Më erdhi një ftesë për të marr pjesë për promovimin e një libri me titull: “ Koço për një Shqipëri Oksidentale “ Kur të ftojnë do të thotë që të respektojnë. Në një sallë të Muzeut Kombëtar pjesëmarrja që e kënaqshme aq sa mund të marrë një sallë për këto sebepe. Në shenjë respekti na shpërndanë nga një libër voluminoz me titullin e mësipërm.Të gjithë folësit njëri pas tjetrit floën me konsiderata të veçanta për ish kryeministrin duke e ngritur në piedestal si tri herë kryeministër nënë ombrellën e mbretit famëkeq Zog. Midis folsve pati dhe historian.
Mbasi u ktheva në shtëpi, me vullnetin dhe dëshirën që kam për të lexuar e mbarova leximin e librit për pesë ditë duke lexuar 100 faqe çdo ditë .U lodha ,u çudita dhe u zhgënjeva që mora pjesë në atë promovim se pash që bardha bëhej e zezë dhe e zeza bëhej e bardhë .Libri ish realizuar nga një nip i ish kryeministrit. Secili ka të drejtë të shkruajë e të shprehet por për problemet historike e kanë për detyrë dhe kompetencë historianët e mirëfilltë e të pa infektuar.
Për familjen e fisin shkruajnë të gjithë po ky lloj të shkruari i takon fisit dhe një njëri nuk mund të marrë përsipër të bëjë historinë për një njeri të tijën që i kalon kufijtë e fisit se sado të mundohet do të bjerë në subjektivizëm se i dhëmb shpirti për njerin e tij ose nëpërmjet figurës së tij do të ngrerë lartë vlerat e veta .
Nuk marr përsipër të analizoj librin voluminoz se nuk më takon ,po kam të drejtë të shprehem si ai që ka të drejtë për të shkruar.Kur tejkalohet masa prishet cilësia.Gjella me kripë dhe kripa me karar
Brezat e ardhshëm të mësojnë të vërtetat historike dhe të mos i hanë kumbullat e tharta për llokume të ëmbla .Sot në shoqërinë tonë veprojnë dy forca të kundrta me njëra tjetrën ,e majta dhe e djathta që nga pozicioni që janë nuk përfaqësojnë as tëë majtën as të djathtën ,po me mashtrimet e më slloganet e tyre kanë tërhequr mbas vetes tifozërinë për të marrë votat dhe t’i duartrokasin kur u duhen duartrokitjet .
Demokracia solli këto dy forca që e bënë vendin paçavure dhe njerëzit u çakërdisën e shkojnë qorras pas tyre .Libri në fjalë i shërben njërës palë kundër tjetrës se ato që shkruhen në libër janë përralla me mbret dhe nuk ha pala tjetër .Libra të këtij lloji mbjellin përçarje dhe jo si shprehet autori për ish kryeministrin që paska bërë mrekullira për Shqipërinë Oksidentale
Okidentalizmi Shqipërisë nuk i vjen nga feja ,po nga mendja .Libri më pruri në mëndje vargun e një kënge labe:Vate mare shokë vate ,u nda bota në dy kampe” .Kështu është sot Shqipëria reale që autori në libër e nxjerr njeriun e tij ish Kryeministër si hero të unitetit .Në fund kur mbarova leximin rrufë thash “ Polli mali bëri një mi “
Libërshkruesi është mbështetur tek krahu i kundërshtar i pseudo-historineve që zjejnë përbrënda nga mllefi për hakmarrje dhe u ka mbetur merak lufta civile në kohën e luftës së madhe dhe po e realizojnë tashti me një luftë civile shumë të egër
Pseudo kërkojnë ato që kanë humbur ,me çdo kusht .E si mund të marrësh për bazë broçkullat e Aliçkës të fryrp me urrejtje duke e quajtur veten historian ose Kastriot Dervishin një ekstremist dhe na hedhin kundër njeri-tjetrit .
