Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Sa herë që vijnë datat dhe festat kombëtare në mendje të vijnë figurat historike të cilat kanë bërë shumë për historinë, kombin dhe lirinë e atdheut të ndarë e copëtuar forcërisht e padrejtësisht si dhe sakrificat e mëdha ndër shekuj të cilat i kaluar kombi ynë.
Sa herë që vijnë festat kombëtare në mendje nuk se si të mos më vjen figura e heroit tonë kombëtar Gjergj Kastriotit – Skënderbeut e cili nuk e harroi atdheun e tij të robëruar dhe pas përgatitjes prej një luftëtari të jashtëzakonshëm e braktisi Perandorinë Osmane dhe u kthye në atdhe për të bashkuar principatat shqiptare në një front të përbashkët kundër pushtimit otoman. Në të njëjtën kohë në anën tjetër të medaljes më shfaqen shqiptarët e shitur e manipuluar e tru-shpërlarë që fatkeqësisht ekzistojnë edhe sot dhe luftës kolosale të krye-heroit tonë mundohen t’i japin konotacion të luftës fetare e jo asaj për liri kombëtare.
Sa herë që vijnë festat kombëtare në mendje nuk se si të mos më vjen figura e Ismail Qemalit njeriut i cili më 28 nëntor të vitit 1912 e ngriti flamurin kombëtar në Vlorë dhe e shpalli pavarësinë e Shqipërisë dhe vendosi fillet e shtetit shqiptar. Në anën tjetër më shfaqen ata shqiptar që nuk e përkrahen apo e panë më mëdyshje këtë realitet madje e vlerësuan dhe e cilësuan si të përgjysmuar më faktin se gjysma e territorit mbeti jashtë trungut amë. Por që nuk e thonë së kjo ndodhi si shkak i padrejtësive të fuqive evropiane dhe apetiteve për territore shqiptare të vendeve fqinje.
Sa herë që vijnë festat kombëtare në mendje me vjen krye heroi i Kosovës, komandanti legjendar Adem Jashari, njeri të cilin e fali Zoti pikërisht në ditën e Flamurit Kombëtar më 28 nëntor dhe i cili më sakrificën e tij më sublime hyri në historinë botërore si njëri unikat dhe i përmasave biblike. Vepra dhe guximi i të cilit i dha kthesë historisë dhe kombit shqiptar dhe Kosovës së robëruar. Kur është fjala tek Adem Jashari sa herë që përmendet emri i tij padyshim së shkon mendja tek ata të cilët nuk i shkuan në ndihmë atij deri sa ai po bënte luftë heroike dhe qëndresë titanike më të gjithë familjarët e tij për tri ditë rresht.
Sa herë që vijnë festat kombëtare mendja më kthehet në 28 nëntorin e vitit 1997 atë ditë kur Ushtria Çlirimtare e Kosovës e shpalosi publikisht aktivitetin, misionin dhe qëllimin e saj. Kushtrimi i luftës çlirimtare mori dheun dhe zgjoi ndërgjegjen kombëtare për mobilizim dhe luftë më armikun shekullor. Prandaj UÇK orën e fundshekullit të brishtë e bëri epokë të lavdishme, pa luftën e UÇK-së nuk do të ndodhte çlirimi i Kosovës ashtu siç pretendonin dhe ëndërronin syhapur përfaqësuesit pacifistë të politikës së atëhershme të Kosovës të cilët jo vetëm që nuk e përkrahën luftën e drejtë dhe të shenjtë për liri të UÇK-së por disa prej atyre nuk e njohën atë, e mohuan, e cilësuan si dorë të zgjatur të armikut etj.
Sa herë që vijnë festat kombëtare e sidomos 28 nëntori nuk ka se si të mos më shkon mendja tek kalendari e festave zyrtare në Kosovë në të cilën janë të përfshira një mori e festave ortodokse serbe, Dita e Evropës dhe “festa” të tjera që asgjë nuk lidhën më shtetin tonë por nuk është e përfshirë 28 Nëntori, Dita e Flamurit.
Sa herë që vijnë festat kombëtare mendja me shkon tek familjet e dëshmorëve e martirëve të kombit të cilët shumë prej tyre mezi mbijetojnë nga varfëria, përbuzja dhe harresa institucionale madje shumë prej tyre janë të detyruar ta marrin botën në sy në kërkim të një jete më të mirë.
Sa herë që vijnë festat kombëtare mendja më shkon tek shumë të rinj e të reja që kanë diplomuar e post-diplomuar për të kontribuar në këtë shtet, por që nuk po arrijnë dot të kyçen si shkak i një politike të kapur dhe korruptuar në tërësi. Pasi që para tyre janë të afërmit e politikanëve dhe atyre që marrin vendime.
Sa herë që vijnë festat kombëtare mendja më shkon tek gjaku i dëshmorëve të cilin po e shkelin ata që duhet ta respektonin parimin e meritokracisë, rendit dhe drejtësisë në këtë vend i cili është ndërtuar shteti mbi gjakun e bijve dhe bijave më të mirë të kombit. Por shkel-gjakësit e dëshmorëve janë gjithandej dhe më gjakftohtësi vazhdojnë ta shkelin atë.
Sa herë që vijnë festat kombëtare mendja më shkon tek e ashtuquajtura Gjykatë Speciale e cila për fatin e keq është formuar më ngritje dore të shumicës së deputetëve të Kuvendit të Kosovës e që vetëm tani po shihet qartë së qëllimi i saj njollosja dhe kriminalizimi i luftës së drejtë dhe të pastër të UÇK-së. Dhe në të njëjtën ndihmës të pareshtur të kësaj gjykate të njëanshme janë kolaboracionistet e mbetjet sllave të cilat fatkeqësisht flasin shqip. Dhe jo vetëm këta por edhe jugo-mediat që më gjuhë djallëzore mundohen e përpiqen që më çdo kusht ta bëjnë argatin e kësaj gjykate.
Sa herë që vijnë festat kombëtare vargu im dhe i gjithsecilit prej jush mund të bëhet lahutë, mund të bëhet poemë e roman për të treguar të kaluarën e mundimshme, heroike e biblike të liridashësve dhe atdhedashësve të këtij vendi dhe atyre që kanë punuar dhe vazhdojnë të punojnë edhe sot për interesa antikombëtare.
