Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Kushtet e jetesës së shumë veteranëve të panënshtruar janë shumë të rënda, gati iu prenë degët nën këmbë për shkak të varfërisë së paskajshme… Ata janë lënë nën harresë dhe, vetëm nëse do të implikoheshin politikisht dhe do të njolloseshin me baltën e kolaboracionizmit do t’u përmirësohej gjendja e tyre… Përveç kësaj, shteti sllavo-maqedonas i ka mbushur burgjet me veteranë të UÇK-së, ndërsa skenarët e likuidimit s’ kanë pushim (!) Kushtet në burgjet sllavo-maqedonase janë nën çdo standardi për të drejtat e njeriut, ndërsa shumë luftëtarë edhe u mbyten pikërisht në burg kinse kishin bërë “vetëvrasje” Vetëm kohët e fundit, bastisjet, bisedat informative ndaj tyre nuk kanë ndalim… Rikujtojmë se shumë veteranë kohët e fundit u morën në biseda informative nga strukturat e shërbimit sllavo-maqedonas. Rikujtojmë arrestimin e padrejtë të luftëtarit dhe invalidit të tri ushtrive çlirimtare Rexhep Rexhepi. Si përfundim, sllavët i trajtojnë si armiq veteranët e UÇK-së. Por nuk është koha të qajmë e vajtojmë… Eshtë koha që edhe veteranët të mobilizohen sërish dhe të luftojnë edhe një herë, tani për t’ia sjellë vdekjen përfundimtare shtetit artificial dhe kolonial sllavo-maqedonas! Rumani, 22 qershor 2015
Mona Agrigoroaiei: Duhet të kemi besim në vetvete
Realiteti në Kumanovë foli veten. 30 burra shqiptarë u përballën me gati tërë ushtrinë maqedonase, rezistuan heroikisht dhe i shkaktuan dëme të konsiderueshme aparatit policoro-ushtarak sllav! Po të ishin 1000-2000 burra do të mundej të çlirohej tërë Shqipërinë Etnike nga Nishi në Prevezë në 24 orë!!! Jo rastësisht e titullova shkrimin tim në këtë mënyrë. Po, duhet të kemi besim në vetveten jo vetëm si individë, por edhe si komb! Forca e idealit është motori lëvizës i çdo çlirimi dhe dekolonizimi nga pushtuesi dhe kolonizatori.
Dhe të kthehemi pak në histori. Shqipëria në kohën e Skendërbeut i rezistoi Perandorisë më të fuqishme në atë kohë, Perandoria Osmane për vite e vite në rresht. Sa beteja e luftëra fitoi Skendërbeu para pushtuesit osman dihet shumë mirë. Dhe kjo duhet të jetë dhe një arsye në shtim për t’u qenë krenarë e të na rrit besimin në vetvete. Por, nga të dyja shembujt duhet të tërheqim mësime për të ardhmen.E para, çfarë i mungonte asaj forcë luftëtarësh në Kumanovë të bëhej 1000-2000 burra?
Unë personalisht kam insistuar që nga viti i kaluar nëpërmjet shkrimeve, për domosdoshmërinë e organizimit të një lufte çlirimtare kundër pushtuesit sllavo-maqedonas. Por pritej nga ana e disave “kohën e përshtatshme” dhe ndonjë “dritë të gjelbërt” si justifikim për mospunë. Kurse djemtë në Kumanovë kanë kuptuar jo vetëm situatën aktuale dhe domosdoshmërinë për luftë konkrete, por edhe fakti se duhet të sakrifikohen çdo gjë personale, madje edhe jetën për liri e ribashkim kombëtar…Ata nuk pyetën për “kohën e përshtatshme” dhe ndoshta koha për ta ishte më e papërshtatshme sa mund të imazhinohej: në kushtet e luftës psikologjike maqedonase të angjelovëve e mijallkovëve sllavë. Pra koha bëhet e përshtatshme vetëm me shembullin dhe sakrificën personale!
Nga koha e Skendërbeut kemi mësuar edhe dy gjëra vitale:
-me organizim serioz dhe vetmohues bëhet gjithçka, parandalohet çdo pushtues, siç ishte ai osman dhe siç janë sot pushtuesit sllavo-grekë
-me unitet në mes grupacioneve të ndryshme sigurohet një forcë ushtarake e paimagjinueshme dhe gati mitike, në atë kohë e siguruar përmes Kuvendit të Lezhës, ku u lidh besa-besë në mes fisnikëve shqiptarë.
Nga të dyja shembujt e kemi mësuar se atdhedashuria është ajo që krijon historinë e vjetër dhe më të re të kombit.
Nuk duhet të demoralizohemi pas Kumanovës. Ranë 9 luftëtarë, por duhet të ngritet tërë kombi shqiptar përsëri dhe Kumanova të jetë, për çlirimin e atyre trevave shqiptare nga përbindëshi sllavo-maqedonas, atë që ishte Prekazi për Kosovën!
Rumani, 17 qershor 2015
