Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Babi, sapo e nis fillin e mendimit për një punë që do të bëj nesër, detyrimisht më del fytyra e Jote para syve. Dhe përnjëherë shtangem. Si do t’ia bëj? A do ta arrij dot? Me kë do të konsultohem? Kush do të më tregojë se çfarë duhet të bëj dhe si duhet ta bëj? Këto dhe pyetje të tjera më qesin në dilema të shumta.
Babi, e di se do të duhet të përballem me këto dilema vetë, por isha mësuar me praninë Tënde. 26 vjet të kisha pranë në punë e në jetë. Gjithmonë kam ndjerë një siguri të veçantë kur të kisha Ty pranë. Ti ishe më shumë se një prind për mua; ishe udhërrëfyesi im i padiskutueshëm, një burim i pakufishëm urtësie dhe mbështetjeje. Me çdo hap që bëja, çdo vendim që merrja, ishe aty, për të më drejtuar me fjalët e tua të mençura dhe me shembujt e tu të fuqishëm. Më tregonin udhën dhe më ndihmonin të kaloja çdo pengesë, qoftë ajo profesionale, personale apo emocionale. Kur të kisha Ty pranë, ndihesha e fortë, e sigurt dhe e gatshme të përballesha me çdo sfidë që më dilte para.
Por tani, kur nuk të kam më, kur mungon prezenca jote, ndjej një boshllëk që është e vështirë të përshkruhet me fjalë. Pa Ty, çdo vendim që marr duket më i vështirë, çdo dilemë më e komplikuar. Vetmia e marrjes së këtyre vendimeve është e rëndë dhe shpesh më kaplon një ndjenjë e thellë pasigurie, si një errësirë që mbulon mendimet e mia.
Pa Ty si mbështetje, çdo hap më duket i pasigurt, çdo vendim më duket i pasqaruar, dhe shpesh përpiqem të gjej udhëzime, por nuk arrij t’i gjej siç e kisha dikur me praninë tënde. Kjo mungesë është një sfidë që e ndiej çdo ditë, një mungesë që e ka mbushur zemrën time me një ndjenjë të pashuar dhimbjeje.
Megjithatë, kujtoj se Ti- Babi nuk do të doje që të isha kështu – e dobët dhe pa fuqi. Gjithmonë më mësove të jem e fort, të qëndroj e fortë përballë çdo sfide, dhe të mos ndalem asnjëherë. Pavarësisht nga kjo, dhimbja për mungesën Tënde është e papërballueshme. Ndjenja e krenarisë dhe dhembjes luftojnë për të mbizotëruar brenda meje. Dhimbja që nuk kalon…Të mësohesh të jetosh me dhimbjen qenka një sfidë e madhe, por ndoshta kjo është vetëm mënyra e të pranuarit se nuk ka kthim pas. Po, dhimbja është një pjesë e pandashme e jetës, dhe ashtu siç më thonë të tjerët, duhet ta pranoj dhe të vazhdoj të ec përpara, edhe pse rruga ndonjëherë qenka labirint dhe e errët.
Në Radio Kosova e Lirë, ka disa rubrika dhe programe që, edhe për shumë vite, nuk mund të shpenzohen, sepse Ti, Babi, bëre një punë të jashtëzakonshme, një punë kolosale që na le një trashëgimi të pashlyeshme. Ato që krijove nuk janë vetëm një pasuri e padiskutueshme për ne, por një thesar që do të vazhdojë të jetojë dhe të shërbejë për brezat që vijnë. Krijove themelet e një jete të begatë, jo vetëm për veten, por edhe për ne, për të gjithë ata që do të vinë pas Teje, duke lënë një ndikim të thellë dhe të qëndrueshëm në jetët tona. Puna që ke bërë është një udhërrëfyes për të gjithë ata që e njohin dhe e kanë njohur vlerën e asaj që ke realizuar. Ajo është një rrugë e hapur që vazhdon të tregojë drejtimin për të gjithë ata që ndjekin pas, duke i dhënë mundësi të përparojnë, të zhvillohen dhe të nderojnë atë që ke lënë.
Çdo faqe, çdo shkrim, çdo ide që ke lënë pas ka një qëllim të qartë dhe një mesazh të fuqishëm që kalon përmes brezave, duke mbajtur gjallë vlerat, idealet dhe filozofitë që ke ndarë me ne. Ato janë më shumë se fjalë; janë udhëzime për jetën, janë shtyllat që e mbajnë të qëndrueshme rrugën tonë. Kjo trashëgimi që ke lënë pas është një thesar që vazhdon të pasqyrojë mësimet e tua dhe të mbajë të ndezur dritën e një bote që ke ndërtuar me pasion dhe mund jetësor. Ke lënë gjurmë të pashlyeshme, një ndikim që do të mbijetojë përmes çdo sfide, përmes çdo përpjekjeje dhe çdo arritjeje që ne do të bëjmë në emër të asaj që ke ndërtuar. Ky është një testament i vërtetë i punës dhe pasionit tënd, një pasuri që është e përjetshme, sepse është e ngulitur thellë në zemrat dhe mendjet tona.
