Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Ish-kryetari i parlamentit të Kosovës dhe tash numër dy i partisë opozitare Nisma për Kosovën, Jakup Krasniqi në një intervistë ekzluzive me Zhurnal.mk e barazon të parin e PDK-së e ministër i jashtëm i Kosovës, Hashim Thaçin, me diktatorin e Koresë Veriore Kim Jong-un. Sipas Krasniqit përvojën e diktimit të PDK-së, Thaçi e ka instaluar edhe në qeveritë e Kosovës duke ngulfatur frymën demokratike të vendimmarrjes edhe në ekzekutiv. Duke hedhur një vështrim përtej zhvillimeve të deritashme në Kosovë, në Shqipëri dhe pjesën veri-perëndimore (shqiptare) në Maqedoni, Krasniqi thotë se shoqëria shqiptare ende nuk është e përgatitur për sistem demokratik e sundim të rendit e të ligjit. Përvoja që nga vitet ’90-ta, tregon se një numë ri madh i individëve e shohin dhe e shfrytëzojnë shtetin për zhvatje personale, thotë ai. Lidhur me zhvillimet më të reja rreth krizës aktuale në Kosovë, Krasniqi ka fjalë miradije për qëndrimin ‘korrekt’ të ambasadorit britanik Ruari O’Connel, për nevojën e një dialogu midis qeverisë dhe opozitës me ndërmjetësim perëndimor, por, siç thotë Krasniqi, britaniku deri më tash mbetet i vetmuar në qëndrimet e tija për mënyrën e tejkalimit të ngërçit.
Zhurnal.mk: Zotëri Krasniqi dikur ishit shtyllë e fortë e PDK-së, tash jeni rreshtuar kundër saj, më saktësisht krerëve të saj? Pse?
Krasniqi: Është e vërtetë, kam qenë jo vetëm njëri nga themeluesit e saj, por edhe organizatori kryesor i saj dhe kam derdhë shumë mund e energji në konsolidimin e saj. Qëllimi i im ka qenë që, nga Lëvizja kombëtare për Çlirim, përfshirë dhe UÇK-në, që të formohet një parti politike që në radhët e saja të përfshihen njerëzit e dëshmuar për komb, atdhe e shtet. Një parti që do të merrte në organet e saja vendime të rëndësishme politike për vendin, dhe e tillë ishte deri në zgjedhjet e vitit 2007. Disi kaluan edhe tri vitet e para të pavarësisë, pa ndonjë problem të madh. Në zgjedhjet e vitit 2010, vendimmarrja u koncentrua krejtësisht në duar e Thaçit, koncentrim që vështirë mund ta gjesh edhe në mbretërit moderne, ndoshta ngjashmëria mund të jetë me sundimtarin e Korës Veriore. Ku gjithçka duhej të kalonte përmes dorës së hekurt të diktatorit. Kështu pas zgjedhjeve u zgjodhën dy president/presidente, pa u konsultuar më asnjeri. Njësoj u veprua edhe me zgjedhjen e kabinetit qeveritar. Në mënyrë të imponuar ai i filloi bisedimet politike në Bruksel, bisedime që Serbinë e kanë bërë hisedarë në sovranitetin e vendit. Veç këtyre që u thanë edhe të qeverisurit ishte tepër i keq, krimi ekonomik e korrupsioni enorm. Me një fjalë u kapen të gjitha pushtetet, përfshirë dhe ai medial.
Zhurnal.mk: Cili është problemi kryesor sipas jush brenda PDK-së së Hashim Thaçit dhe Kadri Veselit ? A ka të bëjë me koncept kolektiv qeverisës brenda kësaj partie apo ka të bëjë me përceptimet e individëve për rrugëtimin e vendit, shtetit, shoqërisë dhe qytetarëve ? Pyesim kështu sepse pjesa dërmuese e udhëheqësve të kësaj partie ishin ata nga të parët e UÇK-së në të cilët një pjesë e madhe e popullit kishte shpresa për zhvillim ekonomik, mirëqenie sociale dhe dinjitet…Çfarë ndodhi gjatë këtyre 16 viteve të pasluftës që iu shtyri juve të largoheni nga PDK-ja e të rreshtoheni me opozitën kundër saj?
J. Krasniqi: Problemet në PDK janë të kohës kur partia erdhi në pushtet dhe sidomos deformimet politike e ideologjike do të ndodhin kur Thaçi e koncentroi pushtetin në qeverisjen e vendit. Ai e filloi duke i imponuar njerëz të ndryshëm në listat zgjedhore duke eliminuar edhe veprimtarë të hershëm të Lëvizjes Kombëtare, pastaj filloj një selektim të njerëzve në ekzekutiv, gjithnjë duke i spostuar veprimtaret e vjetër.
