Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
UÇK-ja arsyet…
Ushtria Çlirimtare e Kosovës doli nga gjiri i këtij populli, për ta mbrojtur në radhë të parë substancën biologjike shqiptare të Kosovës, të cilës i kanosej rreziku i shfarosjes fizike dhe për t’i mbrojtur trojet shqiptare, të cilat ishin vënë nën kthetrat e shovinizmit serb. Realisht, pas veprimeve të para publike të UÇK-së më 1993 përgjigja serbe ndaj veprimeve çlirimtare kombëtare, u shoqërua me arrestime dhe burgosje nën akuzën e terrorizmit shqiptar. Kështu u burgosën sërish anëtarët e Lëvizjes Popullore të Kosovës, të Frontit për Çlirim Kombëtar, të Lëvizjes Kombëtare për Çlirimin e Kosovës etj. Mbushja e burgjeve serbe, me veprimtarë të rinj shqiptarë, vrasjet, përzënia nga puna dhe mohimi i të drejtave në të gjitha sferat e jetës, ndikoi që ideja për çlirimin e vendit me luftë të armatosur të bëhet jo vetëm arsyeshmëri, por edhe domosdoshmëri shqiptare.
Vendimin për formimin e UÇK-së e mori LPK-ja, por radhëve të UÇK-së do t’i rrekeshin vazhdimisht edhe personalitete të tjera, të cilët me kalimin e kohës e kishin kuptuar se rezistenca paqësore ishte politikë jo vetëm e pafrytshme e nënshtrim, por edhe vetshkatërrim.
Ndaj, të kota ishin insinuatat, e atëhershme, se “mbrapa UÇK-së qëndron shërbimi sekret serb”. Kjo gjellë u gatua që ta hante opinioni shqiptar, për të hequr dorë nga rruga e lirisë dhe për t’u pajtuar me robërinë.
Lufta e UÇK-së ishte faktori sublim, i cili çështjen e Kosovës e çoi në Rambuje. Pra, gryka e pushkës dhe gjaku i derdhur në altarin e lirisë.
UÇK-ja e solli NATO-n në Kosovë, dhe UÇK-ja ishte këmbësoria e saj, aleate në luftën kundër Sadamit të Ballkanit e Evropës – Millosheviqit.
Edhe përkundër kësaj që u tha, Buxhovi duke bërë fjalë për këtë periudhë, gjatë zhvillimeve të luftës autori konstaton edhe këtë “Në këtë luftë, nga anë të ndryshme, tashmë po luftohet shteti dhe siç po shihet, aty ku ndiqen dhe vriten intelektualët, do të luftohet edhe liria”… Këtu nuk përmend Buxhovi Serbinë pra për autorin respektivisht personazhin e autorit këtu “luftohet shteti”! Ndërkohë që Kosova ishte e okupuar, pra ishim nën robëri. Dhe Buxhovi vazhdon të konstaton se po u luftuaka ‘shteti’ (pa liri – vërejtja jonë).
Si duket i vetëdijshëm autori se materien e ka bluar shumë trashë, ndonjëherë e lëshon edhe ndonjë frazë fillestare të ndonjë paragrafi, për të dalë sërish te qëllimi i tij, si: “Nuk përjashtohet mundësia se edhe Beogradi të ketë futur komandat revolucionare të maskuara me uniforma të UÇK-së, për t’i qëruar përfundimisht hesapet me intelektualët dhe aktivistët, të cilët prej vitesh ishin përfshirë në konceptim dhe veprimtarinë e lëvizjes institucionale,… por nuk mund të mohohet fakti se mentaliteti “revolucionar” është pjesë e lëvizjes ilegale e pranishme në disa qarqe të diasporës shqiptare e përqëndruar në Gjermani e Zvicër”.
Deklaratat e gjeneralit serb i thirrë në ndihmë…
Dhe përsëri jo vetëm kaq! Për të përforcuar propagandën e tij kundër pjesëtarëve të UÇK-së, Buxhovi e thirrë në ndihmë duke potencuar edhe pohime të burimeve serbe si: “Një gjeneral serb në Prishtinë, në një konferencë për shtyp me përfaqsues të mediave botërore, doli me disa të dhëna tepër shqetësuese, sipas të cilave “komandat terroriste” për të cilat tha se ishin militantë marksistë, leninistë, nga lëvizja ilegale e diasporës të drejtuar nga oficerë enveristë të armatës shqiptare, gjatë pranverës dhe verës së atij viti, në të ashtuquajtura zona të lira (përmendi Drenicën, Dukagjinin dhe një pjesë të Hasit), kishin vrarë 123 qytetarë të përkatësisë shqiptare… E një pjesë e të cilëve ishin marrë përtej kufirit me Shqipërinë “si plaçkë lufte” ”.
