Shënohet 24 vjetori i daljes së parë publike të UÇK-së në Drenoc të Rahovecit

26/04/2022 Institucionet

Sot, u bënë 24 vjet që nga dalja e parë publike e UÇK-së në Drenoc të Rahovecit. Drenoci ishte pikënisja e UÇK-së për Zonën Operative të Pashtrikut, prej ku do të dilnin shumë heronj e dëshmorë trima, që do të sakrifikoheshin për lirinë e Kosovës. Në shënimin e 26 prillit 1998, i pranishëm ishte kryetari i komunës së Rahovecit Smajl Latifi me bashkëpunëtor, Gjenerali i luftës, Ramush Haradinaj dhe shumë ish – eprorë e luftëtarë, familjarë të të rënëve, e qytetarë të komunës së REahovecit e më gjerë. Në këtë manifestim një fjalë rasti  para të pranishmëve e mbajti  kryetari Latifi, i cini tha:

NË ATË KOHË TË GJITHA RRUGËT TË ÇONIN NË DRENOC

Ishte një ditë e zakonshme, ashtu siç ishin edhe ditët tjera më parë; të zymta, të pashpresë, plot dëshpërim e pritje të pakuptimtë. Mirëpo, 24 vjet më parë, më 26 prill këtu u ndez shpresa e lirisë dhe u shkrua historia. Djemtë e kësaj ane, të cilët po përgatiteshin për vite me radhë, ia kthyen pushkën pushtuesit serb. Milicët që deri në atë kohë hynin nëpër shtëpitë e fshatarëve dhe bënin zullume të mëdha, mësuan se durimit i kishte ardhur fundi dhe se tani e tutje mund të komunikonin me këtë popull vetëm përmes grykës së pushkëve. Dalja publike e UÇK-së në Zonën Operative të Pashtrikut, përbën një nga ato ngjarje që i dhanë drejtim historisë. E gjithë Anadrinia u mobilizua dhe entuziazmi ishte i madh. Pleqtë e plakat me lot në sy i shihnin bijtë e bijat e tyre me armë në krah dhe të gatshëm për luftë e flijim për liri. Ishte dita e shumëpritur. Përgatitjet për luftën çlirimtare kishin kohë që po bëheshin, ndërsa grupet guerile të UÇK-së e LKÇK-së tashmë ishin konsoliduar, të gatshme për veprim. Bashkimi i këtyre potencialeve luftarake u bë pikërisht në Drenoc dhe kjo dëshmoi se populli ynë tashmë ishte pjekur për t’i dalë zot vetes dhe se pushtimit po i vinte fundi. Bashkimi i pushkëve të lirisë në një front të përbashkët i dha mesazh të qartë armikut, por edhe miqve tanë. Ky mobilizim dëshmoi se, liria nuk fitohet vetëm nëse e dëshiron, por ajo arrihet vetëm me luftë, punë e përkushtim dhe se nuk është dhuratë e të tjerëve. Përballjet e armatosura në Prekaz e gjetkë në Drenicë, ballafaqimi i luftëtarëve të lirisë në Gllogjan e Dukagjin, ishin sinjale se lufta kishte hyrë në rrugën e pakthyer, dhe se ky synim kombëtar duhet çuar deri në fund. Prandaj, ndodhi dalja e UÇK-së në Drenoc, si rrjedhim logjik i ngjarjeve historike. Deri te dalja publike, punuan e milituan veprimtarë që punonin fshehtë për luftën, të përfshirë në organizata patriotike. Pas një beteje me forcat serbe në afërsi të Piranës, dy ditë më herët, ishin Mensuri ‘500’, Bedrushi e Feimi, e djem të tjerë të këtij fshati që i kemi të gjallë si bacën Isuf, Vehbiun, Vajdinin e të tjerë… që dolën hapur. Më 26 prill 1998 e pas kësaj date, të gjitha rrugët të çonin në Drenoc. Ishte krijuar një realitet i ri, po hynim në një fazë të re dhe lufta po kulmonte. U kuptua se lufta ishte domosdoshmëri dhe se rrugë tjetër nuk ka. Këtu nisën të vinin burra nga e gjithë Anadrinia; nga Rahoveci, nga Prizreni, nga Hasi, nga Theranda, nga Malisheva e vise të tjera shqiptare. Pashtriku u bë udhëkryq i luftëtarëve të lirisë, të cilët shkonin e vinin matanë bjeshkëve për të marrë armë e materiale luftarake. Në atë kohë arma dhe municioni na duheshin më shumë se buka e uji, sepse konsideroheshin mjete përmes të cilave do të lindte jeta e re në këto troje. Në këtë rrugëtim që u karakterizua me beteja të shumta e të përgjakshme me forcat pushtuese serbe, ranë shumë luftëtarë, duke i lënë gjurmët e tyre të gjakut në rrugëtimin tonë drejt ardhmërisë. Dihet tashmë se liria duhet ujitur me gjakun e bijve e bijave më të dashur, sepse kështu ka qenë gjithmonë. Mirëpo, flijimet janë dëshmi e përkushtimit e gatishmërisë, janë dëshmi e pjekurisë dhe e synimit tonë historik. Luftëtarët dhe dëshmorët tanë ishin të vetëdijshëm për vështirësitë e rreziqet, por po ashtu ishin të vetëdijshëm se rrallë në histori të jepet mundësia të luftosh e biesh për liri. Natyrisht, askush nuk e dëshiron vdekjen, mirëpo luftëtari i lirisë e di se diku mund të ndeshet me të, por është e rëndësishme që vdekja ta gjejë me pushkë në faqe dhe në fushë të nderit. Sot skaj rrugëve tona shohim përmendore e vend-rënie të dëshmorëve, që vizatojnë hartën e historisë tonë tragjike e heroike njëkohësisht. Këto përmendore na kujtojnë çmimin e lartë të lirisë, duke na dhënë motivim për të punuar me përkushtim e vendosmëri që betimin e ushtarit të lirisë ta çojmë në vend. Këtë mësim e kemi për detyrë që ta mbajmë në mend gjithmonë, sepse dikush dha gjak nga gjaku i tij për të jetuar kombi e atdheu. Brezat e rinj do t’iu jenë mirënjohës e falënderues të gjithë atyre që guxuan dhe rezistuan, atyre që lanë gjymtyrët nëpër fushëbeteja dhe atyre që u ngurosën në rrugëtimin tonë të vështirë kah liria. Respekt e mirënjohje për ata që të parët i hapën shtigjet e lirisë, atyre që besuan në fitore dhe në jetësimin e idealit për çlirim e bashkim.

Lavdi e nderim të gjithë të rënëve për liri!

Drenoc, 26 prill 2022

Smajl Latifi

Kontrolloni gjithashtu

39 pemëtar ferizajas përfitues të spërkatsëve profesionale

Mbështetja për bujqit dhe fermerët ferizajas po vazhdon. Në kuadër të skemës mbështetëse për bujqit …

Radio Kosova e Lirë 94.2 FM
Kjo web faqe mirëmbahet nga Radio Kosova e Lirë. Materialet dhe informacionet të cilat janë pronë e radios Kosova e Lirë dhe redaksisë “Dëshmorët e UÇK-së” nuk mund të kopjohen, të shtypen, ose të përdoren në çfarëdo forme tjetër për qëllime përfitimi. Radio Kosova e Lirë mban të drejtat e rezervuara sipas dispozitave ligjore për të drejtat e autorit dhe pronës intelektuale. © Copyright 2005 - 2024, Të gjitha të drejtat e rezervuara