leoni

Ukraina dhe Rusia janë pranë arritjes së një marrëveshje për çështjet kritike

Jasmin Agiq: Agresioni rus kundër Ukrainës, është fundi i ëndrrave për bashkimin e Serbisë me Republikën Serbe

Agresioni i dështuar i Rusisë kundër Ukrainës ka prishur shumë plane në mendjet e liderëve politikë në Ballkanin Perëndimor. Ajo që po ndodh me Milorad Dodikun është pyetur me ironi muajt e fundit dhe pyetësit synojnë heshtjen e tij të pazakontë, e cila rezonon në publikun e Bosnjë-Hercegovinës që nga dita kur Rusia kreu agresionin e saj kundër Ukrainës. Transformimi i “zhurmëbërësit” më të madh të vendit madje mund të datohet saktësisht, sepse pas 24 shkurtit, retorika nxitëse dhe fyese e anëtarit të Presidencës së Bosnjë-Hercegovinës që vinte nga entiteti Republika Srpska u qetësua befas dhe tonet e tij u bënë befas shumë. më pajtuese.

Ndodhi, pasi ata që e ndjekin nga afër paraqitjen politike të Milorad Dodik, që me luftën e dështuar ruse  në Ukrainë, shumë ëndrra të ushqyera nga imperializmi global rus u fundosën dhe një nga ato ëndrra është ëndrra e Milorad Dodikut për një Republikë Serbe të pavarur, ose për të qenë edhe më i saktë për Republikën e bashkuar me Serbinë.

Nga këndvështrimi i sotëm, ai në të cilin brutaliteti i minimit të Bosnjë-Hercegovinës dhe destabilizimit të Ballkanit ekspozohet nga brutaliteti rus, pyetja është se sa do të luante Dodik kartën e biberonit në rrethana të pandryshuara dhe cila do të ishte sjellja e tij nëse Rusia, nga çdo shans, ka sukses. Planet në Ukrainë. Megjithatë, i shtyrë nga forca e rrethanave, Dodik tani detyrohet të flasë një gjuhë më të përshtatshme arsyeje dhe aspiratat dhe aspiratat e tij, deri dje të pambuluara, nuk përmenden më fare.

Interpretuesit e situatës politike, të cilët komentuan këtë fenomen për Al Jazeera Balkans, pajtohen se agresioni i dështuar rus ndaj Ukrainës prishi shumë plane në mendjet e liderëve politikë në Ballkanin Perëndimor. Pjesa më e madhe e “sjelljes” së Rusisë ka lënë gjurmë në politikën e presidentit serb, Aleksandër Vuçiq, i cili, nëse do të kishte simpati për flirtin e Dodikut me idenë e pavarësisë së Republikës Srpska, sot, për arsye pragmatike dhe egoiste, i kthen shpinën. mbi pikëpamjet e tilla politike në rajon.

Sinjalet ruse për Republikën Serbe

Drejtori i Institutit për Çështje Evropiane Naim Leo Beshiri thotë se është evidente se Rusia i ka dhënë sinjale të qarta në të kaluarën udhëheqjes së Republikës Serbe të jetë e gatshme të njohë pavarësinë nëse vendos të shpallë shkëputjen nga Bosnja dhe Hercegovina, duke theksuar se si Rusia sulmoi Ukrainën është e qartë se marrëdhënia toksike që ekzistonte me Rusinë është zhdukur plotësisht”.

Ajo që është gjithashtu evidente, shton Beshir, është se bie në sy distancimi i Vuçiqit nga politika e Dodikut.

Nga ana tjetër, Vuçiq po largohet dalëngadalë nga Dodiku dhe nëse fokusohet në vendimin historik për vendosjen e sanksioneve ndaj Rusisë dhe në një farë mënyre thotë një tjetër gjë historike dhe largohet nga Rusia dhe bashkohet me Perëndimin, Vuçiq kështu do të qëndronte në pozicionin e Dodikut.

Lojërat e rrezikshme të Dodikut, sado që dukeshin të promovuara nga Beogradi, dhe në një masë të madhe janë, megjithatë e kishin mbështetjen kryesore në politikën ruse në Ballkanin Perëndimor, thotë politologu Dusko Radosavljeviq, duke shtuar se “sundimtari i mençur serb” , duke iu referuar Vuçiqit, kurrë nuk do të rillogariste dhe nuk do të pranonte të niste projektin e bashkimit të Serbisë me Republikën Srpska pa mbështetje të fortë ndërkombëtare dhe garanci të qarta nga e gjithë bota.

“Milorad Dodik, pavarësisht se është i lidhur fort me autoritetet serbe, në të njëjtën kohë po luan një lojë shumë të keqe në të cilën ka më shumë mbrojtje, si të thuash, ose më shumë mbulim nga Federata Ruse sesa nga Republika e Serbisë”. Aq sa është e gabuar politika e Republikës së Serbisë dhe mjeshtrit të saj të padiskutueshëm Aleksandar Vuçiq, ai, si të thuash, nuk u zhyt në marrëzi dhe injorancë për të filluar, le të themi, të kuptojë atë plan të çmendur bashkimi me Republikën Serbe. Ai e di shumë mirë se shuma të mëdha parash erdhën në Serbi nga Perëndimi, dhe duke qenë se është shumë i mirë në goditjen e magbatëve të llojeve të ndryshme dhe i rrethuar nga ata, ai e di se paratë do të zhdukeshin brenda natës nëse do të shkonte në këtë aventurë të çmendur. “

Fantazmagoritë e Dodikut

Planet e Dodikut janë tepër transparente dhe naive, thotë Radosavljevic, dhe logjika e tij e gabuar, në të cilën ai besonte se Perëndimi do të ishte “i verbër” ndaj lojërave të tij politike, sepse ai ishte argëtuar nga lufta në Ukrainë, është plotësisht iluzore.

