Me 2 Mars, mbushen plot 99 vite, kur dora tradhtare vrau mizorisht Luigj Gurakuqin, njërin nga Kolosët e Pavarësisë së Shqipërisë!
Disa vargje elegjike, në nderim përjetësor, për Luigjin dhe gjithë patriotët dhe dëshmorët e Kombit!
ATENTATET MBI PAVARËSINË
Në Portin e Barit, pran Adriatikut
nga dora vrastare, goditet Luigji
krisma revolveri, rrëzuan përdhe!
burri i Pavarësisë, mbylli sytë gjithnjë!
Vigani Shkodran, sytë si shqiponjë
mustaqe të zeza, krahët sa një mal
shtatin e hedhur, ballin si shpat
vritet nga tradhtia, në pritë at’natë!
Peruxhie, tokë e Romës s’lashtë
tinëzrisht helmohet, plaku mjekërbardh
Ismail Qemali, babai i Pavarësisë
ngriti në Vlorë, flamurin e Arbërisë!
Atje n’Podgoric, tokën Iliriane
vritet pabesisht, Gjenerali i maleve
te ura e vjetër i vunë pusi
cubat e Krajlit të Malit të Zi!
Një e nga një, Kolosët e Pavarësisë
shuhen të gjithë nga dorë e tradhëtis
e pas tyre të tjerë Atdhetarë
mjerisht gjejn vdekjen, nga vrasës shqiptar!
Të tre këta burra, ishin Prijëtar
ndër ma të Zotët e Kombit Shqiptar
nuk qen kuisling as mercenar
pengesë e fortë, për armiq’t shekullor!
Gjithë këto vrasje, nuk ishin rastësi
plane të armiqve, t’vjetër e t’rinj
me dorën vrastare të shqipfolësve t’zinj
për ta mbajt Shqipen, gjithnjë n’errësir!
Prishtinë, 01 Mars, 2024
Samy