Kanë kaluar 15 vjet qyshkur në orën 6.00 të mëngjesit të 15 janarit të vitit 1999, forcat të shumta policore serbe, të mbështetura në prapavijë edhe nga forcat ushtarake dhe forca rezervë, ( të cilat në shtypin pacifist quheshin forca paramilitare) kishin filluar të vënë në zbatim planin e përgatitur në Beograd për ta sulmuar Reçakun dhe për t i dhënë një goditje vendimtare luftës së UÇK-së në këtë pjesë të Kosovës. Atë ditë forcat serbe fillimisht kishin filluar goditjen e shtëpive të fshatit Reçak me artileri të rëndë prej pozicioneve të tyre te „Pishat“, “Te Gështenjat“, “Te Rrasa e Çallakut“ dhe nga vendi i cili quhet, “Te Çesta“, në Kodrën mes Shtimes e Belincit, përmbi Reçak. Pasi ishte ndërprerë granatimi forcat kriminale serbe ishin futur në fshat dhe kishin filluar bastisjet shtëpi më shtëpi. Në momente kur mizëria e armatosur e bandave policore serbe kishte filluar depërtimin, fshatarët kishin bërë përpjekje të largoheshin nga fshati, në drejtim të pyjeve por kishin hasur në një rrethim të fortë nga të gjitha anët.
Forcat policore serbe, të cilat ishin futur përmes rrugës kryesore të fshatit kishin arrestuar në oborrin e shtëpisë, afër xhamisë, Banush Azem Kamberin, ndërkohë që familja e tij pak kohë më parë kishte braktisur shtëpinë. Pasi e maltretojnë mizorisht, serbët e kishin ekzekutuar Banushin me rafale automatiku në oborrin e fqinjit, Rashit Rashiti. Pas ekzekutimit barbaroidët serbë, atij ia kishin këputur edhe kokën, e cila nuk është gjetur dot në vendin e krimit. Formacionet kriminale, në të cilat janë radhitur edhe serbët lokalë, në këtë operacion shfarosës nuk lanë vend në fshat pa kontrolluar, djegur e shkatërruar çdo gjë.
Dëshmitarët e gjallë të kësaj masakre rrëfejnë se “Drama me e tmerrshme në këtë ditë, për banorët e Reçakut u zhvillua në shtëpinë e Sadik Osmanit. Qysh në orët e para të mëngjesit ishin tubuar shumë familje në podrumin e shtëpisë dhe në ahurin e lopëve të tij për t´u mbrojtur nga granatimet e artilerisë së rëndë, në pamundësi për të ikur gjatë hedhjes së një pas njëshme të granatave. Kriminelët pasi kishin hetuar strehimin e banorëve të fshatit në këtë shtëpi, fillimisht nga largësia prej shtëpisë së Ragip Jahir Bajramit dhe shitores së Lutfiut kishin goditur me armë të kalibrave të ndryshme dhe kishin vrarë plakun, Nazmi Nuha. Pastaj kishin sulmuar shtëpinë e Sadik Osmanit dhe futen në oborr. Dëshmitarët: Ramë Nesret Shabani dhe Sadie Ramadani, kanë deklaruar se “rreth orës 8:30, jemi tubuar në bodrum të shtëpisë së Sadik Osmanit, për t´u mbrojtur nga granatimet. Aty kanë qenë rreth 30 gra me fëmijë, kurse prej meshkujve ishin Sadik Osmani, Ramë Nesret Shabani, Mufail Hajrizi, Burim Osmani dhe disa djem të rinj. Ndërsa burrat tjerë, rreth 30 veta, kanë qenë të vendosur në ahurin e lopëve të Sadik Osmanit. Fillimisht policia serbe i ka nxjerrë jashtë nga ahuri burrat dhe mandej ka ardhur një polic i maskuar dhe ka hapur derën e bodrumit, ka këqyr brenda dhe ka dalë jashtë. Ndërkohë, ka ardhur komandanti i policisë së Shtimjes dhe e ka pyetur policin e maskuar:“Çka ka këtu brenda?“.Polici i përgjigjet:“Gra dhe fëmijë“. Komandanti ia kthen: “Pse po gënjen? Këtu paska edhe burra“. Na kanë nxjerrë në oborr dhe na i kanë marrë letërnjoftimet…, ndërsa gratë dhe fëmijtë i kanë mbyllur me dry në bodrum”.