“Nga ana tjetër, kemi Milorad Dodikun, i cili në fakt nuk ka asgjë më shumë për të humbur, dhe atë vijë të hollë të lojës me traditën dhe nacionalizmin e ka kthyer shumë kohë më parë. Duke qenë se nacionalizmi është streha e fundit për zuzarin, ai e ka kapur nacionalizmin dhe po del me deklarata gjithnjë e më fantastike. Në fantazmagoritë e tij, ai nuk sheh çfarë është reale, çfarë nuk është masë, kush është kundërshtar i dëshirueshëm, kush jo. E gjithë historia e luajtjes së kartës së entitetit  të tretë dhe logjikës, nëse nuk ka një entitet të tillë, ne do të shkëputemi, e gjitha është pafuqi. Ai nuk ka çfarë të bëjë më shumë. E gjithë kjo histori është se në këtë situatë kur Perëndimi dhe të tjerët po shikojnë Ukrainën, kështu që ne do ta bashkojmë atë me një mbrojtje të natës, jo se është marrëzi, nuk ka teori.

Retorika e tij tashmë mund të shërbejë vetëm për të “ngjallur pasionet” apo për të balancuar me mjeshtëri emocionet në publikun serb të të dy vendeve. Fuqia e tij politike bazohej, në një pjesë të madhe, në aftësinë për të manipuluar njerëzit, veçanërisht ata me origjinë nga Bosnja dhe Hercegovina dhe që jetojnë sot në Serbi. Kjo i dha atij fuqinë për të zgjedhur se me kë do të ishte i afërt politikisht në Serbi, thotë Beshiri, dhe ai gjithmonë zgjodhi të ishte në marrëdhënie të ngushta me njerëzit në pushtet.

Por, ajo që tani Dodikut i paraqitet si rrethanë rënduese, është një pasqyrë e kalendarit politik të Serbisë.

“Dodik është një politikan që ka pasur marrëdhënie të mira me të gjitha autoritetet në Serbi. Votat që ai jep nga BiH, nga njerëzit me origjinë nga BiH që kanë nënshtetësi serbe, janë shumë të rëndësishme për politikanët në Serbi, kështu që ai do ta luajë atë kartë gjatë zgjedhjeve të ardhshme. Por nuk ka zgjedhje parlamentare për katër vitet e ardhshme dhe nuk ka zgjedhje presidenciale për pesë vitet e ardhshme, kështu që në këtë moment Dodik nuk ka hapësirë ​​ku në një farë mënyre mund t’i ofrojë vota elitës politike në Serbi. Më duket se kjo retorikë është zbehur për arsyen se nuk ka të ardhme për momentin. “Edhe pse Dodikut sa herë që i duhen votat kombëtare, ai gjithmonë e mpreh atë retorikë, sidomos gjatë zgjedhjeve dhe në janar rreth festës ilegale, kështu që mund të presim që ai të vazhdojë ta bëjë këtë edhe në të ardhmen”, tha ai.

Duke shkaktuar konfuzion

Nëse Dodik humbi fuqinë për të realizuar idetë e “botës serbe” me veprimet e tij, në aleancë me Rusinë dhe Serbinë, ai ende ka fuqinë për të krijuar konfuzion brenda Bosnjë-Hercegovinës.

“Por është shumë mirë që të nxiten këto shpirtra që tashmë janë trazuar në skenën e BeH-së, që duhet të përgjigjet, ndaj po bëhen emisione për këtë, shkruani fejtone”. Mendoj se Dodik, i cili nuk di çfarë të bëjë tjetër, po kërkon një shans që ta zëvendësojë Përfaqësuesi i Lartë dhe të jetë një figurë tragjike dhe të shkaktojë trazira, sepse nuk ka më politikë. Ai provokoi aq shumë të gjithë, saqë nuk dini më se çfarë mund të thotë. Në këtë kuptim, nuk ka më shanse, sepse Serbia është në problemet e saj, si të bëjë një qeveri që do të shkojë në perëndim, si de jure ashtu edhe de fakto, mendoj se kjo është historia. Ka opsione politike në Serbi që do ta mbështesin atë, por ato opsione, falë Zotit, tani për tani janë shumë larg qeverisë”, përfundon Radosavljević. (Al-Xhazira)

Kontrolloni gjithashtu

Dilaver Goxhaj: RKL dhe Kosovapress ishin dhe mbeten Ylli Polar për Luftën Çlirimtare në Kosovë

Dilaver Goxhaj: PËRFUNDIME TË DALA PREJ ANALIZAVE KRITIKE NDAJ LIBRIT “Dosja Amerikane për Shqipërinë Koministe”, me autorë  Bejtullah Destani dhe Visar Zhiti

Bazuar në faktet dhe analizën e luftës 10-vjeçare,  Dhjetor 1944- Dhjetor 1953, midis Forcave të …