptë në fytyrë,
por dorën e djathtë nuk e çoi në allti!
32
Dëgjo mirë: Gruaja jote nga ajo ditë,
do ta barti shaminë e zezë në kokë!
Gjithsesi jetimë do të mbesnin fëmijët!
Askush s’ më prek në mal, as në tokë!
33.
Drejtori: Të jesh i sigurt fshatar se shkon në burg,
Dhe dritën kurrë nuk e sheh me sy!
-Jo, pa pronë s’ jetoj, nuk mbetem në rrugë,
Deri sa gjithnjë ta barti këtë allti!
34.
Mendo pak, unë dalë nga burgu i zi
Dhe nuk e bëjë me ty asnjë fjalë!
Me plumba e mbushi plot këtë allti,
Pa frymë rrokullisesh…nëpër shkallë!
- Trimori: Mal i madh në vijën etnike që i ndanë shqiptarët me serbët në malësi të Bujanocit!
- Malati: Zabeli, copë e malit në pronësi private!
(Nga libri me poezi në shtypshkronjë, Baba Lilë me allti, Botues Lena, Prishtinë, 100- f)