Autori duke u munduar të nxjerrë të shkëlqyer prejardhjen e origjinës Kota,e nis që nga viti 1444 pra Kota mbështetës i Skënderbeut .Po mirë ore zotni dhe mua më lind e drejta të jem pasardhës i Aleksandrit të Madh se e kam mbiemrin “Iskander”.Po ç’janë këto pallavra pa vlerë në shkrime serioze që të bëjnë të ndihesh keq kur i lexon.Ne na lind e drejta të krenohemi me Skëndërbeun po jo se paraardhësit tonë kanë atje origjinën .Në natyrë çdo gjë zhvillohet e trasformohet sidomos në periudha kaq të gjatë.Kotallarët janë shqiptarë sipas autorit .Kaq duhet se si kanë rrjedhur ngjarjet i di historia e vërtetë .Koço Kota ka hyrë në histori se pakan qënë tri herë kryeministër nënë mbretërinë e Zogut .Në histori hyjnë njerëzit me bëmat e tyre po varet çfarë vendi zënë .Si i trajton historia e vërtetë .
Jo si i do qefi Aliçkës apo autorit të librit të madh voluminoz Koço Kota veproi në një kohë të caktuar ,në një vend të caktuar .Po si i shërbeu këtij vendi të caktuar ? Çfarë të mire i solli ?
Ato që shpreh autori në të shkuar janë pesë me hiç .Nuk ka në kapitalizëm qeveri dhe aq me tepër mbretëri të mendojë për popullin. Kapitalizmi të hap derën e vathës,ik nga syt këmbët të merr ato që i duhen dhe jeton me luks për vete .Në kapitalizëm nuk ka barazi shoqërore si në natyrë nuk ka barazi .Njësia matëse është rezultati bereqeti .Si jetonte populli në kohën e Koços me në krye mbretin ? Po është marrzi të zësh në gojë përparim të asaj kohe se nuk të lënë faktet ,jo dëshirat Gjatë leximit nuk kuptova se ku spikaste oksedentalizmi i Koços. Ai mori me problemet e kishës ortodokse duke nxjerrë “Momeradumin e Korçës ,dhe kishën Unite që nuk shërbeu asnjëra as tjetra unitetit të popullit të asaj kohe se popullata më shumë se gjysma ishin myslimane. Populli shqiptar nuk ka qënë dhe nuk është në gjak e në origjinë fetare. Ne marrëdhëniet e përditshme dhe zyrtare populli shqiptar e ka quajtur veten shqiptar dhe thirrja kuptim e asaj kohe “Mos shikoni kisha e xhamia ,feja e shqiptarit është shqiptaria “ që ka marrë një formë tjetër sot “ sa mirë me qenë shqiptarë “ Pra në kohën e ish kryeministrit problem që nuk i zgjidh asnjëherë ai regjim ishin ,bujqësia ,arsimi e shëndetësia pa zënë në gojë industrinë që përmblidhte ndonjë punishte e ndonjë mulli .Këto problem nuk u zgjidhen asnjëherë po mbeten gangrenë për popullin .E si mund të ndjehem e të shprehem unë për ishin. Shkruesit të librit i japtë drejtë se ashtu i duhet ,po ata palo historinaë ku i çon mushka ?
Shkruesi paraqet dhe aspekte nga jeta familjare nga jeta e përfaqësuesit të familjes Kota dhe të Shqipërisë. këto nuk ngjallin ndonjë interes publik ,ato janë personale e familjare. Po pse iu bind kishës ai për ndryshimin e emrave të fëmijëve të tij nga Teuta ne Tefta dhe nga Bardhyl në Nuçi? Fëmijët ishin prodhimi gëzimi dhe trashëgimia e tij ,pse e pranoi ky njeri kaq përparimtar sipas autorit ?
Në trajtim e të shprehurit për ngjarjet dhe figurat e kohës autori me qëllim të keq i përdor shprehjet “U arratis” “U largua” , shprehja arratisje ka ngarkesë psikologjike tek lexuesi për të krijuar urrejtje për të arratisurin.Njeriu arratiset kur nuk ka rrugëdalje tjetër,për të shpëtuar kokën. U largua është e butë. Po u largua se nuk i pëlqen në një vend si ndodh sot .