Kur unë e kundërshtova në prill të vitit 2011, ai bëri një tërheqje taktike, duke e zgjeruar shumë kabinetin qeveritar, si me ministri e sidomos më zëvendës-ministra. Zëvendës-ministrat kryesisht ishin njerëz që i llogariste si kundërshtar dhe njerëz që mund të vinin me mua. Kështu ai i bëri të heshtur shumë njerëz që për vite nuk ia kishte arritur t’i bënte për vete as regjimi i Beogradit. Sigurisht që kishte edhe arsyeje të tjera, por këto që i thash ishin kryesoret.
Zhurnal.mk: Në përjashtim të Vetëvendosjes, të gjitha formacionet aktuale në pushtet dhe opozitë, të reja e të vjetra, ishin pjesë e qeverisjeve të deritashme. Nga ky këndvështrim gjendja e krijuar e (mos)ndërtimit të duhur të shtetit dhe ngecja në frontin ekonomik dhe social është rezultat i përgjegjësisë së përbashkët. Dikush do të thoshte, nga ky këndvështrim, se shoqëria kosovare ende nuk është e pjekur për shtet-ndërtim e zhvillim ekonomik të duhur. Shikuar edhe gjendjen pothuajse të njëjtë në Shqipëri dhe në pjesën veri-perëndimore të Maqedonisë me atë të Kosovë atëherë konkluzionet dalin edhe më të gjera, përtej shoqërisë kosovare…Si iu përgjigjeni ju këtyre lloj vlerësimesh?
J. Krasniqi: Kjo do të ishte kështu si thuani, sikur modeli dhe përzgjedhja e njerëzve në pozita kyçe të behej në organet e Partisë. Sikur, Kryeministri mos të qeveriste si autokrat, despot apo tiran. Ngufatja e ideve dhe e debatit që u bë në partitë politike u barten edhe në Qeveri. Kështu që përgjegjësia për keq qeverisjen ishte kryekreje e Kryeministrit. Ndërsa ne që u përpoqëm, ta ruajmë frymën demokratike të vendimmarrjes, u margjinalizuam dhe u etiketuam në forma të ndryshme. Dëshmi për ketë është edhe afera “Pronto”.
Në një intervistë si kjo, përgjigjja më e shkurtër e pyetjes së fundit do të ishte: Shoqëria shqiptare nuk është e përgatitur për sistem demokratik e sundim të rendit e të ligjit. Se paku kështu flet realiteti që nga vitet e ’90 e këndej. Një pjesë e madhe e këtyre që i kemi në pushtet, shtetin nuk e kuptojnë si investim të të gjithëve për një zhvillim ekonomik e demokratik, por si diçka që duhet zhvatur sa më shumë nga shteti! Kjo është e dhimbshme! Mjerisht ky mentalitet i ka prekur të gjitha komunitetet e organizuara në kombin tonë.
Zhurnal.mk: Sikur të kthenim kohën prapa në 1999… si do të duhej vepruar në Kosovë ? Cilat do të duhej të kishin qenë shtyllat kryesore të aksionit kolektiv shoqëror për zhvillim ekonomik, sundim ligji e rendi?
J. Krasniqi: Gjerat nuk mund të kthehen prapa, pasi koha e humbur nuk kthehet dot. Por shtyllat kryesore të shtetit janë: Shteti i së drejtës (aty ku sundon rendi e ligji), shteti i zhvilluar ekonomikisht, shteti i njerëzve të ditur dhe shteti i drejtësisë sociale.
Zhurnal.mk:T’i kthehemi së tashmes. T’i lëmë anash, emrat e partive dhe individëve…Cilat duhet të jenë sipas jush, tash e tutje, shtyllat kryesore të aksioneve që duhet ndërmarrë për të filluar një fazë të re të shtet-ndërtimit, përparimit ekonomik…
J. Krasniqi: Në një ambient ku do të dominonte racionalizmi, ku do të sundonte dashuria për kombin e shtetin, për zhvillimin e progresin, në një vend ku zotëron debate e arsyeja e zgjidhjes së problemeve, zgjidhja do të ishte fare e lehtë, por në një vend apo ambient autokrat e despotik, zgjedhjet janë të vështira dhe të kushtueshme për qytetarët. Në rastin tonë, zgjidhja do të ishin zgjedhjet.
Pas marrëveshjeve të dëmshme të Brukselit e të Demarkacionit dhe vendimit te Gjykatës Kushtetuese, qytetarët duhet të ishin ata të vetmit që vendit ia dhënë zgjidhjen. Shkelësit e Kushtetutës, duhet ta kërkojnë legjitimitetin nga qytetarët. Kjo është zgjedhja e duhur dhe demokratike e pa dhimbshme.
Zhurnal.mk: Cili është modeli më i mirë që ju e shihni nëpër shtetet evropiane, nga i cili Kosova duhet që të kopjojë ? Çka konkretisht do të duhej kopjuar dhe filluar së zbatuari?
