Xhemail Peci: Fragmente nga libri: Apologji për Albanokaustin, Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe Kombin Shqiptar II

Xhemail Peci: Fragmente nga libri: Apologji për Albanokaustin, Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe Kombin Shqiptar II

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është paja me të cilën atdheun dhe kombin tonë e ka pajisur Zoti vetë.

Prandaj akuzat dhe shpifjet me paramendimet dhe prapavijat janë pa bazë reale. Të lindur dhe të rritur në një traditë të fortë familjare e shoqërore, në një rreth intelektual tepër të gjërë e premtues sa dhe rrezatues, shqiptarët kanë respektuar gjithmonë normat që parcaktuan të parët tanë që në Kanunin e Lekë Dugagjinit, se as robi e as kufoma e të vrarit nuk guxojnë të preken, e lëre më të shëmtohen.

Këto fakte të dokumentuara historike flasin vetvetiu sa herë që dalin kësi kaubojë si Dik Marti, mendje tejet të çekilibruara që herë akuzojnë e herë shpifin në raportet e tyre prej një imagjinate të sëmurë, që merren me profka dhe jo me prova, që merren me llafe dhe jo me fakte, që herë qeshin e herë qajnë, që herë na shajnë e herë na kërkojnë falje; që herë na vrasin e herë na përqafin, apo edhe të tjerë të cilët mund të shfaqen e përshfaqen nesër apo pasnesër, prej të cilëve nuk është çudi që një ditë do të dëgjojmë të thonë se edhe arkitekti gjenial Karl Gega i ka projektuar kryeveprat e veta gjeniale arkitektonike në Europë (ura, tunele-si ai i Semeringut, e hekurudha me të cilat lidhi më shpejt Alpet dhe Europën), me qëllim që shqiptarët, përkatësisht guerilët e UÇK-ës të kalojnë andej për të transplatuar veshkët; se edhe Marko Boçari, edhe Bubulina Laskalina e madje ndoshta edhe vetë poeti romantik anglez Xhorxh Gordon Bajroni, apo në kohët pas tyre, Asim Vokshi, Xhemal Kada a madje edhe Petro Marko duhet hetuar se mos kanë shkuar për të marrë mëlçi, veshka a zemra e jo për të lënë kockat për Republikën edhe lirinë e Spanjës, e rrjedhimisht edhe për lirinë e Europës së bashkuar e demokratike!…

Ushtria Çlirimtare e Kosovës eshtë nderi dhe krenaria e kombit shqiptar.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është rrufepritësi i lirisë dhe i pavarësisë së Kosovës.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është gjaku i derdhur lumë, i bijve dhe bijave më të mirë të këtij kombi.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës as nuk ka qenë dhe as nuk është Ushtri grupesh e klanesh.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është Ushtri e dalë nga gjiri i popullit dhe me rrënjët në popull.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është vetë ajo që e ka shkruar Elena Gjika: Liria, thonë Fatosat e Sulit në përsëritjen e një kënge që e kanë fort për zemër, ka qenë kurdoherë e bija e ngadhënjimit.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është themeluar, është formuar, është konsoliduar, është masovizuar, është drejtuar dhe është profilizuar në pozicionn e saj më të drejtë kombëtar e historik, nga intelektualë, studentë, profesorë, ushtarë, oficerë dhe ushtarakë të dalë nga masat e gjëra të popullit e me pjesemarrje masive në baza vullnetare dhe kurrsesi në baza mercenare; ajo është formuar dhe është konsoliduar nga bijtë dhe bijat e saj më të mirë dhe më të devotshëm, me një traditë të formuar familjare, kombëtare e liridashëse përparimtare, të cilët kanë punuar, kanë vepruar dhe kanë luftuar duke u mbështetur fort në bazat e parimeve dhe principeve themelore të filozofise politike e ushtarake kombëtare shqiptare, si dhe të asaj euro-perëndimore.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës për platformë të saj politike, praktike dhe ideologjike, nuk e ka pasur krimin te cilin mëtojnë me çdo kusht t’ia veshin, por çlirimin dhe përparimin e vendit dhe të popullit.