Në oborrin e Sadik Osmani në atë çaste dramatike ndodheshin: Hakip Imer Hakipi, Ahmet Izet Jakupi, Esheref Halim Jakupi, Lutfi Hasan Bilalli, Sadik Xhemë Osmani, Jashar Milaim Salihu, Njazi Sherif Zymberi, Shyqeri Ismajl Syla, Haqif Hysenaj nga fshati Petrovë, Muhamet Faik Syla, Fatmir Faik Ramadani, Murtez Ramiz Imeri, Mehmet Qerim Jakupi, Muhamet Hafiz Mustafa, Shukri Milaim Salihu, Sheremet Shyqeri Syla, Mufail Mehdi Hajrizi, Bujar Hanefi Hajrizi, Salih Faik Ramadani, Nexhat Faik Ramadani, Xheladin Ahmet Jakupi, Raif Milaim Salihu, Ragip Jahir Bajrami, Bajrush Nesret Shabani, Bilall Bilalli, Ramë Nesret Shabani, dhe Nesret Shabani. Sipas dëshmitarëve që kanë mbetur gjallë, kriminelët serbë pasi i kanë legjitimuar burrat e zënë, i kanë shtri për toke dhe kanë filluar t´i rrahin mizorisht duke përdorur kondakët e armëve, shqelmat, dru, zinxhirë dhe gjësende tjera të forta. Gjatë rrahjeve në oborrin e Sadikut, dëgjohej gjëma dhe britmat e burrave, ndërsa në bodrumin e mbyllur qanin e bërtisnin gratë dhe fëmijët e mbyllur
Më pas kriminelët serbë, në mesin e tyre edhe të gjithë pjesëtarët e Stacionit të Policisë së Shtimes, sipas skenarit të përgatitur më herët depërtojnë te shtëpia e Sadik Osmanit. Dëshmitarët që i kanë shpëtuar masakrës rrëfejnë se kanë dëgjuar një komunikim me radiolidhje në mes të drejtuesve të këtij operacioni fashist. Pas një orë e gjysmë rrahjesh për vdekje, grupin prej 24 burrave të kapur rob i nisin në drejtim të malit, te vendi i quajtur: ”Gropa e Bebushit”. Në rrugicën e “Gropës së Bebushit” në një moment njësitë kriminale serbe me rafale automatiku ekzekutojnë 24 burra. Kanë shpëtuar: Ramë Shabani, Bilall Bilalli, Nesret Shabani, Ali Qazimi dhe Imer Imeri.
Gjatë luftimeve me forcat serbe kanë rënë në altarin e lirisë luftëtarët e UÇK-së:
Ali Beqa ………………1973 – 1999
Ismail Luma ……… .1975 – 1999
Mehmet Mustafa … 1938 – 1999
Sadik Mujota ……… 1939 – 1999
Shaqir Berisha ……..1969 – 1999
Kadri Syla …………….1967 – 1999
Nazim Kokollari ……1974 – 1999
Skënder Qarri ………1975 – 1999
Enver Rashiti …….….1974 – 1999
Lutfi Bilalli …………..1957 – 1999
Sadik Osmani ……….1957 – 1999
Nexhat Ramadani ….1978 – 1999
Ragip Bajrami ……… 1978 – 1999
Në luftimet gjatë përpjekjeve që bënin forcat serbe për t i marrë kufomat e të masakruarve, më 18 janar 1999 kanë rënë dëshmorë, komandanti i Brigadës 162, të Zonës Operative të Neredimes
Ahmet Kaçiku (1964 – 1999). Ndërkohë ka rënë në luftime luftëtari i lirisë, Vezir Jashari (1975 – 1999)
Më 15 Janar 1999, forcat policore kanë vrarë dhe kanë masakruar barbarisht 45 shqiptarë të paarmatosur, në mesin e tyre edhe një grua.
