Kur rridhte gjaku fushave,
kodrave e bregut,
kur shpindërroheshin
jeta me vdekjen,
veteranët e sotëm të lekut
nuk duronin krismën e dyfekut,
Të mjerëve iu pat prishur rehatia,
kush mësyu nga perëndimi
kush nga Shqipëria.
Kokat ua digjte dielli
e sytë kripa e Jonit,
nën hijen pishinave
shpëtim kërkoni.
Për atdheun që po digjej,
largonin mërzinë ,
me ndonjë gotë verë,
meze e rakinë.
Haj medet-haj,
kishte edhe asi, që pinin edhe çaj.
Priten e priten rrafsh 16 vjet,
me miq e me lek, nyja u gjet.
Falë disa komandantëve
sot u prijnë veteranëve…..
KUSH ËSHTË I MIRË…
Edhe natën në gjumë
një zë më thirrë,
në këtë truall arbëror
kush qe i mirë ?!
Shajmë e fajësojmë
e ç’gjejmë të mirë sot ,
prej Adem Jasharit
e te i madhi Kastriot ?…
..
Ndryshova me kohën
edhe pse jam Hanko Halla,
të vërtetën s’e futa
në një thes me përralla.
J.Z. 24 korrik 2016
KËMISHËN E GJARPRIT HOQI
Seç na i doli nami
si i të dilte prej dheut,
donte të bëhej emër
sikur Skënderbeu,
lakmia për pushtet
s’i la kund vend,
këmishën e gjarprit hoqi
u bë president…