VELI VELIU: BALLKANI I TRAZUAR       

172

           Poemë

1.

Në perëndim, bota e lirë,

Sikur nuk e kupton dot!

Çdo me thënë: Errësirë!

Vendi derdhi gjak e lot!?

 

2.

Rrena doli për lëndine,

Dhunë e egër në Ballkan!

Njëri- tjetrin pas shpine

me dhëmbë e hanë!…

 

3.

Ka nisma të afrohen,

Ligjet s’ janë arkaike!

Aspak nuk zbatohen

në shtetet juridike!

 

4.

Sikur pujat* pas shiut

Mbinë varg shpifjet!

Tronditëse klithjet e fatziut

Kur në zjarr digjet!…

 

5.

Te Fqinji lajmet e rreme,

-Janë të përditshme!

Njeriu ndien dhembje

Në gjendjen e mërzitshme!

 

6.

 

Mbi prush të heshtjes

Pikon lot i Nënës sonë!

Nuk i trembemi vdekjes,

Ajo vjen herët a vonë!

 

7.

Malësori plisin e bardhë,

Bardh edhe qefinin!

Dardha pikë nën dardhë,

Mos e prekni kufirin!

 

 

 

 

8.

Prushi prapë u shprush,

Në Acar të egër janari.

Ariu u bardhë në fushë,

kërcënon përtej gardhi!

 

9.

Nuk qetësohet toka

Me varre të hapura!

Trimit i digjet koka,

për viset e pasura!

 

10

Feniksi u ringjall

Nga hiri i vet!

Pasi u dogj ngadalë,

U kthye në jetë!

 

11.

 

Në fund të durimit

Duke pritur gjatë,

Lindi Dielli i agimit

Mbi malin e lartë!

 

12.

Me fjalë mat e çmat,

Shenjë e fshehtësisë.

Nuk mendohet gjatë,

askush para Stuhisë!

 

13

Alfabeti germar

Ishte Dhuratë e kohës!

Për Shkollën e Parë,

Në gjirin e Korçës!

 

14.

Bregdetin e njohim,

Më s’ del Bajlozi i zi.

Çdo gjë larg e shohim

me sy e me dylbi!

 

 

 

 

 

 

15.

Po të shpoi Gjembi,

Qetë më nuk rri!

Kur shpërthen pezmi

Derdhet vreri i zi!

 

16.

Fort i trembet të ligës,

sidomos syrit të keq?

Nëna i flet të bijës:

mashtron Çdo dreq!

 

17.

Ra pushteti i egër,

Me vaje shkatërrimet!…

Bota është e vjetër,

Të reja mashtrimet!

 

18.

Nuk e deshëm mbretin

E vetëshpallur në Shqipëri!

Për vdekje e urrenim

Kralin gjakpirës në Serbi!

 

19.

Kudo rreth e rrotull,

me miq, e me shokë!

Ne nuk jemi popull

Që shtrihet për tokë!

 

20

Tinëzari ta afron arin

Kur dështon me fjalë!

Kur e përdorë zjarrin

Gjithë vendin e kallë!

 

21.

Në vatër Zjarri i shkimur

përsëri është ndezur!

 Trimi i madh ka lindur

për të mos vdekur!

 

 

 

22.

Atdhtar demagogu

Nuk behet kurrë!

Këmbet te bërlloku,

S’ betohet në Flamur!

 

23.

Frikacakët e kanë lënë

Vendin e përflakur!

Rrallë herë janë zënë,

Kurrë s’ janë përgjakur!

 

24.

Çdo Lulëkuqe buzëqesh

Në blerim të kopshtit.

Tërë populli në shesh

I brohorit Kryezotit!

 

25

Forca jonë rritet

Në dritë të Bashkimit!

Vërshuan ndërtimet…

në vitet e çlirimit!

 

26.

Zogu i zemrës i lirë,

Fluturon larg prakut!

Rritet kjo hapësirë

 në tokën e gjakut!

 

27.

Zogu vajton gjithmonë,

nuk mundet pa qiell!

Dihet, e kaluara jonë,

Ishte gjithnjë pa Diell!

 

28.

Mik natën më sheh,

Edhe në dritë të hënës!

S’ ka raki që më deh

Në prehër të Nënës!

 

 

 

 

 

29.

Rrugët më të gjata,

Hingëllon fort kali,

Saherë e zë nata

Në thellësi mali!

 

30

Për regjimin e egër,

Pushkë e Zhuj Selmanit!

E vente në shënjestër

Ballin e dushmanit!

 

31

Saherë skuqej Limi,

Bisha më larg kufirit,

Me dredhi ia mësyni

Edhe Grykës së Drinit!

 

32.

Disa larg vatrës gjithmonë,

Pleqtë i rëndojnë hallet!

Lulëzimi i kohës sonë:

Vendi prapë po ringjallet!

 

33.

Pragu i Atdheu i shenjtë,

Më pak kemi mbetur!

Na copëtuan të Mëdhenjtë

Me zjarr e me hekur!

 

34.

Ne jemi me këtë popull,

Djalli është me këdo!

Le të shikoj rreth e rrotull

Mbrojta është domosdo!

 

35.

Për Zanën më merr malli

Kur shkoj në bregdet!

Saherë ngjitem te Temali,

E ftoj të vijë në qytet!

 

36.

Vetëm në visin e vuajtjes

E errët kohë e shkuar!

Për t’ ju afruar të bukurës,

Si shqipe kam fluturuar!

              Fund

 

*Pujat- kërpurdhat

Kontrolloni gjithashtu

UCK

Agron Blakaj: STEMA

(A po ta vret syrin a?)   Nëse ta vret syrin kjo stemë, drita e …