Janë pushkatuar e masakruar:
1.Lutë Asllani
2.Banush Azemi
3.Ragip Bajrami
4.Halim Beqiri
5.Rizah Beqiri
6.Zenel Beqiri
7.Lutfi Bilalli
8.Ajet Emini
9.Bujar Hajrizi
10.Myfail Hajrizi
11.Skënder Halili
12.Haqif Hysenaj
13.Hajriz Ibrahimi
14.Hakip Imeri
15.Murtez Imeri
16.Nazmi Imeri
17.Mehë Ismajli
18.Muhamet Ismaji
19.Ahmet Jakupi
20.Eshref Jakupi
21.Hajriz Jakupi
22.Mehmet Jakupi
23.Xhelal Jakupi
24.Jashar Jashari
25.Raif Jashari
26.Shukri Jashari
27.Fatmir Limani
28.Nexhat Limani
29.Salif Limani
30.Bajram Mehmeti
31.Hanumshah Mehmeti
32.Arif Metushi
33.Haki Metushi
34.Ahmet Mustafa
35.Asllan Mustafa
36.Muhamet Mustafa
37.Sadik Osmani
38.Jashar Salihu
39.Shukri Salihu
40.Bajrush Shabani
41.Ahmet Smajlaj
42.Sheremet Syla
43.Shyqëri Syla
44.Bajram Xheladini
45.Njazi Zymeri
Kriminelët serbë që kanë marrë pjesë në torturimin, pushkatimin dhe masakrimin e banorëve të Reçakut më 15 janar 1999 janë
- Bozhidar Marinkoviq
- Çedomoir Aksiq
- Zhivorad Stojçetoviq
- Bogdan Nojiq
- Jovica Stojkoviq
- Momir Ristiq
- Zvonko Ristiq
- Ljubomir Nojiq
- Nenad Marinkoviq
- Pavle Marinkoviq
- Zoran Nedelkoviq
- Sllavisha Marinkoviq
- Vojisllav Janiçijeviq
- Milivoje Çanoviq
- Jovica Jovanoviq
- Stojan Aksiq
- Milorad Kostiq
- Dragisha Kostiq
- Dragan Tasiq
Asnjë prej këtyre dhe kriminelëve të tjerë nuk është përgjigjur për këto vepra barbare që kanë kryer kundër shqiptarëve të paarmatosur, ndërkohë që Qeveria e Kosovës, për hir të marrëveshjes dhe normalizimit të marrëdhënieve me Serbinë ka amnistuar të gjithë kriminelët serbë që kanë kryer krime jo vetëm në Reçak po kudo në Kosovë.
Kur kriminelët kthehen në vendin e krimit, 15 vjet më vonë…
Sot në 15-vjetorin e Masakrës së Reçakut, njërës ndër masakrat më të shëmtuara, që ka kryer regjimi serb në vendin tonë, Qeveria në Prishtinë i ka lejuar ta vizitojë Kosovën, kryeministrit të Serbisë Ivica Daçiq. Ai, as edhe me këtë rast nuk ka pranuar të kërkojë falje për krimet, që ka kryer regjimi i Milosheviqit gjatë luftës në Kosovë, kur ai ishte zëdhënës dhe mbështetës i kryekriminelit të Serbisë, Milosheviq. Daçiq ka deklaruar me këtë raste se kurrë nuk do t’ iu kërkoj falje shqiptarëve për vrasjen dhe masakrat që i ka kryer regjimi serb gjatë kohës së luftës dhe kurrë nuk do ta njohë pavarësinë e Kosovës, pavarësisht bisedimeve dhe rezultatit të arritur në Bruksel me kryeministrin e Kosovës, Hashim Thaçi dhe me ndërmjetësimin e Brukselit zyrtar.
Kriminelët serbë kanë kryer krime kundër njerëzimit në Reçak, Meje, Abri, Lybeniq, Krushë, në Therandë dhe në qindra vendbanime të tjera të Kosovës. Ata nuk janë ndëshkuar për krimet që kanë kryer. Një pjesë e tyre janë amnistuar, një pjesë tjetër shëtit lirshëm nëpër qytetet e Kosovës, por edhe nëpër qendrat e ndryshme të Evropës, meqë BE-ja i ka hequr Serbisë vizat, por nuk ia ka hequr shqiptarëve të Kosovës.
EULEX-i kërkon të shpallë fajtorë dhe të dënojë luftëtarët e lirisë së Kosovës, për shkak se kanë ndaluar kriminelët serbë, apo ndonjë bashkëpunëtor të tyre. Prej vitit 2008 e deri tani EULEX-i ka arrestuar e ka dënuar qindra luftëtarë të lirisë dhe asnjë kriminel serb. ( Ahmet Qeriqi)