FLAKA E JANARIT!
Kur vijnë janari e shkurti,
Me ploja e pjalma,-valë,
Kur i kujtojmë trimat,
Që ranë për Ideal,
Shpirti më flakëron,
Zemra më trokllon…
Mua, mërgimtarit atdhetar,
Në ferr-mërgim-trazim,
I tretur nëpër botë!
-Dhe, bota nëse bëhet imja…
Nuk gëzohem,-dot:
Se shkjau okupatori ,
E, Tradhtar Horri…
Tradhtisht, yjet na
“i vranë”.
Atdhetarët flakadanë,
Stërnipër, të Gjergj Kastriotit,
Nipër, të Enver Hoxhës,
Me me pushkë e penë…
Dolën në atë epokë terri;
Përballë armikut,
Me heroizmin
-partizanë!…
Ata, ishin ndër të parët,
Pishtarë të lirisë.
Idetë dhe veprat:
I kishin, gur-themelet,
E ribashkimit, përparimit,
Të Nënë Shqipërisë!
Zor e kam të mendoj,
Me qetësi, të krahasoj:
Cili qe, më i bukuri,
Cili qe, më dituri,
Cili qe, më guximtari,
Cili qe, më i miri?!
Rexhep Mala, Nuhi Berisha,
Jusufi e Badhosh Gervalla,
O, Kadri Zeka,
Afrim Zhitia, Fahri e Bahri Fazliu,
Fadil Vata,
o, Bajram Bahtiri ?!
E, tretem,
-tutje-tëhu!…
Ashtu, në mendime…
Me zjarrmi,
-vendosmëri,
I tej-thelluar,
i revoltuar!…
Me bindje dhe shpirt-trazuar,
E ndiej e përjetoj!…
Se, Flakë e Janarit…
Flakëron dhe rritet,
Dhe, nga zemra ime!
Dëshiroj, të veprojmë,
Për idealin tonë:
RIBASHKIMIN kombëtar,
Pengu ynë shekullor,
Ende i pa realizuar.
Më 19 janar, 2013
RINISË
Rinia jonë heronj tokash,
Rinia juaj , “heronj” drogash!…
Ushtritë tuaja, -armike:
…Në rrugë pakrye,
E kanë vështirë,
Se, -po luftojnë me yje!
Vallë, yjet a fiken përjetë…
Në -trojet tona?!
Në detet tona,
Në qielloret tona:
Juve, -o kokëshkretë,
Vetëm hijet, spiunët…
Dhe kërrmat tuaja,
Si relike të pista,
Si relike të shkreta,
Kanë me ju mbetë!
Prishtinë, 1981
ATA!
-KJO POEZI ËSHTË BOTUAR NË PËRMBLEDHJEN TIME POETIKE,
“REVOLTË” PRISHTINË, 2014
Ishin dy e mbeti, NJË.
Të dy, i përkasin historisë:
Njëri turpit, tjetri lavdisë!
Njëri ushtronte maleve, me automat…
Vriste çetnikë dhe tradhtarë,-në shtrëngatë,
Tjetri, kafeneve, i zhytur i dehur hareve!…
Pinte raki dhe makiadë!…
Të dy, i përkasin historisë,
Njëri turpit, tjetri, lavdisë!
Njëri kishte, një palo shallë,
Krekosej dhe përgjërohej!…
-Zgërdhihej, pas mashtrimeve fshihej…
Për Parisin e Bastijes , kishte mallë!
Tjetrin, bukur e hijeshonte Plisi,
Që ia fali trualli, në besim,
Atij të madhit trim,
Me krenari, ia dha fisi!
Të dy i përkasin historisë,
Njëri, turpit, tjetri lavdisë!
Njëri, natyrisht-mjerueshëm,-ra!
Kur në kohë ferri e tmerri ,
Nga lakmia dhe frika,
Puthej e zgërdhihej me shkja!
Tjetri, heroikisht u ngrit,,
Madhështor, gjer në qiell,
Dje,-kombit i dha qëndresë,
Sot, i shndritë,-përbesë!
Hiç më pak, se një Diell!
Suedi, 5 Mars, 2010
PSE PO VONOHET RIBASHKIMI?!!!
(KLITHMË POETIKE)
O, SA SHUMË,-PO NA BËHET VONË…
E, KURRKUSH -S´ PO E DIMË,
DERI KUR -PO SHKON…
ÇDO SEÇ, MIN, ORË,
DITË, JAVË, MUAJ,
E, VITE,-E, SHEKUJ?!…
O SA KEQ?!…
SHEKUJT, JETËN PO NA E NXIJNË,
BREZNITË, PO NA I KAPËRDIJNË!…
MBETËM ORE,-NË VENDNUMËRIME!….
DERI KUR KËSHTU?!
-TUTJE E TËHU!…
-NË RROKULLIMA-HATA!…
O KOMBI IM, I NDARË?!
O SA KEQ- JO, PAK!…
BESA, EDHE I PËRÇARË!…
O, ZGJOHUNI NGA GJUMI,
SE, NA MORI LUMI!…
O, SHQIPTARË!…
29 Nëntor, 2011