Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Filozofi bashkëkohor Claude Lefort (1924-2010) e konsideroi si rrezik çdo përpjekje për të siguruar unitetin. Demokracia, sipas Lefort, nënkupton kremtimin e ndarjeve shoqërore. Sfera të ndara Tocqueville pa që feja e krishterë kishte luajtur një rol të rëndësishëm në zhvillimin e demokracisë amerikane. Feja mbrojti moralin, solli një dashuri për barazinë dhe qëndroi pranë politikës në vend që të paraqitej dukshëm si një fuqi politike. Prandaj, Tocqueville flet për një ndarje në një rend fetar dhe një rend politik. Në të njëjtën kohë, kjo ndarje mbron besueshmërinë e fesë. “… në Amerikë, feja, si të thuash, ka vendosur kufijtë e saj, rendi fetar ka mbetur plotësisht i ndarë nga rendi politik, në mënyrë që ligjet e vjetra të mund të ndryshohen lehtësisht pa tronditur besimet e vjetra.” 1 Në një nivel politik, Tocqueville pa që barazia e statusit çoi në një mosbesim të caktuar të qytetarëve ndaj autoriteteve. Vetë qytetarët do të bëhen “arbitri kryesor i besimeve të tyre” dhe ata do t’i gjejnë “brenda dhe jo përtej kufijve të njerëzimit”.
Vështrimi lart u zëvendësua nga shikimi i brendshëm dhe anash. Pyetja e Teologjiko-Politike Në Mesjetë, autoriteti i monarkut laik u pa i legjitimuar hyjnisht. Fuqia e tij kështu kishte edhe një ngarkesë transhendente, një ngarkesë që kapërceu botën e zakonshme. Princi e ushtroi fuqinë e tij”,në këtë mënyrë feja gjithashtu kishte një efekt simbolik “vertikalisht” në rendin politik botëror dhe i dha drejtim asaj. mbreti i diellit Me ardhjen e demokracisë moderne, ky legjitimitet tradicional “hyjnor” i pushtetit ra. A mundet që njerëzimi të qeverisë vetë, siç supozohet të bëjë në një demokraci, pa “ndihmë nga lart”? A mundet që një komunitet politik demokratik të përqendrohet në gjëra “më të larta”, siç janë Mirë ose Drejtësi kur nuk ka një realitet më të lartë për t’i drejtuar ato? A është e mjaftueshme feja si një themel moral, siç e pa Tocqueville, çështja teologjike-politike. Disa mendimtarë, të tillë si Jules Michelet (1798-1874), thjesht zhvendosën dimensionin fetar në konceptet thelbësore të demokracisë, të tilla si “njerëzit” dhe “kombi”.
Njerëzit dhe kombi ishin ngarkuar prerazi për fetarinë në të menduarit e tij Sipas Lefort, këta mendimtarë po gabojnë. Ata injorojnë transformimin simbolik që ndodhi me ardhjen e demokracisë. Ata mbeten të mbërthyer në kornizat e vjetra teologjike-politike dhe e zëvendësojnë monarkun si një fener identifikimi të pushtetit nga “populli”. Vendi bosh i pushtetit Lefort njohu në ngritjen e demokracisë në radhë të parë një transformim simbolik të “vendit të pushtetit”. Në një demokraci, “populli” nuk mund të zërë vendin e pushtetit; askush nuk mundet. Vendi i pushtetit është bosh. Preciselyshtë pikërisht në momentin e spikatur demokratik, procesin e votimit, që njerëzit të paraqiten si të përçarë. Kjo e bën të qartë se kushdo që zgjidhet për të “zënë përkohësisht vendin e pushtetit” nuk mund ta bëjë më me legjitimitet absolut. parlamenti Lefort pa që demokracia, në mënyrë simbolike parimet e pushtetit, legjitimitetit dhe njohurive. Njerëzit, të cilët supozohet se qeverisin vetë, janë vazhdimisht në kërkim të asaj që legjitimiteti dhe njohuria mund të përfshijnë brenda vetes. Inkurajohet ta bëjë këtë nga ndarja e saj e brendshme dhe përfaqësimi i kësaj ndarje në një skenë politike.
Uniteti ose përçarja A është kjo e keqe? Përfundimi i nxjerrë nga Lefort është se zhdukja e kapërcimit, “më e larta” në lidhje me komunitetin politik si një e tërë, ka çuar në të vërtetë në një radikalizim të diskutimit të pushtetit, legjitimitetit dhe njohurive. Mbi të gjitha, askush nuk mund ta zotërojë atë me legjitimitet absolut. Rëndësia e këtyre koncepteve nuk është zhdukur në këndvështrimin e Lefort. Sapo është zgjeruar. Sipas mendimit të Lefort, ky është fitimi. Në një demokraci, vështrimi është kthyer me të vërtetë brenda dhe anash, siç deklaroi Tocqueville. Sidoqoftë, sipas pikëpamjes së Lefort, Tocqueville injoroi në mënyrë implicite rëndësinë e ndarjes shoqërore duke marrë një unitet moral të ushqyer nga feja. Sipas Lefort, demokracia lulëzon para së gjithash falë “papërcaktueshmërisë”, një kusht i domosdoshëm për një debat të hapur shoqëror, në të cilin pikëpamjeve të pakicave u jepet gjithashtu një vend i barabartë.
