(Kushtuar veprimtarit kombëtar, shkencëtarit e profesorit, Mr. sci. Rexhep Ahmetit, shokut tim të idealit)
Dielli prap do lindë,
e jeta prap do qeshë,
Lisa të mëdhenj si ti,
Jo, nuk shohim shpesh!
Na mësove, na mbrojte,
me ty përparuam.
Me vepra atdheun,
ne, gjithmonë ta duam!
Robëria shekullore,
na kish lënë terr shumë,
por, me ty në ballë
thyem terr e furtunë!
Me pendë e me pushkë,
asnjëherë s´u lodhe!
Me shkencë e me art,
dritë mbi popull hodhe!
Komandant morali,
UÇK-ja të ka!
O, Rexhep Ahmeti!
O, më i miri vëlla!
Kush thotë, s´e ti vdiqe,
ai gabon shumë,
Se veprat e Rexhës
rrjedhin sikur lumë!
S’ka rëndësi si ndihesh, aq,
por,-si reflekton!
Shpirti i madh i Rexhës
në vepra gjallëron!
Ca i mësuam ne,
Ca brezat që vijnë,
Shpirti i sakrificës,
seç ta rritë lavdinë!
Puna, vërtetësia,
-ish, devizë e tija,
-arma më e fortë,
është dituria!
Kurrë nuk i durove,
pushtues e tradhëti,
ndaj rreptë i dënove
me armë e dituri!
Pusht(etarët) të gjithë,
të rinjë e të vjetër,
halë në sy të kishin…,
se, flisje të vërtetën!
Gjithmonë me të Vërtetën,
Shkencë e Politikën;
Kapësit e shtetit,
fort ta kishin frikën!…
Ndaj, ty të penguan,
ditën edhe natën…!
Por, hienat s´munden
me luanin t´ maten?!
Në çdo vështirësi,-thoshe,
që na ofron jeta,
gjithmonë shpëtimtare,
është e vërteta!
Kur kombi shqiptar,
të bëjë Ribashkimin,
ti, o Burrë i Kombit,
do marrësh shpërblimin!
Dielli prap, do lindë,
e jeta prap do qeshë…
Lumë si ti, o Rexho,
Lindë, e kurrë nuk vdes!
8 Dhjetor, 2019