Alma Mehmeti – Strehëza e shtëpisë

Alma Mehmeti – Strehëza e shtëpisë

Sa herë hip e zbresë këto shkallë,

Nuk ngopem nga puthjet e prindërve në ballë,

Kaq kohë e shkurtër se shuan dot mallë,

Nuk është privilegj, për ne mbetet hallë?

 

Çdo vit të gjithë këtu e sjellim kokën,

Edhe pse mundemi të bredhim botën,

Se shpirti këtu ka mbetur gjithmonë,

Su bë kurrë i afërt me të rinjtë gjitonë,

 

Na çelet syri sa prekim tokën,

Uji i huaj s’na e mbushi gotën,

Dhe pse xhepin plot me para,

Dashuri si tuajën askush nuk na dha,

 

Dhe vitet i dergjëm larg në mërgim,

Nuk u bëmë të pasur as gjetëm shërim,

Por të sëmurë mbetëm ngaherë,

Nga malli dhe lulet që çelin çdo pranverë.

Kontrolloni gjithashtu

Hapet pika shkollore në Rorschach të Zvicrës!

Hapet pika shkollore në Rorschach të Zvicrës!

Shkollave shqipe në Zvicër në kuadër të Lidhjes së Arsimtarëve dhe Prindërve Shqiptarë “Naim Frashëri” …