Noli u arratis mori dhe para nga arka .Zogu u largua dhe nuk mori para sipas autorit .Po jo more zoti autor të dy u arratisen të dy morën para nga arka .Zogu u largua dhe nuk mori para ,sipas autorit .Po jo more zoti autor të dy u arratisën të dy morën para ,por nuk i ngjajnë veprimet njëra tjetrës .Ne çfarë situate ndodhen dhe pse u bënë arratisjet .Sot në kohën tonë u ka humbur nocioni I vlerësimeve të veprave dhe personave të veçant që duhet të zënë vend në histori dhe cili vend u takon .Ka arritur puna deri atje sa të diskutohet figura madhore e kombit tonë Gjergj Kastriotit të hidhet baltë mbi Epopen e Lavdishme të luftës çlirimtare që na pruri Shqipërinë me lavdi dhe bëjmë ne si na do qejfi duke vendosur Zogun me shpatë në dorë karshi Skëndërbeut ,duke quajtur burrështeti Koço Koten nën ambrellën e mbretit .Duke u dhënë këto deklarata nga figura ekstemiste të politikës sonë të degjeneruarë ,këto figura nuk ngrihen po ulen ne dhe duke fituarë urrejtjen e masave popullore .Ne nuk duhet të mburremi me ta .Ata të zënë vendin që u takon në histori si kanë vepruar realisht dhe çfarë të mira i kanë sjellë vendit konkretisht .Faktet të ballafaqojnë dhe të detyrojnë të nxjerrësh konkluzione .Po si e mbylli veprimtarine e tij Koço Kota Si tradhëtar .Nuk e luan as topi .Të bëj një krahasim të thjeshtë .Unë jam i pari i shtëpisë,vjen keqbërsi për të keq ,unë duke e parë keq për të shpëtuar kokën ,ia mbath .E lash familjen në mëshirë të fatit .Në këtë rast unë jam tradhëtar dhe familja duhet të më urrejë se dhe nderin ia dorëzova keqbërsit ..Po si qënka burrë shteti ky baba kryeministër që ia mbathi u arratis ,jo u larua .Nuk e akuzoj si kundërkomunist ,mir bëri ato janë bindje politike si janë dhe sot ,po cilat janë ato anë oksidentale të tij që nuk kuptova asgjë .Shkruesi i librit dhe mbështetësit e tij le ta quajnë hero ,po ngjan me Don Kishotin .Po nuk mund të mburret një kryeministër se u hapën 40 shkolla në hapsirën shqiptare ,se u shkruajtën shumë gjëra në fleta dhe nuk u bë asgjë .Urija ,malarja ,morri ,kënetat apotheoza e mistrit në kohën e Koços kryeministër bënin kërdinë .Nuk mund të mburreni me të e ta qujmë burrë shteti deri gati sa hero se nuk të lë rehat .Migjeni ,Ali Asllani e të tjerët dëshmitarë të asaj kohe e të kësaj kohe .Rron Migjeni ,Rron Asllani .
Po si mund të flasësh e të shkruash me kopetencë se Zogu mbret bëri rezistencë në Tiranë ,Pogradec e Zemblak dhe pastaj thua në mënyrë të zbutur u largua .jo mor jo ia mbathi se kish të bënte me kokën e tij dhe e harroi atdhen .Burrë shteti ka qënë Ismail Qemali .
Realiteti Shqiptar të rrallë i ka patur burrat që të quhen burra shteti .E lëmë veç e lartë Skëndërbeun .Burra shteti që Enver Hoxha në krye të LNC që më von u shndërrua në dictator po faqja e Shqipërisë ndryshoi që dhe sot i shikojmë me sy .Sëmundjet që la ia shquajturi burrshteti Koço Kota i zhduku Enver dictator .Bëmë krahasimin midis Zogut dhe Enverit për zhvillimin e vendit .Çfarë ndryhime ndodhen në jetën shoqërore dhe ekonomike .Të metat mos ja fal ,po meritat mos i moho .Jepi Çezarit atë që i takon Çezarit .
Libërshkruesi ngatërrohet me vete se Nolin e fillon me epitetin profet dhe e përfundon një të arratisur e kusar se mori para nga arka .
