Krahas më shumë se 33 vezirëve shqiptarë të kohës së Perandorisë osmane, në botën femërore, nga radhët e sulltaneshave më me shumë ndikim në Perandorinë Osmane, ka qenë edhe një sulltaneshë me origjinë shqiptare. Ajo ishte Sulltanesha Sofije, apo Safije, në turqisht. Sulltane Safije lindi më 1550 në zonën malore të Dukagjinit. Përkatësia etnike e saj ishte shqiptare. Njihej edhe si “Valide Sulltane” dhe “Haseki Sulltane”. Ishte grua e besimit të krishterë katolik. Ka qenë bashkëshorte e Sulltan Murati të Tretë. Kishte lënë fëmijët Mehmetin e III-të, Sulltaneshë Ajshen dhe Sulltane Fatimen.
Identiteti i Safijes në disa vende ngatërrohej shpesh me venecianen, Nurbanu. Sipas të dhënave u kap tek Guvernatori i Korfuzit nga piratët dhe u dorëzua në haremin e sulltanit më 1562. Bazuar në disa burime thuhet se Safija ishte shqiptare nga fshati Rez i Dukagjinit. Në 1563, në moshën 13 vjeçe, ajo u paraqit si një skllave për të ardhmen e Sulltan Muratit III nga Sulltane Mihrimah e bija e Sulejmanit të Madhërishëm. Duke pasur parasysh emrin Safije, ajo u bë një konkubinë e Muratit (atëherë djali i madh i sulltan Selimit II). Në 1566, ajo lindi djalin e Muratit i cili më pas u bë Sulltan Mehmeti III. Safije ishte vetëm konkubinë e Muratit dhe ajo pati një marrdhënie monogame me të për disa vite në sulltanat. Nëna e tij, Nurbanu, e këshilloi atë që të marrë konkubina të tjera për të mirën e dinastisë e cila më 1581 kishte vetëm një trashëgimtar të mbijetuar. Në 1583, Nurbanu akuzoi Sofinë se ajo gjoja përdori shtrigat dhe magjistarët që Murati të ishte impotent dhe mos kryente marrëdhënie me asnjë nga konkubinat e tjera.
Të gjitha shërbëtoret e Safijes u burgosën dhe u torturuan. Më pas motra e Muratit, Esmehan, i prezantoi atij dy konkubina shumë të bukura, të cilat ai i pranoi. Pas kësaj Murati pati 20 djem dhe 27 vajza.
Raportet veneciane flasin për një hidhërim fillestar të Sofisë. Por ajo u përmbajt dhe nuk tregoi xhelozi për konkubinat e Muratit. Ajo madje u kthye në këshilltaren e tij, në “mbretëreshën e mbretëreshave”. Sulltani këshillohej me të për çështje të rëndësishme politike për perandorinë, veçanërisht pas vdekjes së sulltaneshës, Nurbanu.
Qëndronte në fronin e sulltanit duke e zëvendësuar atë kur ai nisej në ekspedita luftarake. Gjatë viteve të fundit të Muratit, Safije ishte e vetmja që i qëndroi pranë sepse, ai atë donte.
Safije u bë Valide Sulltane e djalit të saj Osman Sulltan Mehmetit III (1595-1603). Kur Murati vdiq më 1595, Safije ndihmoi të birin të ketë sukses si sulltan. Ajo cilësohet si një nga Sulltane Validet më e fuqishme në historinë e perandorisë osmane. Safije përfundimisht gëzoi një pagë të madhe prej 3.000 aspers në ditë gjatë pjesës së dytë të mbretërimit të djalit të saj. Kur Mehmeti III vazhdoi fushatën në Eger në Hungari në 1596, ai i dha nënës fuqinë e tij të madhe mbi perandorinë, duke e lënë atë në krye të thesarit.
Vdiq më 10 nëntor 1605. ( Ky shkrim është interpretuar nga studiuesi, Fatos Salliu).