Në shënim të 17 shkurtit, 11-vjetorit të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, Drejtoria për Kulturë, në Besianë, përuron përmbledhjen poetike të Salih Salihut, “Rrënjët trungu dhe fryti pellazg”. Përurimi bëhet ditën e diel, në sallën e filmit të Shtëpisë së Kulturës, në Besianë, duke filluar në orën 13.00.
Veprimtari, studiuesi, i burgosuri politik dhe luftëtari i lirisë së Kosovës, mr. Salih Salihu ka nxjerrë në dritë përmbledhjen poetike, “Rrënjët trungu dhe fryti pellazg”. I njohur në Kosovë si militant i vitit 1981, autori i kësaj përmbledhjeje poetike ka mbajtur 14 vjet burg në kazamatet e ish Jugosllavisë së Titos dhe në burgjet e kryekriminelit serb, Milosheviq. Salih Salihu është studiues, poet e veprimtar konsekuent i çlirimit dhe bashkimit kombëtar.
Në përmbledhjen e tij poetike, të cilën e ka nxjerrë në dritë në 550-vjetorin e vdekjes së Gjergj Kastriotit-Skënderbeut, ai ka prezantuar poezi të motiveve të ndryshme, por me tematikë e përmbajtje kombëtare, në të cilat ka pasqyruar fatin e shqiptarit ndër shekuj, nga rrënjët e hershme ilire e pellazge deri në kohën tonë kur kombi shqiptar doli në vete si komb me gjuhë dhe kulturë autentike, edhe pse i ndarë dhe i copëtuar edhe sot e kësaj dite.
E veçanta e kësaj përmbledhjeje poetike janë poezitë, të cilat i ka shkruar dhe i ka ruajtur në kushte të veçanta dhe të pabesueshme. Duke qenë se në burgjet e regjimit titist, të burgosurve shqiptarë nuk u lejohej lapsi as letra, përveç në raste kur shkruanin ndonjë ankesë apo letër, Salihut i kishte lindur ideja si t’ i ruante poezitë dhe t’i nxirrte nga burgu para se të dilte vetë. Ai kishte shkoqur pjesë të çarçafëve të bardhë dhe në to kishte shkruar poezitë, ndërkohë që ato i kishte fshehur në rrobat, që i merrnin Familja për t i pastruar, me rastin e vizitave.
Për pesë vjet ai kishte vepruar pa u hetuar dhe i kishte nxjerrë nga burgu poezitë pa iu nënshtruar censurës apo edhe ndalimit kategorik nga drejtoritë e burgjeve. Rrengu që Salihu u kishte punuar zyrtarëve të burgjeve është i veçantë dhe shumë inteligjent. Poezitë që i ka shkruar nëpër burgje mbajnë vulën autentike të përjetimit, frymëzimit, preokupimit gjithnjë atdhetar në pasqyrimin e botës shpirtërore. Ato janë poezi të skalitura me kujdes me gjuhë të pasur e figuracion poetik, poezi për burgun, për vetminë e qelinë, për jetën e rëndë nën grila, pa diell pa ajër të pastër, pa ushqim të mjaftueshëm, por me një ideal të fortë për të qëndruar e për të mbijetuar.
Salihu në përmbledhjen e tij poetike, “Rrënjët trungu dhe fryti pellazg” ka prezantuar edhe poezitë e kohës së luftës, poezi për bashkëluftëtarët dëshmorë, poezi për heroizmin e luftëtarëve të lirisë, poezi lirike e sociale por edhe krijime që kanë të bëjnë me realitetin shqiptar të kohës.( Ahmet Qeriqi)