Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Kallëzim ëndrre
Kam zanë pak me u kthjellë
nga ëndrrat e frikshme të natës
Mbrëmë mezi kam mbet gjalle
nga një ortek i madh bore
me ka ndjek mbas si fantazmë
Kam vrapue neper faqe mali
si i marrë
dhe kam rënë ne Përrue te Keq
pa frymë,
pa zë,
Gjithë natën kam fol përqart
mbase nga ekstrasistolat
mbase nga tensioni i lartë.
Me duket ia hodha edhe ketë natë
ve bast
tash do të kem shume kujdes
nuk kam me u sorollatë
neper teh bjeshke sy mbyllur.
Gjumi asht gjysme vdekje
e nata thonë nuk ka besë
ka plot kurthe
Sa e gjatë ishte kjo natë
shyqyr o zot, tash po agon !
Ndjesi
Nëse do me më pushue dhimbjet
të lutem mos me mëshiro si lypës rruge
Vëma dorën mbi ballë
dhe merr pak dhimbje nga unë
me pas vëre tek balli yt
dhe ndjeje si të therë në zemër
si të therë në shpirt
Merr edhe pak hijeshi nga nuri yt
e vema te buza ime
dhe shiko si ndryshon ngjyrë
si letër lakmusi.
Tash më nuk ndjej dhimbje
as të ftohtë më nuk kam
tash ndjej vetëm dashuri
për ty
për fëmijët
për jetën!
Harresë
Koha zbeh kujtimet
sikur zbeh vjeshta fijet e barit
në livadhe
Kot provon me plotësue mozaikun
para syve të humb imazhi
edhe pak gur të vyejnë për portret.
edhe pak dashuri
edhe pak vullnet
kur udha ashtë e zanë
malli të shtohet dyfish
dhe mungesën e ndjen më shumë
sa gati nisin me të dal flatrat.
Pa motiv
Kur koha të vjedh krejt ngjyrat
dhe ti kah do shikon vetëm dy
Xhaketën bojëkafe me këmishë
dhe xhinset me këpucë boje gri.
Nuk ka me natyra peizazhe jeshile
as ylber me shtate ngjyra
që si ure mbi lum rrinë
Krejt horizonti te duket si bishe e zeze
goje madhe, qe don me te kapërdi.
Ku humben ngjyrat,
ku mbet motivi ?
Gjithë ajo energji qysh është shkarkuar
Me shpejt se qe i duhet rrufësë
Një lis ne bjeshke për toke me përplasë !
Kthim në kohë
Tash asgjë nuk të shkon për shtati
me asgjë nuk ka rëndësi
Te vjen me qesh me ca ideale koti
qe dikur kishe ne rini
Mund te vdisje per nje fjalë
per nje ideal , per një dashuni .
Ti nuk dije dredha, as leqe.
As frikë nuk kishe, as djallezi
Kishe shumë besim ne vete
Me shumë se ‘’duhej, krenari
Nuk e ndiqje shpesh logjiken
Çuditërisht as inercinë
Doje te hapje udhe me vete
Pa çka se udha ish udhë pa kry
Por te kam fal per gjithçka
E nuk te mbaj meni
Ishe gjaknxehtë dhe mendjelehtë
ishe i ri
Pezm
Ikë para se më zbardhë drita
Ikë natën
dhe mos merr asgjë më vete
asnjë relike
që të ban me e kujtu atdheun
as ujë bunari mos pi me kofe
as mos gabo me e kthye kryet
mbrapa
se ligështohesh
e mundet me të mashtrue dashuria
vënia një gur zemrës
dhe ikë sa me larg që mundesh
dhe mos i bjer kurrë pishman
njëqind vjet e ke andrru lirinë
tash liri u ngine
bile te ka dal për hundesh liria
sa me e marrë boten në sy.
Reçaku
Këtu çdo gjë është si dikur
ka ngri koha
edhe gjurmët edhe ëndrrat
edhe buzëqeshjet
edhe plisat e bardhë si bora
edhe gjaku i kuq ende ashtë
këtu
mbi borë ka ngri
Vetem dhimbja dhe malli
një mijë herë me shumë jan shtue.
Drenicë
Deri këtu të ndihet gjëma, Drenicë
e gjaku në lendinë të shkon rrëke
Si me ta ndal dhimbjen Drenicë?
Plagën me ta lidhë, me se ?
Çfarë u ke bërë zotërave Drenicë
që po te godasin me rrufe !
Bota ka hallin e festave
nuk i bahet vonë për ty
Sa ta hoqën yllin, të vunë kryq
pa çka se shqiponja folenë këtu e kish!
