Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Mërgimtarët shqiptarë, dikur pa familjet e tyre, shkonin në mërgim nga viset e ndryshme shqiptare, për të punuar në shtetet perëndimore të Evropës dhe ashtu të lidhur me familjen e tyre në atdhe, duke duruar mallin e madh qoftë për familjen, qoftë për atdheun, punonin në firmat e ndryshme për ta mbajtur gjallë jo vetëm familjen, por edhe për të krijuar të mira materiale për një ardhmëri më të mirë familjare e shoqërore. Megjithëkëtë, kjo periudhë zgjati deri nga fundi i viteve nëntëdhjeta. Kur familjet e këtyre mërgimtarëve u rrezikuan shumë nga pushtuesit, mërgimtarët tanë i merrnin gratë e fëmijët pranë vetës në mërgim.
Në mërgim, lindën dhe u rritën shumë fëmijë të këtyre familjeve të mërgimtarëve shqiptarë. Ata u shkolluan dhe arritën e po arrijnë rezultate të lakmueshme e suksese të mëdha.
Profesor Vaxhidi me bashkëshorten e tij Qefsern edhe kjo një mësuese e shkëlqyer, arritën të ngjallnin në shpirtin e fëmijëve dëshirën e dashurinë për dijen e kulturën. Kështu, bija e tyre Donika arriti, suksese të shkëlqyera në shkollimin e saj 8 – vjeçar e në shkollë të mesme, duke mos e humbur aspak suksesin edhe në studimet e larta. Kështu ajo duke përparuar e duke arritur rezultate të shkëlqyera, u bë një intelektuale e mirëfilltë. Ajo, tanimë, është doktorante në Universitetin e Zyrihut. Megjithëkëtë, ajo para disa ditësh u zgjodh pjesëtare në Këshillin Bashkiak të Shlirenit, të katonit Zyrih.
Shumë djem e vajza të mërgimtarëve shqiptarë, kanë zënë vende të rëndësishme në institucione të ndryshme e në firma, madje edhe në universitet e vendeve evropiane ku jetojnë e punojnë. Ta shikojmë këtë në planin e përparimit shoqëror, është një nder edhe për ne shqiptarët e trojeve etnike, por ta shikojmë në kuptimin se këta djem e vajza mund të bëjnë një punë e veprimtari edhe më të rëndësishme në atdhe, po qe se do të kishin, po të krijoheshin kushte e rrethana të përshtatshme nga institucionet e ndryshme shqiptare, do të kishte qenë një mrekulli e veçantë dhe një ndihmesë e madhe për atdheun.
Megjithëkëtë, në çdo kohë mërgimtarët kanë dhënë ndihmesë të madhe për atdheun, për shqiptarësinë tonë. Prandaj dy shtete shqiptare, duhet ta kthejnë vëmendjen, sidomos te këta bij e bija shqiptare, për t’i marrë në gjirin e tyre, sepse ky është një shërbim i shumanshëm edhe një përparim i mirëfilltë për shoqërinë e tërësishme shqiptare.
Por, jeta vazhdon, këta të rinj e të reja e japin kontributin, shërbejnë, krijojnë përvoja të reja dhe arrijnë rezultate të shkëlqyera në shoqëri. Në mesin e tyre, na nderon e na bën krenarë edhe ne, vajza, Donikë Sejdiu, e cila edhe si intelektuale edhe si profesioniste, por edhe si një pjesëtare e Këshillit Bashkiak në Shliren, do të dijë të na nderojë edhe në të ardhmen me punën e veprimtarinë e saj që e bën e do ta bëjë.
Përgëzime për këtë sukses, e nderuar Donikë Sejdiu, suksese të njëpasnjëshme, punë e veprimtari të mbarë!
