Kam udhëtuar shumë nëpër botë,
Asnjë vend nuk gjeta, është kot!
Në asnjë vend nuk e bëj dot shtëpi,
Si të shtrenjtën tonë, Shqipëri.
Kam parë sheshe e kala të vjetra.
Godina të arta e lapidare të shkreta.
Por, Shqipërinë nuk e harroj,
Ne zemrën time, mallin e strehoj.
Ëndrrat në sillen në mendje
Nga shkon e vjen gjithë kjo endje?
Me luginat e lumenjtë si kristali
Për Shqipërinë për përvëlon malli.
Rumani, 11 korrik 2017