Dik Martin që e ‘përmendka përsonazhi’ i tij, nuk distancohet as Buxhovi
Dhe po sipas këtij gjenerali të cilin na e sjellë autori paska përmendur “Shtëpinë e Verdhë” në Shqipëri dhe një në afërsi të Tiranës (spitali i dikurshëm ushtarak) prej nga organet njerëzore, përmes aeroportit të Tiranës transportoheshin jashtë. Ç’ti themi kësaj? Ky është monstruozitet i llojit të veçantë nga Buxhovi që e këndon të njëjtën melodi me Kosaçevin, pra me Moskën dhe Beogradin. Mbi bazë të kësaj akuze Dik Marti e tronditi botën, e cila akuzë tani përfundoi deri në formimin e Gjykatës Speciale. Ndërkaq argumentet për Trafikim me qenie njerëzore u heshtën sepse nuk mund të prodhoheshin argumente të tilla. Madje që në kohën e deklarimit të Dik Martit për këto akuza, disa profesionistë të fushës së mjekësisë – serbë nga Serbia u patën deklaruar hapur për pamundësinë për të ndodhur një gjë e tillë sipas parimeve shkencore.
Çka thoshte specialisti i Mjekësisë Ligjore nga Beogradi – Zoran Stankoviq për mundësinë e trafikimit me organe njerëzore?
Specialisti i mjekësisë ligjore nga Beogradi – Zoran Stankoviq, duke folur për trafikimin me organe njerëzore në vitin 1999 nga ana e UÇK-së, ka thënë se: “një gjë e tillë është e pamundshme”, sepse sipas tij “në këtë punë duhet të marrin pjesë kirurgë të mirë, një ekip multidiciplinar me të paktën pesëdhjetë njerëz”, për të vazhduar pastaj “që organi të merret nga trupi duhet të jetë në gjendje pa vetëdije duke dhënë sedativë apo anestetikë. Janë iluzione teoritë se, ata së pari janë vrarë dhe të vdekur i kanë dërguar deri në vendin ku janë marrë organet”.
Çka thoshte kirurgu serb, koloneli, prof. dr. Goran Kronja kirurg në Spitalin Ushtarak të Beogradit, lidhur me mundësinë e trafikimit me organe njerëzore?
Koloneli serb, prof dr. Goran Kronja, kirurg në Spitalin ushtarak të Beogradit, lidhur me mundësinë e trafikimit me qenie njerëzore në Shqipëri, në revistën “VREME”, nr.1135, të datës 04.10.2012, në artikullin e përgatitur nga Millosh Vasiq, thekson:
Prokurori për krime lufte, Vladimir Vukçeviq, thotë se lidhur me dëshminë e atij dëshmitari, “ata janë konsultuar me shumë ekspertë mjekësorë me qëllim që të na thonë nëse është e mundur të kryhet gjithçka ashtu siç flet dëshmitari, para së gjithash nuk duhet përzier transplantimin dhe këtë intervenim ku e vetmja gjë e rëndësishme është që të merret organi dhe ta paketosh në mënyrë të sigurtë”… Megjithatë, “paketimi i sigurt” është diçka tjetër: nga rrëfimi i dëshmitarit, thotë doktor Kronja, del se nuk ka kurrëfar “paketim të sigurt” dhe nuk mund të ketë, gjë që është e qartë për çdo teleshikues të vëmendshëm dhe lexues gazete, e lëre më “shumë ekspertë mjekësorë”.
“Ka edhe një detaj tjetër të rëndësishëm logjistik: e gjithë kjo për tregtinë e organeve, “shtëpinë e verdhë” etj., gjoja ka ndodhur në Shqipërinë e Veriut gjatë luftës së Kosovës në vitin 1999. Aeroporti më i afërt është në Tiranë, dhe organi “i paketuar në mënyrë të sigurt” , duhet t’i sillet marrësit sa më shpejt që të jetë e mundur. Nga Kukësi dhe Burimi (“shtëpia e verdhë”) deri në Tiranë, në atë kohë duheshin dhjetë orë për të vozitur me një automjet të mirë, sepse rrugët ishin katastrof të këqija. Për këtë, këtij autori (Millosh Vasiq) i ka thënë me hollësi një ish-major i forcave speciale nga një nga vendet e NATO-s, i cili më pas ka shërbyer atje, e më pas është bërë diplomat: “Duhej të kishit një helmetë në kokë, sepse vazhdimisht goditje çatinë e automjetit”, thotë ai. “Për transportin eventual me helikopter të organeve të njeriut, në anën shqiptare nuk kishte helikopter, atëherë fluturonim vetëm ne”.
Por kush donte t’ia dinte atë botë për këto gjëra? Po kujt do t’ia dinte kur mes tyre ka edhe ndonjë shqiptar si Buxhovi që qoftë edhe tërdhorazi e biberos “romanin” e tij me xhevahirët e Dik Martit.
Buxhovi në rolin e prokurorit
Kurse për vrasjet enigmatike të pasluftës në Kosovë, në këtë libër përmendet, “si emërues i përbashkët i të gjitha pistave shfaqej SHIK (shërbim klandestin informativ) i themeluar gjatë luftës në kuadër të UÇK-së të shumtën nga radhët e militantëve të LPK-së, shërbim ky që kishte vazhduar… edhe gjatë administrimit ndërkombëtar në Kosovë e deri në vitin 2008…”.
Madje ky shërbim sipas të dhënave të këtij libri duhej “ta kishte pasur edhe mbështetjen e jashtme, veçmas nga SHISH (shërbimi informativ i Shqipërisë)…”.
Pra kur i duhet Buxhovit gjërat i lidhë me Tiranë. Kur i duhet i lidhë me Beogradin e nëse i duhet sërish, atëherë e lidhë edhe Tiranën me Beogradin.
(Vazhdon…)
