Ca kohë, vetëm na shikove,
Asnjë fjalë më nuk e fole,
Thirrën dashamirë e dashakëqinj!
E tash u shove, papritmas Ti.
Mbylle sytë përjetë, n`amshim paq dritë!
Bacë u lodhe, me ne nuk flet!?
Mos u hidhërove për harrimin
Sëmundje arbërore shekujve shungullimë:
Gozhduar kryqesh, falëm
Ngulur hunjsh, falëm
Djegur e pjekur furrash, falëm
Gra e fëmijë përdhunuar, falëm!
E ne kurrë Zotin nuk e shamë
Monstruozitetin e feve, po!
Mos u hidhërove
Paqësor u bëmë si Hazreti Isa,
Pa na kërkuar falje, falëm!
E xhelatët tanë të vyeshëm
Me emrin e Zotit në gojë!
Mos u hidhërove me shqiptarët
Sa të zitë e thoit njeri tjetrit s´ia falin,
Apo se po bëhen argati i dreqit
Për hir të interesit e të lekut!?
Sot po të lavdërojnë, tribuni ynë
Ata që Mandelën e Evropës madhe,
Nuk lejuan që vetëm tri ditë e tri net
Kryetar Kosove për respekt të jetë!
Ndërgjegjes tonë pikë të zezë i vunë
Poenët tuaj për së vdekuri i duan!
Paqja qoftë me Ju Adem Demaçi!
E dritë të pastë shpirti, vepra mos u harroftë!
Falmeshnet Ademit të Drenicës e Gjergjit të Arbërisë,
Dhashtë Zoti flakadanët tuaj, bëhen dritë e Shqipërisë!
Gjermani, Ennepetal
27 korrik 2018