NDERGJEGJA NË PESHOJË
Parandjenjë
armiqtë nuk po na shajnë sa duhet
miqtë po na lavdërojnë
më shumë se ç’duhet
si me të pabesë
se ç’po më gërryen një ndjenjë
një ndjenjë ogurzezë
Dikur
rojat viheshin tek kullat
nga mali
kur zbrisnin burrat
vdisnin për atdhe
burrat
dikur
vdesin atdheun
burrat
sot
mashkull e burrë
nuk qenka njëjtë
as atëherë
as sot
as kurrë
Ka burra
ka burra
që as para plumbit
nuk e hanë fjalën e dhënë
ka burra
që lumi nuk i lanë
si qentë fjalën hanë
ka burra
që gënjejnë shoqi- shojnë
për dallim nga qentë
ata nuk lehin
kur të tjerët i shkelmojnë
ka burra
e burra
Pritje
kjo kohë e lazdruar
shumëllojshmërinë e pritjes ta ofron
përtej hijeve te tejdukshmërisë
si të vjen për së mbari
ulur a në këmbë
në luadhe mbi bari
në radhë
në zyrë
në trotuar
pritje shtrirë
i plogësht nën jorgan
pritje fytyrëvrarë
ngazëllyer e hijerëndë
pritje fytyrëshëmtuar e dhëmbërënë
dehur e tymosur me çaj e duhan
pritje
të gjithë ata që presin
janë të vonuar
si të vonuar në jetë
në dyert e mbyllura të botës
trokasim kot
trokasim me vonesë
tash e sa vjet
të vonuarit kush i pret
më thoni
se më luajtën mend e kresë
Larje duarsh
llogarit shpenzimet miku im
blije një sapun në të mjafton
unë do kujdesem për larjen tënde
sot do ta nënshkruajmë moratoriumin
mbi orën e vdekjes
se i erdhi fundi lojës disfatiste
me ujin e ftoftë të burimit
larje duarsh nga qëllimi final
rrëshqitje në kohë
me duar të palara
sa afër burimit
sa larg pastërtisë
Gënjeshtar
prapë
gënjeve shokët e idealit
në rrugët e rrëpira të faqes së malit
faqe nxirë
fjalë ngrënës e i paburrë
i vetëm po
me shokë
jo
më kurrë
Pa dashje
ia këputa telin çiftelisë
pa dashje
nuk ia mësova notat melodisë
kurrë
e melodinë e desha aq shumë
djalli ta marrë
për ty më kënga
nuk do këndohet
as vaj s’do bëj kush
vrave këngën me dorën tënde
në rrugët e harrimit
makthi që po rritet
miqtë të thanë
kujdes këngën se vritet
Me keqardhje
dikur
mendimet i kishim të njëjta
për njeri tjetrin
kishim nevojë
përditë po largohesh
vërtetë më vjen keq
jo edhe aq për ty
sa
për mangësinë që nuk t’u heq
Mehmet Bislimi, 2015
Librin me poezi ironike me titull: ”Burrëri e lagur”, të poetit Mehmet Bislimi, elexova me një kënaqësi të veçantë, dhe si i thonë fjalës me një frymë! Gjykoj selibri ka dalë mjaftë i mirë. Si titulli ashtu edhe brendia e librit të cilat përfaqësojnë besnikërisht përmbajtjen dhe mesazhin e poezive. Nivel të lakmueshëm shprehës autori ka arritur sidomos me poezitë ironike, të cilat në shumë raste arrijnë deri te sarkazma. Ky lloj ipoezisë tek ne është deficitar sepse poetët tonë më shumë imagjinojnë se sa qëmerren me realitetin shoqëror, me jetën konkrete dhe me problemet e saj. Në fundtë fundit shtrohet edhe një pyetje: sa e njohin shkrimtarët tanë realitetin dheshpirtin e shumëvuajtur të shqiptarit, dëshirat, kërkesat, veset, ambiciet, pasionet…? Përvoja jetësore e autorit, intuita e trashëguar e mjedisit ku ai jetoidhe u rritë, preokupimi i tij shumëvjeçar për çështjen kombëtare, mospajtimi konkret me robërinë individuale dhe kolektive, pjesëmarrja e tij në rezistencënshqiptare kundër okupatorit dhe kolonializmit serb, përjetimet e tij dhe të shokëvetë tij burgjeve të okupatorit serb, anëtarësimi dhe roli udhëheqës i tij në frontine luftës, të gjitha këto janë një bagazh i pasur, sa i hidhur po aq edhe i ëmbël, që autorin e kanë ndihmuar t’i kapë fenomenet në esencë, në rrënjë, dukevërejtur dhe goditur tani shumë devijime që po ndodhin, fatkeqësisht edhe tek shoqëria shqiptare…
Një krah të fortë ndihme në vokacionin e tij poetik e ka edhe nga krijimtaria gojore e popullit tonë e në mënyrë të veçantë nga anekdota aq shumë e kultivuar sidomos në trevën e Drenicës dhe të Dukagjinit. Libripoetik “Burrëri e
lagur”, është voluminoz dhe shquhet me një larmi temash ekzistenciale të kombittonë në një kohë epike, me të gjithë heroizmat dhe ligësitë e saj, që padyshim kanëedhe ironinë brenda si mjet i fortë goditje të të gjitha shëmtive shoqërore tëçfarëdo ngjyre qofshin ato.
Poetit dhe publicistit, Mehmet Bislimit i uroj punë të më tejme në lëmin e krijimtarisë poetike dhe publicistike, suksese të reja në tëardhmen!
Mr. Kadri REXHA
Mehmet Bislimi deri tani ka nxjerrë në dritë veprat:
- ”Anekdota popullore dhe satira autoriale”, Prishtinë 2002
- ”Trëndafila maji” – poezi, Prishtinë 2002
- ”Fjalë dhe gurë” – poezi, Prishtinë 2003
- “KËTU I THONË DRENICË” – Tahir Meha – Monografi, Prishtinë 2004
- “Ironi e verdhë” – poezi, Prishtinë 2005
- “Stinë e vonuar” – poezi, Prishtinë 2008
- “Shkrime publicistike”, Prishtinë 2009
- “Anekdota popullore dhe satira autoriale II” – Prishtinë 2010
- “Mehmet Delia- alisa Mehmeti i Vogël”- Monografi, Prishtinë 2011
- “Shpirtndrituri” – poezi, Prishtinë 2012
- “Burrëri e lagur” – poezi satirike, Prishtinë 2012
- “Lirikat e fjetura”- poezi lirike, Prishtinë 2013