Se kush është dhe kush qëndron prapa papagallit të gazetarisë shqiptare, Blendi Fevziu kjo dihet dhe nuk ka pse komentohet. Po ashtu dihet se ai u “ngrit” nëse dikush me gjithë mend mendon se është ngritur, në gazetari e në shoqëri, në radhë të parë duke fyer, përbuzur, duke sharë e duke deformuar deri në pafundësi regjimin komunist të Shqipërisë në krye me Enver Hoxhën. Dhe kush qëndron prapa kësaj maskarade po ashtu dihet, nuk ka nevojë të merremi me këtë.
Por anakronizmi nuk qëndron vetëm në këto që u thanë dhe shumë të tjera që vetëkuptohen.
Idiotësia qëndron në faktin se në festën e emisionit të Fevziut, të 20-vjetorit të fillimit të punës së tij si gazetar, tani gazetar kontrovers, apatrid, sajues i gënjeshtrave, kanakar i oborrit të Berishës, njeri me ADN nga gjaku e raca me Esat Pashë Toptanin, (kështu të paktën thuhet) sajues i konspiracioneve dhe thashethemeve, në festën private, individuale, të këtij njeriu u bënë bashkë ata që i lavdëron Fevziu dhe ata që i shan, ata që në ndeje e ahengje ia shajnë nënën dhe racën toptaniste dhe ata që e trajtojnë si oborrtar të kolaboracionizmit denbabaden.
Është për t’ u habitur me këtë marrëzi, dhe nuk ke si të mos e kujtosh Erazmin e Noterdamit për “lavdërimin e marrëzisë”, kur në festën e Blendi Fevziut, sipas Ylli Rakipit, “ka thirrur dhe ka vendosur në rresht, mbarë botën shqiptare. Parlamenti i Kosovës ka anuluar për ditën e sotme, seancën për formimin e qeverisë së re, vetëm që krerët të ishin të pranishëm në festën e Fevziut. Në këtë festë është e pranishme e gjithë qeveria e Republikës së Shqipërisë, edhe kjo ende e pamandatuar, me në krye Edi Ramën. Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, ka vrapuar të jetë në krye të festës së Fevziut. Kryeministri i qeverisë në formim të Kosovës, Ramush Haradinaj, krerët shqiptarë të Maqedonisë. Ilir Meta, që sigurisht nuk mungon në asnjë festë apo ditëlindje. Kryetari, tashmë i shkrirë i opozitës, Lulzim Basha. Njerëzit më të famshëm dhe më të kamur të botës shqiptare, elitat politike dhe intelektuale të vendit. Dhe jo vetëm kaq”.
Gjatë maskaradës së ahengut në Tiranë, në Kosovë është varrosur doktor, profesor Muhamet Tërrnava, historiani më i madh shqiptar i Mesjetës, demaskuesi i deformimeve të shkencës serbe lidhur me përkatësinë e Kosovës në Mesjetë, shkencëtari, të cilit nuk iu kishte lejuar ta mbronte temën e magjistraturës as të doktoraturës në Prishtinë e në Beograd, por ishte detyruar ta mbronte në Zarë dhe në Zagreb të Kroacisë, i burgosuri politik i viteve ’80, shok ideali me Jusuf Gërvallën, profesori, të cilin gjatë ngujimit në Burgun e Prishtinës, UDB-ja e kishin goditur fizikisht, për ta lënë me pasoja, të cilat i barti në trup dhe në shpirt, prej nëntorit të vitit 1981 e deri më 6 shtator të 2017 kur edhe u nda nga jeta. Asnjë telegram të vetëm ngushëllimi nuk pranoi familja e dr. Tërnavës nga kryetari i Kosovës, historiani, Hashim Thaçi, sepse ishte në ahengun e Feziut, por nga Kadri Veseli, me sa kam unë informata as nga Albin Kurti, apo Behxhet Pacolli, nga Edi Rama e Ilir Meta jo se jo, sepse ata vështirë ta kenë dëgjuar ndonjëherë emrin e profesor doktor, Muhamet Tërnavës.
Ja cili është lavdërimi “erazmian” i marrëzisë shqiptare sot
Tubimi dhe pjesëmarrja e krerëve të lartë politikë të vendit në maskaradën e Blendi Fevziut, në Tiranë, shënon një nivel të lartë të degjenerimit të politikanëve shqiptarë, të cilët në fjalimet e tyre që i shkruajnë vetë, apo ua shkruajnë këshilltarët, shprehen kundër kultit të individit, kundër të vetmit kult, të atij të Enver Hoxhës, dhe pretendojnë të na bindin se edhe në kohën e Enverit paskan qenë kundërshtarë të tij, por nga frika prej tij ia kishin punuar, gjoja nën rrogoz.
