E gjithë paria në këtë muaj të nxehtë,
si breshëri me bubullimë përpara territ,
do t’ia mësyejnë Brukselit !
Të gjithë do të vijnë,
që t’kthehen të nesërmen
me L I B E R A L I Z I M …
J.Z. 15 korrik 2018
NUK KISHIM DIMËR
Nuk kishim as të vrarë,
as të burgosur,
të dhunuar ,
as të përdhosur !!!
Nuk kishim
e çfarë s’ kishim ?!
S’kishim dimër
e kishim verë,
Ato që s’i kishim
s’ka si t’i nxjerrë
presidenti në Bruksel…!?
J.Z. 14 korrik 2018
PSE NUK KËNDON BILBILI
Netëve pa hënë e ditëve pa diell,
buzë varreve heshtur rri një bilbil,
ka kohë që këngës nuk ia ka thënë
nga degët e lisit e përgjon një nënë…
pse ajo hesht, ma nuk vajton,
tek varri i zbrazur djalin s’e kujton ?!
E ka mposhtur mosha
i është zbehur shpresa
se t’birit të zhdukur
nën lis do t’i pushojnë eshtrat…..
BLOJA ËSHTË PËRZIER
Gruri me thekren
s’ janë përzier rastësisht,
jo që një javë
dhe as që një muaj.
Mullisi i ri
thotë se erën e grurit
edhe kështu do ta ruajmë !!!
Bloja êshtë përzier
nga mullisi i vjetër
si dje, si sot
e në heshtë magjetorja
njësoj do të jetë edhe nesër…
J.Z 4 qershor 2018
GJYQËSIA JONË
Për fjalën e dikujt,
për vrasjen e askujt,
Gjyqësia jonë,
ushtarin e lirisë
vetë e dënon,
vetë e liron….
J.Z. 3 korrik 2017
D R O J A
Dikur kishim një universitet,
tash kemi në çdo qytet,
me emra patriotësh
a shkronja të alfabetit,
me lek e palek
kushdo ka indeksin.
Doktorët e shkencës
i shton politika,
se i duhen atdheut
e lejon tradita.
Populli në varfêri
si dje edhe sot,
druan se do t’i prijë
ndonjë Don Kishot…
J.Z. 30 qershor 2017
KOSOVA A ËSHTË SHTET
Në «festën » e Vodovdanit
ushton Gazimestani,
me mjekra e pa mjekra
serbë t’ vjetër e të rinj
këndojnë këngë çetnike :
« Kosova është Serbi »..
E zemëruar Hanko Halla
mbyllet në dhomë t’ vet,
nëpër dhëmbë pyet :
« Kosova a është shtet ?! »
Ku e ka kufirin ?
Ku e ka ushtrinë ?
Sehir bëjnë Eulexi
bashkë me policinë !
Serbët me motor
Sikur t’ishin n’ garë,
se kush thërret ma shumë :
« Të vrasim shqiptarë.. »..
Jusuf Zenunaj, 30 qershor 2010
MALLKIMI I FATIT
Hanko halla e vetme
ngujuar n’shtëpi,
te fëmijêt n’ mërgim
mendja i rri.
Pêr vrimë të derës
parreshtur përgjon,
veç lehjes së qenve
asgjë nuk dallon.
Fatin e mallkon
që i solli jeta.
Pesë fëmijë të rritur
në skamje e në varfëri,
sot, në shtëpinë dykatëshe,
ditë e natë në dry…….
J.Z. 8 Qershor 2017