Teknologjitë e reja, dhe veçanërisht media sociale, u japin mundësi qytetarëve të shprehin drejtpërsëdrejti pikëpamjet e tyre. Falë platformave dhe sistemeve të teknologjisë, çdo qytetar sot mund të bëhet jo vetëm një marrës pasiv, por edhe një prodhues aktiv i informacionit dhe të ndikojë në peizazhin e informacionit në kohë reale. Ky është demokratizim i vërtetë i sigurimit të informacionit për qytetarin, si konsumator dhe si prodhues.
Një efekt anësor është që fjala e shtypur të vijë nën presion dhe lind pyetja nëse gazetat do të vdesin nga një vdekje e heshtur. Gazeta e së ardhmes do të duket ndryshe, por do të mbetet një filtër i dobishëm për zhurmën. Sidoqoftë, duhet të theksohet se nën presionin e pasojave ekonomike të këtij diversifikimi dërrmues të kanaleve të komunikimit, media tradicionale po kërkon me padurim tema të bujshme për të tërhequr një audiencë. Kjo nuk përfiton nga cilësia dhe besueshmëria e mediave tradicionale, siç tregohet nga zhvillimet ekstremiste dhe populiste, dhe të konfirmuara nga studimet e fundit. Një zhvillim i tillë kërkon forma të reja vigjilence, në të cilat institucionet kanë një përgjegjësi po aq sa individët.
Teknologjitë e reja, dhe veçanërisht media sociale, u japin mundësi qytetarëve të shprehin drejtpërsëdrejti pikëpamjet e tyre
Në mënyrë demokratike, qytetarët mund të formojnë mendime të informuara dhe të marrin vendime racionale nëse janë të informuar siç duhet. Do të thotë që media ka një rol të rëndësishëm për të luajtur në këtë. Radio, Televizioni dhe media të tjera janë thelbësore si një kundërpeshë ndaj fuqive të tjera. Një detyrë i pret ata në peizazhin e ri të mediave.
Gazetaria ka funksione të ndryshme: funksionin e informacionit, funksionin e debatit dhe forumit, funksionin e komunikimit, funksionin e përgjegjshmërisë dhe së fundi një funksion të përcaktimit të axhendës: vendosja e artikujve në rendin e ditës që promovojnë funksionimin e demokracisë. Një detyrë gjithëpërfshirëse në të gjitha këto është funksioni i mbikëqyrësit dhe zbatimi i gazetarisë hetimore. Media si një fuqi e katërt dhe si një kontroll i jashtëm kanë shërbyer për të mbajtur fuqitë e tjera në ekuilibër që nga shekulli i 18-të (atëherë: kleri, fisnikëria dhe qytetarët, tani: fuqitë legjislative, ekzekutive dhe gjyqësore). Sa më mirë të funksionojë pushteti i katërt, aq më i fortë është demokracia.
Transmetuesit publik luajnë një rol të veçantë në këtë. Themeluar për të siguruar pluralizmin politik në shoqëritë evropiane, ato nuk duhet të varen nga qeveria apo tregu. Transmetuesit publik kanë një detyrë specifike: t’u qasen përdoruesve si qytetarë dhe jo vetëm si konsumatorë. Financimi i duhur dhe pavarësia e tyre janë thelbësore në këtë drejtim. Atyre u jepen burime për të krijuar përmbajtje dhe jo për të krijuar përmbajtje për të marrë burime. Ata duhet të sigurojnë gazetari hulumtuese, të ofrojnë përmbajtje që lojtarët e tjerë nuk mund ose nuk guxojnë të japin.
Nuk është e lehtë për ndërmarrjet mediatike dhe sigurisht transmetuesit publik. Qeveritë mezi presin të kontrollojnë Internetin (Turqia dhe Kina). Për më tepër, shumica e informacioneve në internet janë të drejtuara nga klikimet: klikimet nga përdoruesit përcaktojnë përparësitë në lajme. Ky nuk duhet të jetë kriteri i vetëm për transmetuesit publik. Në fund të fundit, marketingu i vazhdueshëm dhe ndërkombëtarizimi i gazetarisë është një fakt: fitimi vjen së pari, shpesh jo informacion i mirë.
Për sa i përket leximit të mediave, gjithashtu në nivelin evropian, ekzistojnë dyshime serioze për aftësinë e shumicës së popullatës për të gjetur, kuptuar dhe vlerësuar informacionin në internet. Një pjesë e konsiderueshme e popullsisë nuk merr pjesë në internet dhe nuk krijon vetë përmbajtje. Kjo është arsyeja pse lojtarët e mediave duhet të aplikojnë një filtër, ta zgjedhin atë. Duhet të ofrohen larmi mendimesh, por gjithashtu duhet të udhëzohen. Literatura e mediave forcon sensin kritik, i cili është i rëndësishëm në një diskurs politik polarizues të ashpër në internet.