Sot këta politikanë, pa pikë turpi, ndjese e njerëzie marrin pjesë në ngritjen e një kulti të një gazetari kontrovers, të një degjeneriku hipokrit, që argëton publikun sikur palaçot e mesjetës, por në anën tjetër kontaminon opinionin me gënjeshtra, mashtrime që shkaktojnë ndasi, etiketa e linçime të familjeve të caktuara.
Megalomania e këtij mitomani të rrjedhur, që jeton me fiksionin e tij dokishotesk në përpjekje për ta varrosur të kaluarën, për çka edhe e kanë financuar dhe e financojnë bijtë e kolaboracionistëve fashistë, ata të UDB-së të djeshme e të sotme jugosllave të tipit të Bato Haxhiut, i cili pretendon ta emitojë Feziun me Klanin e tij dhe improvizon klishe banale, të Shkëlzen Mehmet Maliqit, dhe të tillë si Çili, Çani, Luba, Buzha e plotë maskarenj, nuk ka si të mos na kujtohen vargjet e Ali Asllanit me të cilat po e përmbyll këtë shënim për “Ahengun e madh”, që e mbajti Blendi Fevziu, në Tiranë, jo në ditëlindjen apo ditën kur e hëngri, kokën Esad Pasha, as në ditëlindjen e nënës apo vdekjes së babait të tij, as në të zezë-ditën që e nxori nëna në jetë, por në ditën kur për herë të parë, para njëzet vitesh filloi punën si gazetar, apo opinionist. Ja në çfarë ngjarje me rëndësi “historike” marrin pjesë: Hashim Thaçi, Ilir Meta, Edi Rama, Lulzim Basha dhe çilët e çanët e shumtë.
Ali Asllani: Koha është e maskarenjve, por Atdheu i Shqiptarëve
Pra, o burra, hani, pini
hani, pini ore e çast
për çakallin nata errët
është rast e deli rast.
Hani, pini dhe rrëmbeni
mbushni xhep e mbushni arka
të pa brekë ju gjeti dreka
milionerë ju zuri darka.
Hani, pini e rrëmbeni
mbushni arka, mbushni xhepe
gjersa populli bujar
tu përgjigjet- peqe lepe.
Populli rron për zotërinë tuaj
puna e tija, djersa e ballit
është kafshatë për gojën tuaj
Rroftë goja e çakallit.
Shyqyr Zotit, s’ ka më mirë
lumturi dhe bukuri
dhe kur vjen ju qan hallin
varni buzë edhe turinj.
Hani, pini dhe rrëmbeni
është koha e çakejve
hani, pini, rrëmbeni
është bota e maskarenjve.
Hani, pini, vidhni
mblidhni gjithë aksione e monopole
nënshkrimi i zotërisë suaj
nëpër banka vlen milione.
“Gran Kordoni” i zotërisë suaj
që në gjoks ta kanë vendosur
është pështyma e gjakosur
e Atdheut të vremosur
…
Rroftë miku yt i rrallë
që përditë loz e qesh
të gradoi katër shkallë
pse i the dy fjalë në vesh.
Koha dridhet e përdridhet
do vij dita që do zgjidhet
dhe nga trasta pema e kalbur
doemos që jashtë do të hidhet.
Koha dridhet e përdridhet
prej gradimit katër shkallë
nuk do të mbetet gjë në dorë
veçse vulë e zezë në ballë.
Mirëpo ju që s’ keni patur
as nevojë, as gjë të keqe
më përpara nga të gjithë
ju i thatë të ligut peqe.
Që të zinit një kolltuk
aq u ulët u përkulët
sa në pragun e armikut
vajtët si kopil u ngulët.
As ju hahet, as ju pihet
vetëm titullin e doni,
teksa fshati i varfër digjet
krye kurva nis e krihet.
Sidomos, ju dredharak
ju me zemra aq të nxira
ju dinak, ju shushunja
ju gjahtarë në errësira.
Ç’ na pa syri, ç’ na pa syri
hunda juaj ku nuk hyri
te i miri, te i ligu
te spiuni më i ndyri.
Dallavera nëpër zyra,
dallavera në Pazar
dallavera me të huaj,
dallavera me shqiptarë.
Vetëm, vetëm dallavera
dhe në dëm të këtij vendi
që ju rriti, që ju ngriti
që ju ngopi, që ju dëndi.
Dhe kujtoni tash e tutje
me të tilla dallavera
kukuvajka do përtypë
zog e zoga si përpara.
Po jo, grushti do të bjerë
përmbi krye të zuzarëve
koha është e maskarenjve
por Atdheu i Shqiptarëve.