Kjo deklaratë e z. Stoltenberg më përkujton ditët fundit të Pranverës 1999. I popullit tim liridashës të cilit i takojë, se ishte NATO, ajo e cila i lejoj dhe i mundësojë ushtrisë serbo-çetnike( e tillë është edhe sot), të tërhiqej nga Kasaphana e Kosovës, me terë arsenalin e armatimit dhe të mbështetjes logjistike, në njërën anë, dhe ishte ajo që çarmatosi UÇK-në, në anën tjetër. Jo vetëm kaq! Ishte NATO ai autoriteti i cili lëshojë urdhrin ultimativ për pjesëtarët e UÇK, se nëse u afrohen rrugëve të tërheqjes së serbo-çetnikëve në distancë më të vogël se 2 km, do të shtihet pa paralajmërim mbi ta, nga efektivat e saj. Interesant, nuk vonoje edhe u shpërbë UÇK, sipas instruksioneve” të NATO-Unmikistanit.
Pse!!!
U pa dhe po shihet edhe sot arsyeja!!!
Politika e dy kuteve e NATO-s dhe e drejtuesve politik të saj karshi kasapëve të shqiptarëve dhe të popujve jo serbijan, filloi të dëshmohet menjëherë pas përfundimit të luftës. Përveç tjerash, vazhdimi i punës normale të industrisë për prodhimin e armatimeve dhe logjistikës ushtarake serbo-çetnike, ishte dhe mbetet dëshmia e pakontestueshme. Se vërtetë ishin dëmtuar disa objekte larg linjave të prodhimit nga bombardimet dhe goditjet e raketave të NATO-s, por fabrikat PPU –Uzhice, Crvena Zastava – Kragujevc, Krushik në Valevo…jo vetëm se vazhduan prodhimin normal, menjëherë pas përfundimit të “goditjeve” nga ajri, por filluan të reklamojnë dhe krekosen, në mënyrë kërcënuese me armatimet moderne të prodhuara prej tyre. Pra pas të gjitha atyre “goditjeve” gjatë bombardimeve të NATO-s, Serbia sot prodhon dhe eksporton armatime (si p.sh. pushkë mësymëse M-21 cal. 7.62 dhe 5.56mm, snajper M-93 12.7mm, gjuajtësi automatik i granatave BGA M93 cal.30 mm, autoblindën “Car Lazar”, obusin “Nora” 155 mm… në 37 shtete.
NATO mund të vazhdojë t’i përkëdhel serbo-çetnikët, por e merr përgjegjësinë për pasojat të cilat mund të jenë me rreziqe të mëdha…sepse mentaliteti i politikës drejtuese të Serbisë nuk ka ndryshuar, ka mbetur ai i vjetri!