Këto ditë patëm fatin të shihnim një protestë masive në kryeqytetin tonë e cila vinte si rezultat i shperthimit të një pakënaqësie të madhe ndajë një Procesi Gjyqsorë që po zhvillohët në Hagë kundër ish Krerëve të Shtabit të Përgjitshëm të UÇK-ës. Si dukët atë ditë triumfoi fuqishëm ndërgjegjia kombëtare mbi taborret politike duke i dhënë leksione jo vetëm politikës ditore në Kosovë por edhe opinionit ndërkombëtar. Atë ditë u pohua fuqishëm se para lirisë së atdheut dhe luftës së lavdishme të UÇK-ës nuk qëndron asgjë. Tre breza u bënë bashkë në një ditë dhe më flamuj kombëtar e pankarta në duar kërkonin drejtësi për çlirimtarët.Prishtina atë ditë të ipte imazhin e një kryeqyteti sa kryengritës aq edhe liridashës. Në mesin e gjithë asaj mase të madhe njerëzish binte në sy mungesa e Krerëve të Shtetit tonë ; Presidentës, Kryeministrit apo Kryeparlamentarit. E thëmë këtë duke u nisur nga fakti se kjo protestë nuk kishte karakter politik dhe si e tillë kishte një mision të çartë në prag të fillimit të një Procesi Gjyçësor . Si dukët helmi i egos pësonale nuk i lëjojë të depertojnë pëtejë zingjirit komandues të Kryeminstrit që tashmë i ka mbërthyër rreth vetës . Iluzioni dhe propaganda i ka rrëmbyër as shumë rrethë llumit që ka ofruar marveshja e Ohrit sa që i ka sjellë në një dilemë të madhe : „ Zot, ishalla jami në endërr „. Për hirë të pėrfaqsimit që kanë në Shtet ata nuk e panë të arsyeshme as me 3 prill ta thonë qoftë edhe një fjalë të vetme per fillimin e këti procesi sa të rëndë për kombin tonë aq edhe të padrejtë. Më heshtjen e tyre i dhanë mundësi qeverisë serbe ta shtojë dozën e kënaqësisë në opinionin e tyre me preteksin se „ as Shteti i tyre nuk i përkrahë çlirimtarët“. Ky veprim i Qeverisë aktuale është i pafalshëm për t’mos thënë i shemtuar dhe çyçar në këto momente të rëndësishme për kombin tonë. . Nuk e kuptoj si arritën ta harrojnë kaq shpejtë këta „ Zotërinje“luftën dhe qëndresën e luftëtarëve të UÇK- ës të cilët më apo pa deshirë e tyre sot njihën në popull si gurthemeltar të Shtetit bazamentin e të cilit tetë vite më vonë e vendosën pikërish : Hashim Thaçi,Jakup Krasniqi, Kadri Veseli, Rexhep Selimi, Sali Mustafa, Nasim Haradinaj, Hysni Gucati, Pjetër Shala etj. Tashmë është bërë e çartë se narrativa e ndërtuar për njëzetë e katër vite rresht kundër pjestarëve të UÇK -ës ka dhënë rezultatin dhe një gjë e tillë është nënkuptuar përmës proceseve të shumta gjyçsore të organizuara brenda Kosovës dhe jasht saj nëpër filtrat e të cilëve kaluan një pjesë e konsiderueshme e Komandantëve të Zonave Operative dhe bashkëluftëtarëve të tyre. Habit fakti si u arritë të krijohëj gjithë kjo klimë kundër çlirimtarëve dhe të bëhët aq toksike sa t‘u ofrojë vetkënaqësi e lluks shqipfolësve të vihen në sherbim të utbashëve kundër lirisë së vendit të tyre. Pas gjithë kësaj faqe të zezë që ata servuan për vite të tëra në kuzhinat Çubrilloviçjane sot Prokuriria në Hagë ka ardhur në përfundim se : vendimmarrja dhe urdhërdhënia kundër kolaboracionistëve është aktakuza e vetme dhe kryesorja që e udhëheqë këtë proces gjyqësor sidomos pas deshtimit të aktakuzës së Digmartit për „ trafikim organësh dhe Shtëpinë e verdhë“. Komoditeti që i ofruan ZPS me shpifje të tilla plot „ deshmi e fakte kush po mundet ma shumë e po di më mirë „ e kanë relativizu Serbinë në opinionin ndërkombëtar gjë që e vërejmë edhe përmës reagimit të eurodeputetit Lukas Mandl, kur shprehët : „ Kosova dhe Serbia nuk duhët të merren si të njejta, njëra ka qenë viktimë e tjetra agresore“ . Prandaj duke pasur parasyësh strukturën e ndertimit të këti procesi që për bazë ka dy pika kyçe: 1. Deshmi dhe fakte të grumbulluara dhe të inskenuara nga politika shfarosese ruso-serbe dhe 2. Këto të kolaboracionistëve dhe bashkëpuntorëve të tyre kanë bërë që të krijojet ky proces gjyqësor i cili të çon në konkludimin se vështirë që mund të jetë i bësueshëm dhe të prodhojë drejtësi.