Ushtria Çlirimtare e Kosvës e ka meritën e pamohueshme politike dhe historike, sepse i ka dhënë fund njëherë e përgjthmonë padrejtësisë së shëmtuar mijëravjeçare serbe, e cila me dhunë dhe me gjak e mbante nën thundër e nën lak, me topa dhe me tanke, mes kudhrës dhe çekanit, mes Scillës dhe Haridbës, mes gjëmës dhe gjakut, truallin dhe popullin e Kosovës.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës e ka meritën e pakontestueshme politike dhe historike, sepse e ka shkëputur popullin e vet, njëherë e përgjithmonë, nga zinxhirët e skllavërisë e të barbarise shoveniste serbe të Hiltlerit të Ballkanit – Sllobodan Millosheviqit.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, e ka meritën e patjetërsueshme politike dhe historike, sepse i ka dhënë fund, njëherë e përgjithmonë robërisë në Europë.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, e ka meritën e saj kombëtare sepse mbi themelet e gjakut të heronjve dhe dëshmorëve të kombit, ka mundësuar që të ngriten themelet e shtetit te Kosovës, të Republikës së Kosovës, shtet i pavaur, sovran dhe demokratik, ku respektohenn parimisht, si të drejtat e shumicës ashtu edhe të pakicave.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës e meriton mirënjohjen më të lartë dhe më të thellë, si kombëtare ashtu edhe ndërkombëtare, sepse Kosovën pas njëqind vjet të sundimit të egër, gjakpirës e tiranik okupues serb, ia ka kthyer Europës sërish në gjirin e saj, do me thënë, ia ka kthyer dinjitetin e nëpërkëmbur popullit te vet dhe e ka kthyer Kosovën në prahrin e Europës, aty ku e ka vendin e saj të merituar, ashtu siç kanë gjakuar breza dhe gjenerata të tëra të shqiptarëve atdhetarë.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, e ka meritën e pamohueshme, të pakontestueshme e të patjetërsueshme, politike dhe historike, sepse de jure dhe de faco, ia ka kthyer Mona Lizën Muzeut të Luvrit, do me thënë se Kosovën e vjedhur, të grabitur e të plaçkitur, të robëruar  e të masakruar padrejtësisht me shekuj, të sakatuar mizorish dhe egërsisht, ia ka kthyer Europës mëmë, nënës së lirisë dhe ateve, gjirit të saj dhe prehrit te saj, ku ajo e ka vendin të cilin e don dhe e meriton.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, është vetë bekimi dhe urimi që ka bërë poeti atdhetar, Pjeter Budi:

Qoftë për të mirën e dheut të Arbërit!

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, po të na lejohej të merrnim lirinë e të parafrazonim Pjetër Bogdanin dhe librin e tij “Çeta e Profetëve”, është vargu vargan për truallin dardan të larë me gjak: ‘Veshur me Diell e mbathur me Hënë.’

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, është ajo që e pat thënë poeti lirik e njëlloj atdhetar, Lasgush Poradeci: Pelerinata e gjakut!

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, siç do të thoshte këtu e 70-të vjet me parë, poeti e prifti patriot Dom Ndre Zadeja, nuk lejoi që të të tjerët: “Me na trajtue si teprica të përgjakuna të këtij trungu të vjetër”.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës e ka dëshmuar, e dëshmon dhe do ta dëshmojë kurdoherë, qartë dhe zjarrtë, se shqiptarët nuk do të pranojnë më kurrë të trajtohen, as si turma të përgjakura e as si diamante të pagdhendur, ajo e ka dëshmuar, e dëshmon, dhe do ta deshmojë kurdoherë, se dashuria ndaj atdheut është ushtria më e fortë e një kombi.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, është ajo që na kanë mësuar këngët dhe legjendat tona popullore, apo siç do te thoshte Fishta: Lacromatoriumet (Lotoret) tona: ‘Sa dhemb gjaku nuk dhemb deti/na kanë mësuar nënat tek djepi’

Ushtria Çlirimtare e Kosvës është Ushtria e Motit të Madh, siç do të shpreheshin arbëreshët për Gjergj Kastriotin, luftën e tij heroike dhe për fitoret e tij.

