Kryepari i EULEX-it, gjermani, Bernd Borchardt, i cili ka kryer tashmë misionin e tij në Kosovë, është lavdëruar se ka arritur ta arrestojë kreun e luftës në Drenicë, mes tjerash edhe serbin, Oliver Ivanoviq, i akuzuar për krime kundër shqiptarëve. Duke folur për angazhimin dhe zellin e tij për arrestimin e çlirimtarëve shqiptarë, shefi i këtij misioni ka vënë pikë barazimi dhe gjoja paanësie në arrestimin e të pandehurve, duke barazuar arrestimin e 15 shqiptarëve me arrestimin e një serbi, mbase duke u bazuar në përbërjen etnike të Kosovës. Ai konsideron se ka qenë i paanshëm, madje gjatë qëndrimit, kohë më parë në Beograd, ka deklaruar se ka fituar autoritet te serbët e veriut, të cilët të mllefosur me atë deklaratë, për disa ditë kanë protestuar duke kërkuar largimin e tij nga Kosova.
Duke folur në fjalimin e tij lamtumirës, Borchardt ka deklaruar se aktivitetet e tij në arrestimin e luftëtarëve të lirisë, “ua mundësojnë të gjithë banorëve të Kosovës t’i mbyllin plagët dhe të ecin përpara drejt një të ardhme në paqe dhe siguri”. Duket se diplomati gjerman edhe i beson deklaratës së tij naive, se plagët e luftës në vendin tonë po u mbyllkan me faktin se qenkan arrestuar qindra e mijëra shqiptarë dhe ndonjë serb. Ky diplomat me deklaratat e tij përdhos pikërisht plagët e luftës, sepse pikërisht sot më 26 shtator mbushen 16-vjet kur ushtarët dhe policët e regjimit të Milosheviqit vranë e masakruan 23 anëtarë të familjes Deliu, të fshatit Abri e Epërme, në mesin e tyre edhe fëmijë dy vjeç e e foshnje gjashtë muaj, dhe më i moshuar i familjes 94 vjeç. Të ishte kjo një koincidencë me fjalimin e tij, është edhe e mundshme, por është e padrejtë dhe krejt i neveritshëm fakti se ai krekoset me arrestimin e atyre që kanë çliruar Kosovën nga regjimi barbar i Milosheviqit, dhe për baraspeshë paraqet rastin e arrestimit të serbit Ivanoviq.
Profkat e tilla të kryeparit të EULEX-it nuk i ha askush, madje as ai vetë, por ja që jemi katandisur në këtë gjendje kur ata që vranë e masakruan shqiptarë shëtisin krejt lirshëm nëpër Kosovë, madje edhe në vendet ku kanë kryer krimet, ndërsa çlirimtarët e e vendit i sjellin në pranga para gjyqeve, duke i etiketuar si kriminelë lufte, sepse kanë vrarë dhunues e masakrues serbë, apo sepse kanë rrahur ndonjë prostitute shqipfolëse të regjimit të Milosheviqit, apo sepse kanë rrahur ndonjë bashkëpunëtor shqipfolës të atij regjimi kriminal e fashist, që gjatë luftës në Kosovë ( 1997-1999) ka vrarë e masakruar 800 fëmijë shqiptarë prej gjashtë muaj deri në 14 vjet, ka vrarë, pushkatuar e masakruar mijëra të tjerë, 90 për qind e tyre popullatë cilivile, ka dhunuar mijëra femra dhe ka dëbuar nga vendi i tyre qindra mijëra shqiptarë.
Kryeparit të EULEX-it nuk i bën përshtypje kjo dhe përse t’ i bëjë, kur vetë kryetarja e vendit tonë, e zgjedhur me zarfin e ambasadori amerikan, Kris Dell, (meqë nuk iu dha mundësia popullit ta zgjedhe kryetarin me meritë), gjatë fjalimit në Amerikë nuk përmend fare luftën e UÇK-së, as fatin e mijëra çlirimtarëve që janë dënuar e po dënohen pa asnjë faj. Ajo përmend vetëm gratë e dhunuara nga serbët, për të cilat mendon se ia kanë sjellë lirinë Kosovës.
Krekosja e gjermanit flokë-kaçurrel se gjatë misionit të tij ka arritur t’iu vë pranga krerëve të luftës çlirimtare në Drenicë, lëndon ndjenjat e mijëra shqiptarëve liridashës, të cilët kanë humbur më të dashurit e tyre, lëndon edhe më shumë ndjenjat edhe të atyre 1700 familjeve, të cilët ende nuk dinë ku janë eshtrat e më të dashurve të tyre, por nuk u lëndon ndjenjat politikanëve tanë, të cilët e lavdërojnë për punën dhe angazhimin e tij në arrestimin e kreut të luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Gjermani Borchardt, shpejt do të harrohet, ashtu sikur janë harruar edhe të tjerët para tij, sepse ne jemi mësuar tashmë t’ i harrojmë, sepse gjithnjë ka ardhur në radhë i keqi dhe shumë i lig e i zi i riu, se i vjetri.
Po kështu do të krenohen e do të kakarisën edhe Berdnët e tjerë, sepse vendi nuk ka zot, por ka politikanë që duan t’ia nxjerrin sytë njëri-tjetrit, ka një polici shembull për të rrahë e për të arrestuar shqiptarë, por nuk guxon të arrestojë madje as serbin që u ka vrarë kolegun e kolegët, ashtu sikur në luftë u kanë vrarë të afërmit e më të dashurit.