Mitrovica dhe rrethina i takojnë territorit të Dardanisë antike, përkatësisht trungut iliro-shqiptar të Kosovës historike. Në gjysmën e dytë të shekullit XIX deri në vitin 1912, Mitrovica bënte pjesë si rreth (kaza) me 110 fshatra në kuadër të sanxhakut të Prishtinës të Vilajetit të Kosovës, i cili përfshinte një territor mbi 32.000 km². Pas pushtimit dhe aneksimit serb të Kosovës më 1912, Mitrovica u përfshi si rreth në kuadër të qarkut të Pazarit të Ri, ndërsa nga nëntori i vitit 1913 deri në nëntor të vitit 1915 hyri si qendër kryesore në kuadër të qarkut të Zveçanit. Gjatë pushtimit dhe administrimit austro-hungarez (nëntor 1915 – tetor 1918), Mitrovica ishte qendër e qarkut me të njëjtin emër në kuadër të territorit administrativ të Guvernatoratit Ushtarak austro-hungarez të Serbisë.
Paralelisht me ndryshimet administrative, demografia e Kosovës ka zgjuar interes të madh në qarqe të ndryshme gjatë shek. XIX dhe dy dekadat e para të shek. XX. Pos organeve administrative osmane, që bënë regjistrimin e popullsisë së Vilajetit të Kosovës, edhe organet administrative serbe, malazeze, bullgare e austro-hungareze hartuan statistika të popullsisë së Kosovës në harkun kohor të viteve 1913-1918. Në të gjitha këto statistika, popullsia shqiptare përbën shumicën e popullsisë së Kosovës. Në këtë kontekst, në studimet demografike dhe historike, zgjojnë interes edhe statistika të popullsisë së Kosovës, rrjedhimisht edhe të Mitrovicës, të hartuara nga qarqe e organizata intelektuale dhe politike shqiptare.
Kështu, Komiteti “Mbrojtja Kombëtare e Kosovës”, i cili u formua më 1 maj të vitit 1918 në Shkodër, ishte një organizatë shqiptare në gjirin e së cilës u mblodhën e vepruan intelektualë e prijës të shquar shqiptarë nga Kosova dhe vise të tjera shqiptare. Qëllimi i këtij Komiteti ishte çlirimi dhe bashkimi i Kosovës (Shkupit, Kumanovës, Preshevës, Tetovës, Gostivarit, Kaçanikut, Ferizajt, Gjilanit, Prishtinës, Vushtrrisë, Mitrovicës, Pazarit të Ri, Rozhajës, Pejës, Plavës, Gucisë, Gjakovës, Prizrenit) me Shqipërinë. Që në momentin kur përfundoi Lufta e Parë Botërore (nëntor 1918), në janar të vitit 1919 Fuqitë Aleate (SHBA, Britania e Madhe, Franca dhe Italia) u mblodhën në Paris, për të vendosur mbi paqen në Evropë e rrjedhimisht edhe ndryshimin e kufijve të saj.
Gjatë kësaj kohe, Komiteti “Mbrojtja Kombëtare e Kosovës” me kryetar Hoxhë Kadri Prishtinën, u tregua mjaft aktiv që Konferencës së Paqes në Paris t’i ofronte prova të pa kontestueshme për shqiptarësinë e Kosovës, mizoritë serbo-malazeze e bullgare, që ishin ushtruar ndaj shqiptarëve në vitet 1912-1918 si pasojë e vendimeve të Konferencës së Ambasadorëve në Londër më 1913, të cilat copëtuan Kosovën dhe vise të tjera shqiptare në kurriz të monarkive pushtuese ballkanike. Ky Komitet hartoi dhe i dërgoi kësaj Konference statistika serioze e të paanshme të popullsisë së Kosovës, në të cilat paraqiteshin të dhëna për numrin e përgjithshëm të saj nëpër qytete dhe fshatra, përkatësinë etnike etj. Në këto statistika, që përputheshin me regjistrimet e mëparshme, vërehej zvogëlimi i popullsisë së përgjithshme në Kosovë, veçanërisht asaj shqiptare, si pasojë e vrasjeve e emigrimit gjatë Luftërave Ballkanike e Luftës së Parë Botërore dhe spikat një rritje e ndjeshme e elementit serb për shkak të pushtimit dhe kolonizimit serb të Kosovës.
Në këto statistika të popullsisë, që iu dërguan Konferencës së Paqes në Paris më 1919, përveç 18 qendrave administrative, përfshihej edhe numri i përgjithshëm i popullsisë së Mitrovicës dhe rrethinës. Sipas tyre Mitrovica me rrethinë në këtë kohë numëronte 58.851 banorë, prej të cilëve 52.078 frymë ose 88.50% ishin shqiptarë dhe 6.773 frymë ose 11.50% serbë. Pra, në studimet dhe vlerësimet statistikore të Komitetit “Mbrojtja Kombëtare e Kosovës”, në këtë qendër të Kosovës banonin vetëm dy komunitete kryesore etnike: shqiptarët dhe serbët. Duhet theksuar se statistikat në fjalë të hartuara nga ky Komitet u përdorën për t’i tërhequr vëmendjen Konferencës së Paqes në Paris, që Fuqitë Aleate të gjykonin objektivisht ndaj shqiptarëve të Kosovës e viseve të tjera shqiptare dhe të vendosnin e njihnin bashkimin e kësaj treve (përfshi edhe Mitrovicën) me Shqipërinë.