Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Që nga fillimi i viteve 1990, debati rreth ‘korrektësisë politike’ është rritur ndjeshëm në Amerikë, Kanada dhe Angli. Shkurtimisht, ky debat ka të bëjë me dëshirueshmërinë dhe mundësinë e lirisë së pakufizuar të shprehjes në ndërveprimet shoqërore ndërmjet grupeve dhe për pasojat e mundshme të kësaj, për shembull, për njerëzit socialo-ekonomikienmë të dobët në shoqëri.
Si i tillë, korrektësia politike nuk lidhet drejtpërdrejt me politikën në kuptimin e mirëfilltë të fjalës, por me çështjet që kanë të bëjnë me marrëdhëniet (sociale) ndërmjet grupeve në shoqëri. Prandaj, disa e shohin këtë koncept si një “kufizim konsensual ndaj (…) ose “një vëmendje kritike ndaj” shprehjes publike në një komunitet.Megjithatë, në kuptimin e tij të gjerë, termi i referohet një ideologjie ose vizioni në të cilin respektimi i dëshirave të grupeve të tilla si pakicat etnike, homoseksualët, gratë dhe të paaftët, si dhe mbrojtja e interesave të tyre socio-ekonomike dhe kulturore, janë qendrore. Për shembull, zbulojnë se termi i referohet çështjeve që kanë të bëjnë me ‘fjalimin gjithëpërfshirës, mbrojtjen e terminologjisë joraciste, jo-ageiste, joseksiste, një këmbëngulje në politikat e veprimit afirmativ, shmangien e eurocentrizmit siç pasqyrohet në një ‘tradicional’. kanoni i letërsisë, pranimi i multikulturalizmit si një tipar i çmuar i shoqërisë amerikane dhe shpërbërja e hierarkisë, e kontrolluar nga një strukturë e pushtetit mashkullor i bardhë, gjithashtu beson në këtë kontekst se korrektësia politike është një vizion social që përfshin ideologji të tilla si feminizmi, multikulturalizmi, emancipimi i homoseksualëve dhe veprimet pozitive. Sipas saj, ideologji të tilla janë bërë të nevojshme sepse shoqëria është hipokrite: vlerëson individualizmin, por në praktikë kërkon konformizëm; njeh lirinë e stileve të jetesës, por në të njëjtën kohë persekuton ata që nuk përputhen me normën shoqërore; pretendon të trajtojë njerëzit në bazë të meritave dhe pavarësisht nga raca apo gjinia, por në fakt përbëhet nga një sistem kaste që përjashton gratë dhe jo të bardhët.
Kundërshtarët besojnë se vizioni i korrektësisë politike përbën një rrezik për lirinë e shprehjes dhe gjithashtu çon në diskriminim ndaj asaj pjese të popullsisë që konsiderohet përgjegjëse për disavantazhin e grupeve minoritare në fjalë.Nuk ka konsensus për origjinën e termit korrektësi politike. Disa e gjurmojnë përdorimin e cila më shumë se dy shekuj më parë u kundërshtua me përdorimin e shprehjes,mbi trajtimin e duhur të kontradiktave midis njerëzve . Ajo shprehet në këtë kontekstidhe identifikoi rrënjosjet e kontradiktave midis masave popullore me metodën demokratike të bindjes, diskutimit dhe edukimit; përmes kësaj metode masat do të zbulonin “idetë e sakta””.
Të tjerë, si në Amerikë ashtu edhe në Kanada, i gjurmojnë rrënjët e termit korrektësi politike në radikalizmin e viteve 1960 Gjatë kësaj periudhe, rezistenca aktiviste u rrit kundër ‘strukturës së pushtetit mashkullor të bardhë’, ose të ashtuquajturës ‘hegjemonia patriarkale’ që kishte dominuar shoqëritë perëndimore për shekuj. Më vonë, termi u përdor në mënyrë sarkastike nga lëvizjet e krahut të majtë për të kritikuar veten kur disa brenda rrethit të tyre shprehnin pikëpamje ,Megjithatë, në lidhje me mënyrën në të cilën termi është përdorur gjatë tre dekadave të fundit,i vendosur në gazeta gjatë Vitet 1980, dhe një fazë neokonservatore që ekzistonte gojarisht nga mesi i viteve 1980 dhe u përhap përmes një valë lajmesh të masmedias nga tetori 1990 siç u tha më herët, diskutimi për korrektësinë politike, veçanërisht brenda universiteteve është rritur ndjeshëm që nga fillimi i viteve 1990. Nëse shqyrtohen pohimet e cituara më sipër, shpejt bëhet e qartë se këto janë kryesisht opinione personale të personave të shquar dhe institucioneve të rëndësishme. Deklaratat janë demagogjike, sepse zakonisht fshehin një axhendë politike përmes së cilës njerëzit përpiqen të realizojnë interesat e tyre (politike apo sociale). Në rastin e politikanëve, kjo axhendë e fshehur mund të synojë të fitojë përfitime elektorale; mes shkencëtarëve për të fituar famë dhe në rastin e agjencive të veçanta qeveritare për të arritur legjitimitet shtesë për ekzistencën e tyre të vazhdueshme. Në këto raste, lutjet për korrektësi politike fokusohen në shmangien e deklaratave oportuniste.
Një fushë e dytë në të cilën përdoret termi korrektësi politike ka të bëjë me masat për përmirësimin e pozitës së grupeve minoritare socio-ekonomike dhe kulturore, të tilla si veprimet pozitive dhe trajtimi preferencial. Bëhet fjalë veçanërisht për arritjen e pjesëmarrjes proporcionale të këtyre grupeve në tregun e punës në kuptimin sasior dhe cilësor, me fjalë të tjera, eliminimin e të gjitha formave të privimit. Kjo bazohet në idenë se pabarazia ekzistuese ndërmjet grupeve është rezultat i diskriminimit dhe se luftimi i kësaj është kryesisht përgjegjësi e shoqërisë. Nga ky këndvështrim, është politikisht korrekte që fillimisht të kërkohet shkaku i disavantazhit në të cilin këto grupe gjenden në sistemin ose vetë shoqërinë (‘fajësimi i sistemit’) dhe jo në grupet në fjalë (‘fajësimi i viktimës’). . Në fund të fundit, këto grupe janë viktima të marrëdhënieve historikisht të pabarabarta të pushtetit në shoqëri. Për të arritur një pozicion fillestar të barabartë për të gjitha grupet, është politikisht korrekte që t’u jepet trajtim preferencial, përkohësisht ose ndryshe, anëtarëve të grupeve më të dobëta në fjalë. Disa madje argumentojnë për masa më të rrepta si kuotat, ku një përqindje e caktuar rezervohet për anëtarët nga grupet përkatëse në secilën bazë të punonjësve të një organizate të punës. Kjo përqindje duhet të korrespondojë me pjesën e tyre në shoqëri në tërësi….