Një ndikim që nuk mund të fshihet, një forcë që do të jetë gjithmonë pranë nesh, dhe që do të jetojë në frymën e atyre që të kanë njohur dhe kanë pasur mundësinë të shohin vlerën e veprës sate. Babi – trashëgimia jote është një dhuratë që do të vazhdojë të ndriçojë rrugën e atyre që të kanë pasur si udhëheqës dhe mentor, duke i frymëzuar të ndjekin hapin tënd dhe të përballen me botën me guxim dhe vendosmëri. Dhe këtë, askush nuk mund ta mohojë. Nuk mund të shuhen as kujtimet dhe as ndikimi yt, sepse ato janë pjesë e thellë e historisë sonë, të ngritura në themelet e jetës që ke ndihmuar të ndërtohet. Ato janë një pasuri që do të kalojë në brezat që do të vijnë pas nesh, dhe do të jetojnë si një dritë e pafundme, e cila vazhdon të shkëlqejë në çdo hap të jetës sonë, duke udhëhequr rrugën për çdo gjeneratë që do të vijë.
Tani, ajo që duhet të bëjmë është të vazhdojmë këtë punë të jashtëzakonshme që ke nisur, të zhvillojmë dhe të rindërtojmë ato ide dhe vlera që ti i ke mbështetur dhe realizuar plot 26 vite me radhë në Radio Kosova e Lirë, e qe 9 vite në TV Dielli. Ky ishte një angazhim i paepur, një përkushtim ndaj lirisë, dhe të vërtetës, që ka shërbyer si një udhëzues për shumë njerëz dhe ke lënë pas një ndikim të pashlyeshëm. Tani, detyra jonë është të marrim përsipër këtë flamur që ke mbajtur me kaq krenari dhe guxim, dhe të vazhdojmë të zhvillojmë atë pasuri që ke ndërtuar me kaq dashuri dhe sakrificë.
Kjo është jo vetëm një përgjegjësi, por edhe një mundësi e papërshkrueshme për të ruajtur dhe pasuruar kujtimin Tënd.
Babi, secili hap që ne marrim, çdo hap që ndërmarrim për të zhvilluar këtë trashëgimi, është një akt nderimi për gjithçka që ke kontribuuar. Kjo trashëgimi duhet të vazhdojë të jetojë, sepse është një pjesë e thellë e historisë sonë, një thesar që nuk mund të fshihet. Përmes kësaj pune, ne do të mund të sigurojmë që emri yt, pasioni yt, dhe fryma jote e papërkulur do të mbeten të gjalla, dhe do të udhëheqin brezat që vijnë. Janë mijëra shkrime që do të duhet të shohin dritën e botimit, ka shumë fusha që ende presin të eksplorohen…
Babai, na ke dhënë mundësinë të njihemi me shumë fusha të panjohura dhe të pazbuluara më parë, duke hapur para nesh horizonte të reja dhe duke na udhëhequr në rrugë që nuk i kishim menduar kurrë. Shumë prej ideve që ke ndarë, emisioneve që ke krijuar, dhe veprave që ke realizuar në autorësinë Tënde janë bërë pjesë e natyrshme e jetës sonë, dhe ato na kanë ndihmuar të kuptojmë më thellë botën dhe të na krijojnë një pikëpamje më të pasur dhe më të qartë. Dita-ditës, ato janë të pranishme në mënyrën si ne mendojmë, si komunikojmë dhe si veprojmë. Ato janë bërë një pjesë e pandashme e natyrës sonë. Por, përpara nesh janë ende shumë mundësi të mëdha për të zhvilluar, për të rritur, këtë trashëgimi. Kjo është një përgjegjësi e madhe, jo vetëm për të ruajtur atë që ke lënë pas, por edhe për ta çuar më tej, duke i dhënë formë. Kjo është mundësia që ideja dhe vepra Jote të vazhdojnë të jetojnë dhe të evoluojnë, dhe për të kontribuuar me forcën tonë unike në këtë mision të madh.
Trashëgimia që na ke lënë është një thesar i jashtëzakonshëm. Ti na le mundësinë për të hapur shtigje të reja, për të eksploruar terrene të panjohura dhe për të zhvilluar një rrugë që do të mund të mbajmë të gjallë këtë trashëgimi mediale që ke krijuar me aq shumë mund, sakrificë, pasion dhe përkushtim. Ne duhet ta ruajmë dhe ta bëjmë atë të vazhdojë të jetë një dritë udhërrëfyese për brezat që do të vijnë, duke kontribuuar në mënyrën tonë dhe duke e formuar atë në një realitet që mbart përjetësisht frymën dhe mesazhin që ti na ke dhënë…
