Problemet e mëdha socio ekonomike të prodhuara këto dy vite të fundit si pasojë se inflacioni ka shkaktuar rritje të kostos së jetës dhe ulje të mirëqenies. Masat e qeverisë për t’iu dalur në ndihmë qytetarëve nuk dhuronte efekt rritja mbi 50% për të mirat bazike dhe 16 % si rritje mesatare ulë ndjeshëm fuqinë reale të të hyrave familjare dhe rrit varfërinë. Ligji i pagave i shumë diskutuar u bë temë mjaftë e madhe këto ditët e fundit të gjithë prisnin për vlerën e koeficientit e cila u mbajt diskrete ka ana e qeverisë, por kur u prezantua në vlerë prej 105 e tani per 2024. 110 ajo as për së afërmi nuk i përmbushi pritshmëritë dhe në kohë uli dinjitetin dhe nuk iu atribua as rritjes së mirëqënies bazike të punonjësve. Përcaktimi i një vlere prej 125 euro sadopak do të ndikoj që në aspektin monetar të barasvlerësohej paga me inflacion dhe një gjë e tillë do të ishte brenda kornizës buxhetore se lejuar prej 30 % të pjesëmarrjes së kategorisë së pagave e meditjeve në buxhet.
Përcaktimi i koeficientit si numër nuk përkon me peshën dhe rendësi e funksioneve, sepse në këtë ligj janë favorizuar postet politike dhe janë diksriminuar shërbyesit publik e ata civil, koeficienti 18- 2 shpreh thellë diskrepancë ndërmjet pagave dhe më shumë e rrit hendekun dhe panarazinë e profesioneve nuk ka nivelizim. Shumë e thjeshtë një këshilltar do të merr afër 1000 euro ndërsa një mësues 500 euro, pra kjo na qenka barazia e ndryshimi apo një shërbyes civil që punon 8 orë në presion do të marr 450 euro. LIgji i pagave nuk është i drejtë nuk është gjithëpërfshirës dhe do të demotivoj një pjesë të madhe të administratës që të shikojn si alternativë migrimin. Në vend të mirëqënies ky ligj në po prodhojmë dëshpërim.