Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Në këtë përvjetor si dhe në të tjerët dua të vë në pah disa elemente të jetës veprës dhe biografisë tënde. Të jetës së shkurtër por shumë të bujshme dhe shumë kuptimplote, shumë të dhembshme por edhe krenare.
Fetnete Maxhun Ramosaj ka lënë pas një trashëgimi të pasur, të papërshkrueshme me fjalë, që i përket jo vetëm njerëzve që e njohën dhe e donin, por gjithashtu dhe gjithë atyre që mund të kenë dëgjuar për jetën dhe veprën e saj. Në këtë përvjetor, ashtu siç bëj në përvjetor dhe jo vetëm. Dua të nderoj jetën dhe kontributin e saj të paharruar, duke theksuar disa elemente kyçe të jetës, veprës dhe biografisë së shoqes time të dashur. Ajo kishte një jetë të shkurtër, por shumë të bujshme dhe të mbushur me ngjarje të rëndësishme, të cilat u ngulën në kujtesën e të gjithëve.
Fetnete, ti ke lënë pas veprat tuaja, ato që nuk të lënë të harrohen asnjëherë. Ke vdekur vetëm fizikisht, sepse veprat e tua, ato, janë ato që të bëjnë të pavdekshme. Kujtohesh vazhdimisht dhe shpalosesh çdo vit nëpërmjet mediave, në Radion Kosova e Lirë, në TV Dielli, dhe jo vetëm, sepse puna dhe mundi yt kanë lënë gjurmë të thella. Ato janë dëshmi të angazhimit tënd dhe mundit të paepur që e ke dhënë për kombin dhe atdheun, që kurrë nuk do të harrohen.
Fetnete, ti je bërë pjesë e atyre personaliteteve që kanë kaluar në pavdekësi, që janë ngritur mbi kohën dhe që janë një shembull për brezat e ardhshëm. Jeta dhe puna jote janë pjesë e themeleve të shtetit të Kosovës, aty ku gjurmët e tua janë si një themel i fortë, një kujtim i një periudhe të rëndësishme dhe të dhimbshme të historisë sonë. Ne të kujtojmë veprën tënde dhe të jemi morënjohës të ruajmë këtë trashëgimi.
Edhe këtë përvjetor, do të ngre kërkesën e ligjshme. Do të vazhdoj të kërkoj me ngulm që Instituti për Krimet e Luftës të ketë emrin tënd, sepse vetëm atëherë ky institut do të bëhej i plotë. Ai do të jetonte me emrin dhe mirënjohjen për kontributin tënd të jashtëzakonshëm.
Fetnete, pushofsh e qetë në botën e amshuar, sepse amaneti YT ende nuk është realizuar dhe ai nuk po duket në horizont.
Isha me shumë fat që pata mundësinë të jem pjesë e jetës dhe kujtimeve të tua, edhe pse momentet që ndamë ishin të shkurtra dhe, fatkeqësisht, shumë të dhimbshme. Por ja, kështu qenka jeta, një luftë që vazhdon përtej luftës. Kujtimi yt për mua, do të jetojë përjetësisht, në zemrën shpirtin dhe mendjen time.
Përjetësisht Lavdi!