Kam patur rastin në biseda të lira pa asnjë qëllim për pushtimin nga Italia .Ai një bashkohës në atë kohë ish djali i ri dhe njëri i sinqert duhet treguar thosh shkuan në Vlorë ,kërkuam armë pa na thanë ikni në shtëpi ,nuk ka armë ,Nuk mohohet për ato momente trimëria e Abaz Kupit po ra heroikisht kapteri Mujo Ulqinaku që shkruesi e anëshkalon .Rezistenca e Zogut ish zero dhe tradhëtia mbetet mbi të në breza e në histori .Sa do të përpiqen sharlatanët nuk lahet .
Vlersoj mundimin e shkruesit se nuk është e lehtë të realizosh një libër voluminoz me meëndje e shpenzime po në fund thash “Polli mali bëri një mi ,dhe u ngopa me përralla me mbret “ Sot lufta civile në Shqipëri po zhvillohet sipas dëshirës se historianit të madh Aliçka për të vënë në vend nderin e babait si e mbylli veprimtarinë e tij si njeri me contribute .E vetmja gjë që më trishtoi dhe më ligështoi në fund të librit ish fundi tragjik i Koço Kotes .Këtë duhet ta ndjejë çdo njeri me ndjenja njerëzore .Jeta është dhuratë dhe këtë dhuratë nuk duhet ta rrëmbejnë nga duartë .Politika i njeh dhe krimet po njerëzit me rreze të qarta nuk duhet ta ulin veten deri në veprime çnjerzore .Ligjet të bëjnë punën e tyre sipas kohës që veprojnë po torturat nuk përcaktohen në asnjë ligj .Le të dënohej Koçdo Kota sipas ligjeve po në asnjë mënyrë të vinte vdekja nga tortuurat .Mënyrën e vdekjes së tij e ndjej me dhimbje dhe këtu bashkohem me shkruesin dhe e ngushullojë .
Libërshkruesi në fund ka ekspozuarë dhe dekorimet që i janë dhënë paraardhësit tij .Ato dekorata janë më shumë vrasëse dhe qesharake nuk të japin të drejtën të krenohesh se varet kush i ka dhënë dhe në ç’ kohe janë dhënë dhe kujt i janë dhënë .Ato janë pa vlerë .
Koha do ti zvenisë .më ngjajnë si ato bejtet që këndohen në dasmat labe dhe aq e kanë vlerën sa për atë natë se në dasmën tjetër do thuren bejte të tjera .
Ne shqiptarët si rracë duhet të krenohemi se kemi cilësi shumë të mira njerëzore po u fute politika në mes dhe mbjell përçarje ,po në jashtë politikës manifestojmë cilësi pozitive që nuk i ka asnjë komb në botë
Në fund të librit jepen dhe të dhëna për autorin .Nga ç’lexova kuptova që është njëri i shkolluar dhe për çudi paska marrë dhe mirnjohje nga Shoqata Labëria Tiranë .Kjo nuk më pëlqeu se dekoratë pas decorate e lavdarim pas lavdërimi që I bëjnë njerëzit që kanë në dorë për interësa të ndërsjellta ua ulën vlerën aq shumë sa që janë bërë qesharake dhe nuk na bëjnë përshtypje po kur I dëgjojmë dhe lexojmë shtrembërojmë buzët .Nuk e di libërshkruesi pasionant për Kotajt ,ka dhënie për Labërinë ,kontribut ?
Labëria është e veshur me florid he floriri nuk pranon bëshdila brënda
Politika më shumë na ka sjellë fatkeqësi se sa mbarësi .Ne gënjejmë veten kur themi demokraci .Demokracia nuk është kështu është trajtuarë në një mënyrë si u ka interesuarë atyre që i dolën për zot dhe e shfrytëzuanë shumë keq demokracinë .Ne fatkeqsisht po zhvillojmë luftën e klasave ,luftën civile dhe këto nuk na lënë të ecim përpara .Shoqëria jonë duhet të shkarkohet nga e kaluara e hidhur .Tja lëmë historisë ato ,të krijojmë marrdhënie vllazërore të shikojmë përpara të bëjmë Shqipërinë zonjë se janë kushtet e domosdoshme ,të bashkojmë kombin të vëmë në vëne amanetin e rilindasvee .Kemi përpaea për të bërë shumë gjëra positive që të rrojmë të lumtur .Të mos marrim jetë njerzish.