Ushria Çlirimtare e Kosovës është vetvetiu edhe Ushtria Çlirimtare e Europës, e cila po mbahej ne ate cep e Ilirisë së Moçme, (siç e ka thënë autori i shquar i Poemthit Kosovar si dhe te Poemës për Shën Naumin, Mitrush Kuteli) akoma e robëruar dhe e kolonizuar nga regjimi brutal i dhunës dhe i gjakut, që po bënin serbët për të satën herë, mbi kombin tonë dhe mbi tokat tona.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës ka bërë luftë të drejtë per liri dhe pavarësi kombëtare, nën Flamurin e Gjergj Kastriotit, nën palët e të cilit janë zhvilluar te gjitha betejat hisorike dhe heroike për çlirimin kombëtar dhe shoqëror, nën palët e të cilit janë shpalosur virtytet më sublime dhe tiparet më dalluese të kombit shqiptar, trimëria dhe heroizmi, besa dhe krenaria, dhe më në fund nën palët e të cilit jo rrallë, siç e ka thënë Faik Konica, janë shkruar me gjakun tonë fletët e historisë së Europës, në mbrojtje të lirisë së cilës shqiptarët jo vetëm njëherë, kanë vënë për mburojë gjoksin dhe jetën e tyre.

Ushtra Çlirimtare e Kosovës, formacionet e saj ushtarake dhe liridashëse, siç do të shprehej për qëndresën historike të shqiptarëve të Kosovës, poeti mëmëdhetar Ndre Zadeja: ‘pa marrë parasysh rreziqet e jetës, i dualën zot me gjoks e me gjak Kosovës së shkretë’, sepse do të theksonte ai: ‘Ideali përfiton lirinë e liria përfiton jetën’, sepse do të nënvizonte Ndre Zadeja: ‘Në këtë shkurticë kohe/Njeriun kur e drejton e randë detyra/Jeta s’kushton sa deka’.

Ushtria Çlirimtare e Kosoves i dha fund regjimit gjakatar serb që e kishte shëndrruar Kosovën në një burg hekurash, vuajtjesh dhe torturash, i cili duhej shpërthyer me çdo kusht, e që do të behej vetëm me grykë të armëve, jehona e te cilave çau si rrufe shtigjeve të lirisë, duke i dhënë fund Jugosllavisë Karagjorgjeviqo-Titisto-Millosheviqiste, kësaj Bastilje te fundit që po mbillte vdekje prej zemrës se saj te quajtur Beograd, një emër për të cilin s’kemi se si të mos e kujtojmë thënjen e njohur të Fransua Mari Arue Volterit-bir i shekullit të dritës, se një emër si ky ikë nga epiteti i vet…

Ushtria Çirimtare e Kosovës, gjithmonë e ka respektuar edhe ndjenjën e nderit por edhe ndjenjën e respektit të ligjit, pikërisht sipas asaj qe Hugo Gratius shkroi në ‘Belli ac Pacis‘, në vitin 1625, (faqe 716): ‘A sense of honor may be said to forbid what the law permits’, që përkthyer shqip do të thotë: Ndjena e nderit nuk e lejon ate qe ndoshta ligji do ta lejon.

Lidershipi ushtarak dhe politik i Ushtrrise Çlirimtare të Kosovës, prirë nga intelegjenca dhe elita kombëtare shqiptare, për synim te saj historik ka pasur parimin e njohur të qytetërimit dhe të politikës perëndimore: I govern, so I serve; do me thenë unë qeveris, unë shërbej, pra të zhvillosh dhe të përfaqësosh çështjet shtetërore është art-arti i zhvillimit të çështjeve shtetërore.

Kontrolloni gjithashtu

Ahmet Qeriqi: Riorganizimi në disa nivele po i lë anash meritorët (E hënë 23 nëntor, 1998)

Ahmet Qeriqi: Riorganizimi në disa nivele po i lë anash meritorët (E hënë 23 nëntor, 1998)

Naim Imeri sot herët është larguar në rrugëtimin e tij të përhershëm nëpër Blinajë. Elezi …