J. Krasniqi: Ne, nga vendet evropiane nuk mund ta marrim ndonjë formulë magjike. Formulë “magjike” do të duhej të ishte demokracia parlamentare. Ku ligji e jo ‘Maliqi’ është lideri. Po çka nuk duhet kopjuar; duhet kopjuar respektin për shtetin, respektin për punën, për rendin e ligjin, për gjuhën e komunikimit njerëzor edhe në momente të ndërlikuara, për pavarësinë e pushteteve dhe funksionimin e tyre sipas ligjit etj.
Zhurnal.mk: Dikur dhe ende edhe sot shqiptarët e kanë shembull Gjermaninë. Sa mund të ndihmoj Gjermania Kosovën tash e tutje. Cilat duhet të jenë kërkesat nga Kosova për ndihmë tek Berlini. Na i numëroni disa prej tyre dhe formën e zbatimit të tyre…
J. Krasniqi: Nuk kam asnjë mëdyshje se demokracia gjermane është më e avancuara, por ambienti ynë e ka vështirë në ketë kohë ta arrij atë nivel, por si synim do të duhej të ishte. Por në ambientin e këtyre filozofive tona të myhibëve, është goxha vështirë?!
P.sh. si ta kuptojmë faktin, që në vend që t’i kishin dy – tre mijë veteranë që duhet ndihmuar financiarisht, Komisioni qeveritar e ka dhjetëfishuar numrin?! Dhe Prokurori i shtetit nuk lëvizë, edhe pse i gjithë ky marifet ndodhë para hundëve të tyre?! Kështu nuk ndërtohet shteti, kështu falimentohet!
Zhurnal.mk: Ngërçi aktual politik i shkaktuar nga përplasjet midis opozitës dhe qeverisë PDK-LDK duket se po shndërrohet gradualisht në një rrugë pa kthim ? A kemi të drejtë në një prognozë të këtillë ? Çfarë duhet bërë nëse të dy palët nuk shprehin gatishmëri për bisedime dhe rrugëdalje ? Kush mund të ndihmojë nga perëndimorët për të ndërmjetësuar dhe instaluar një dialog gjakftohtë deri në një kompromis?
J. Krasniqi: Unë nuk shoh ndonjë pozitivitet për ta zgjidhur problemin as nga vendoret e barikaduar, sidomos krerët e koalicionit qeverisës, por nuk e shoh ndonjë angazhim serioz as nga jashtë.
Perëndimorët edhe pse po deklarojnë se kanë probleme me mjetet që përdor opozita, ata problemin e vërtetë e kanë me kërkesat e opozitës.
Ka kryeneçësi nga të gjitha anët, por përgjegjësia është e atyre që kanë pushtetin në duart e veta, ndërsa ata janë të gatshëm t’i përdorin qytetarët e policinë e shtetit si mish për top!!! Kjo është e tmerrshme!
Të jashtmit kanë marrë anim dhe nuk janë në shërbim të një zgjidhje me mjete demokratike. Ndërsa gjuha e qeveritarëve, gjatë gjithë këtij koalicioni ka qenë dhe është më shumë se primitive.
Zhurnal.mk: Ç’mendoni ju për formën e ndërmjetësimit të BE-së në Maqedoni ? A mund të përdoret një formulë e njëjtë ndërmjetësimi e BE-së dhe SHBA-ve edhe në Kosovë?
J. Krasniqi: Deri tani, nuk ka pasur angazhim serioz për ketë çështje. Ka shenja që problemin po dëshirojnë ta zgjidhin më dhunë policore. I gjithë komunikimi i kryeqeveritarëve dhe i ndërkombëtarëve prej 17 shkurtit, çon në ketë drejtim. Tek e fundit nëse njerëzit tanë janë kaq të papërgjegjshëm, nuk kemi pse ankohemi te të tjerët!
Zhurnal.mk: A e shihni ju ambasadorin britanik Ruairí O’Connell, si person që mund të marrë përsipër këtë rrol?
J. Krasniqi: Në fakt Ambasadori i Mbretërisë së Bashkuar, zoti O’Conell-i ka mbajtur qëndrimin më korrekt se kushdo tjetër, por nuk po e shoh se po ka mbështetje nga të tjerët!
Zhurnal.mk: Çka nëse nuk ka fare ndërmjetësim nga perëndimorët ? Cilët do të jenë pasojat dhe cilët do të jenë hapat e ardhshëm të opozitës?
J. Krasniqi: Kudo ku kërkohen zgjedhjet policore që përcillen me arrestime te deputetëve, në mënyrë krejt të pa ligjshme, zgjidhja e problemit është pa pasoja. Çka të themi këtu, kur dhuna ushtrohet nga institucionet e shtetit të kapur, e gazi lotsjellës si mjet proteste quhet dhunë?! Gjuha e qeveritarëve e mbështetur edhe nga qarqe ndërkombëtare (sic!), nuk jep mundësi për një zgjidhje të mirë për Kosovën dhe qytetarët! Në një situatë të tillë të elektrizuar skajshmërisht , njeriu që e do vendin e vetë, nuk do të duhej të pranonte të zgjidhte qytetari i parë i vendit?!
