Në nderim të Pleqnarit të Dukagjinit, Brahim Sali SHATRI, i cili ishte edhe deputet i Kuvendit Kombëtar Shqiptar, në Tiranë, 1943-44
PLEQNARIT T’DUKAGJINIT
Në odën e moçme të Dukagjinit
fjalë e burrit, atëher kish kuptimin
njerëz të rrallë, me mendje të ndritur
pleqnonin mençur, me peshën e ligjit!
Ballë i oxhakut, ishte vend i burrit
ku virej pushka, aty pran flamurit
nisej kuvendi, pleqnohej çështja
me besën shqiptare, vulosej marrëveshja!
Në anën e Drinit, kishte shumë pleqnarë
Brahim Sali Shatri, plaku mendjehollë
sa namë kishte për pleqni e burrëri
si amanet përcillej, e urtë fjalë e tij!
Ishin kohë e mote, ah sa të vështira
kur Kosovën e mbuloi, morti e stuhia
plakun mjekërbardhë e fton pushteti
të shkoi vetë i tretë, n’zyre t’Komitetit!
Flitet në k’to anë, thonë je plak i mençur
a po shkojn mirë “narodi” e “hyqymeti”
ah bre gospodar, unë jam i vjetër
mos më zini t’madhe, u jap këtë përgjegje!
Një fëmijë i vogël, që e ndajn nga Nëna
nuk e kënaq dot, përkëdhelja e sefaja
ai k’jan për Lokën, që e ka të gjallë
ndoshta pak e mekur, atë e ka NËNË!
Kurrë mos harroni, diçka po ju them
unë jam një plak, nesër mund të vdes
fëmija në vajë, dikur do të rritet
do e takoi nënën, ajo e ka lindur!
Dil e theje qafën, o plak i marrë
fëmijën e vogël, s’do ta lëmë të gjallë
Nënën do ja vrasim, pak e nga pak
emri i saj do shuhet, nuk do jet në hartë!
T’thashë o gospodar, unë jam i moçëm
atë punë më mirë, e din vetëm Zoti
në k’to vite jete, provova shumëçka
Nënë e fëmijë, mjer ai që i ndanë
herët apo vonë, Zoti do’i bashkon!
Prishtinë, 07 gusht, 2024